Modern Robinhood [COMPLETED]

Chapter 12

KINAGAT ko ang humburger at muling itinuon ang pansin sa daan habang nagmamaneho. I chew it while humming a particular song.

Nang naging kulay pula ang traffic lights ay huminto ako at inabot ang cellphone ko na kanina pa ring ng ring. Unregistered name plastered on my phone's screen. Sino naman kaya ito?

"Hello?" Sagot ko at pinaadar ang kotse nang mag-go iyon.

"36B.."

My eyes went wide. Screech sound suddenly echoed as I step the break. How the hell did he get my number? Ilang beses akong napakurap bago tuluyang bumalik sa huwesiyo.

"Stop calling me 36B!" Galit na sagot ko.

Iniliko ko ang sasakyan hanggang sa huminto ako sa isang hotel para mag-check-in. Nasa tagaytay kasi ako para asikasuhin ang business na itatayo ko rito, at makikipagkita sa isang investor na hindi ko pa kilala.

"Where are you?" He asked like a boss.

Nagtaas ako ng kilay at lumabas ng sasakyan dala ang pagkain ko. Pumasok muna ako sa hotel at dire-diretso ng reception bago ako nagpasyang sagutin ang tawag niya.

"Tagaytay, pake mo?" Pagtataray ko. Nginitian ko ang receptionist at nag-abot ng card.

Narinig ko mula sa kabilang linya ang tawa niya kaya hindi ko mapigilang mapangiti. Putcha naman kasi, ang sarap ng tawa niya. P'wede ng agahan eh. Tumikhim ako at napa-iling sa aking naisip.

"Ang sungit," he commented.

"May karapatan ako mag-sungit. Maganda ako eh," sagot ko at pumasok ng elevator.

It took a few minutes before I reached my unit. Hawak ang card na siyang nag-silbing susi ay binuksan ko na ang unit. Luxury welcomed me as I took my steps inside.

"Expect me there in a few minutes, Eunice—"

My eyes widened. "A-ano?! Teka, anong gagawin mo dito?"

He chuckled. "Ihahatid ko si Samara, she's the architect, remember?"

Napanganga ako sa sagot niya. Tama nga naman kasi, nag-expect lang talaga ako. Bwisit na Drei to!

"Ganoon ba? Sige, tatawagan ko siya para magkita kami after ng meeting ko sa investor," sagot ko at umupo sa malaking kama.

"Alright then," he replied in a boring tone.

Kinagat ko ang ibabang labi ko sa inis. "Sige, bye—"

"Eunice.."

Napaupo ako ng tuwid nang bangitin niya ang pangalan ko. I gulped hard as I waited for his next words to tell.

"Bakit?" Kunwaring pagtataray ko.

"Goodnight," he said, ending the call. Hindi man lang ako hinintay sumagot. Bastos din tong si Drei eh.

Tiningnan ko ng masama ang cellphone ko. "Goodnight mo mukha mo!"

Tinapon ko ang cellphone sa kama at binuksan ang dala kong maleta saka naglabas ng damit na maisusuot para sa dinner meeting ko. I choose to wear my off shoulder navy blue dress, it's emphasize my shoulder blade and my fair skin. Nagsout din ako ng blue flat shoes para hindi ako mahirapan. I let my hair cascaded down to my bare skin.

Lumabas na ako ng unit bitbit ang pouch bag at tumungo sa elevator.

"Parang may kulang.." Kausap ko sa sarili ko nang may maisip na para bang may kulang sa akin.

Nagkibit-balikat na lang ako at bumaba papunta sa restaurant ng hotel. Exactly six thirty, I sat down to a table near the glass wall. Tumingin ako sa relo ko at tinapik ang lamesa. Our meeting is supposedly seven o'clock but times flies fast, it's already seven thirty. Idagdag pa na hindi ko kilala ang investor—