Nine Months || JeongCheol

() 10/06/20**

JEONGHAN

"Oy meron tayong isang linggo na walang pasok. Inom tayo mamaya?" Masayang tanong ni Mingyu.

"Oo nga. Tamang tama, pag-sundo natin kay Jisoo hyung mamaya. Ayain natin ng inuman," ngumiti ng malaki si Seokmin.

"Good luck. Baka basbasan kayo non," sabi ni Jihoon na minamasahe ngayon ni Soonyoung.

Wala kaming pasok ng isang linggo dahil sa isang event dito sa school. May team building daw sa Germany yung mga teacher.

Sa mga nagdaang araw, lagi naming napapansin na tahimik si Seungcheol. Hindi siya masyado nakikisali sa mga usapan. Madalas din siyang tulala. Higit sa lahat, hindi ko na nakikitang magkasama sila ni Sohee. Gusto ko man na maghiwalay sila, pero kung nakikita ko naman na ganito si Cheol, mas gugustuhin ko nalang na maging sila, basta makita ko lang siya na masaya, kaysa naman na parang siyang binagsakan ng langit at lupa. Parang ngayon, nakatingin ako sa kanya habang binubunot niya yung mga damo dito sa park. Halatang lutang na lutang siya.

"Oy Hyung, sasama ka ba?" Tinapik siya ni Vernon.

"A-ah? Ano? Saan? Bakit?" Halatang hindi siya nakikinig.

"Si Seungcheol hyung pa ba? Uhaw na uhaw sa alak yan! Ano na? Sa **** bar tayo mamaya ha!" Sigaw ni Gyu.

"Oo na. Wag ka na sumigaw. Nagtataka lalo yung mga tao kung bakit may kasama kaming kapre eh," sabay iling ni Wonwoo. Loko talaga 'to.

Napagdesisyonan namin na umuwi na. Maaga pa naman. May oras pa kami para magpahinga bago mag-ayos at magkita-kita para sunduin si Jisoo at mag-inuman.

---

Pagka-upo pa lang namin sa table namin sa loob ng bar, hindi na agad nagpa-awat si Jun at Mingyu na um-order ng limang pitcher ng mojito. Wala pa dito si Seokmin, Soonyoung at Jihoon dahil sinamahan nila si Jisoo na dalhin yung gamit niya sa condo na titirahan niya.

Sakto sa dating ng alak yung pagdating nila Soonyoung kaya tag-iisang shot agad kami.

Naka-ilang shot na kami at mukhang tinatamaan na sila, maliban kay Chan na nakaupo sa isang gilid habang naglalaro ng Mobile Legends sa phone niya at painom inom ng iced tea.

"Naalala niyo ba...yung tinakot ko si Jihoon hyung....tapos..tapos...naihi siya sa...shorts niya....hehehehe" nagtawanan kaming lahat. Halatang tinamaan na si Gyu. Nasarapan kasi sa mojito, nakaka-isang pitcher na siya. Oo siya lang umubos.

"Gago. Mukha ka daw kasi talagang kapre," tatawa tawang sabi ni Soonyoung.

"Eh kung ipaalala ko rin sayo kung paano kita hinambalos ng gitara?" Tinaasan siya ng kilay ni Jihoon. Natatawa nalang ako sa kanila.

Um-order na kami ng beer. Katabi ko sa kanan si Jisoo habang nasa kaliwa ko naman si Seungcheol.

"Jeonghan, alam mo ba kung bakit ako yung nasa kanan mo?" Banat ni Jisoo. Nanahimik naman ang lahat sa table namin.

---

Third Person's POV

"Jeonghan, alam mo ba kung bakit ako yung nasa kanan mo?" Banat ni Jisoo kay Jeonghan. Biglang natahik ang buong grupo, maging si Chan na napatigil sa paglalaro. Hinihintay nilang lahat ang banat nito. Pati si Seungcheol na 'tila lumilipad ang isip kanina ay biglang bumalik yung utak.

"Bakit?" Hinarap ni Jeonghan ang binata.

"Kasi I'm the right guy for you," sinamahan niya pa ng pamatay na ngiti ang sinabi niya. Naghiyawan naman ang mga kasama nila maliban kay Seungcheol.

"Ang korni puta," pangongontra ng bitter na si Seokmin. Hindi niya kasi matanggap na hindi siya ang gusto ng binata.

Dahil sa narinig, inubos agad ni Seungcheol ang kabubukas lang na bote ng beer at kumuha ng bago. Hindi niya alam kung ano ang dahilan at parang nasasaktan siya. Parang masikip ang dibdib niya. Parang gusto niyang sigawan si Jisoo. Parang gusto niyang itali si Jeonghan sa tabi niya. Parang....nagseselos siya.

Ilang bote pa ng beer at tinamaan na silang lahat. Nagka-ayaan na sila sa gitna ng dance floor. Naiwan sa table si Chan at Seungcheol.

"Chan, sa banyo lang ako ha," paalam niya sa nakakabata.

"Sige hyung," sagot nito habang focused na focused sa nilalaro na online game.

Habang naglalakad siya papuntang comfort room, may babaeng bigla nalang siyang niyakap at hinalikan. Agad niya itong itinulak.

"Ouch. I just want to offer some drinks to you," reklamo nito. "Mukhang may problema ka, drink this," may inabot siyang isang baso na may kakaibang kulay. Mas dark pa sa whisky at rhum.

"No"

"Sige na. You need it," pilit na ibinibigay nito sa kanya ang baso.

Tinalikuran niya ito ngunit hinabol pa rin siya.

"C'mon. Libre naman 'to eh," napailing si Seungcheol at kinuha nalang ang baso para matahik na ang babae. Inisang inom niya ang laman nito at ibinalik ang baso sa babae bago tumuloy sa comfort room.

Hindi pa siya nakakapasok sa loob ng comfort room ng maramdaman niya na parang sinusunog ang lalamunan niya. Parang mas nahilo pa siya kaysa kanina.

Pagpasok niya sa isang cubicle, sinubukan niyang isuka yung nainom niya. Kahit anong gawin niya hindi siya makasuka. Lalo siyang nahihilo.

Habang naglalakad siya pabalik, may napansin siyang hindi niya nagustuhan.

.
.
.
.
.
.
.
.
..si Jeonghan at Jisoo na magkayakap habang sumasayaw.

Hindi alam ni Seungcheol kung saan niya nahugot ang lakas niya para mahila si Jeonghan palabas ng bar. Wala na siya sa sarili niya. Hindi niya na rin alam ang ginagawa niya.

"S-Seungcheol, masakit. A-aray—"

"Shut up! Just shut up!" hindi niya na muli pang pinansin si Jeonghan at isinakay ito sa taxi.

Napakabilis ng mga nangyari. One moment, nasa loob lang sila ng club at nagkakasiyahan, then at the next second, nasa loob na sila ng kwarto sa isang motel.

"A-aaaaah! Hmmm.... Nghhhh.." Jeonghan moans loudly while Seungcheol is thrusting hard and fast on his hole. "I-I'm close—"

"Ugh!" Seungcheol came inside him.

Jeonghan feels nothing but happiness. Feeling his beloved man inside him is unexplainable. This is the happiest night of his life. Seungcheol kissed his lips.

"I love you, Sohee. I love you.."

And those words, those words are enough to ruin his happiness... and his heart.

.
.
.
.
.
.

Nagising si Jeonghan sa tunog ng shower. Pilit iniisip ni Jeonghan kung anong nangyayari sa paligid niya at bakit dinig na dinig niya yung shower. Unti-unting bumalik sa ala-ala ni Jeonghan ang mga nangyari kagabi. Hindi niya napigilan ang ilang butil ng luha na kumawala sa mga mata niya, kasabay ng paglabas ni Seungcheol mula sa banyo, nakatapis ng tuwalya. Agad niyang pinunasan ang mata niya at marahang umupo.

"Gising ka na pala. Kain muna tayo," pag-aya nito sa kanya. Agad niyang napansin ang breakfast na in-order ni Seungcheol.

Habang kumakain sila biglang binasag ni Seungcheol ang katahimikan. Lumabas sa labi niya ang mga salitang laong dumurog sa pagkatao ni Jeonghan, nawalan na rin siya ng gana na kumain.

"Han, kalimutan na natin yung nangyari kagabi. Mahal ko si Sohee at hindi ko siya kayang saktan. Sana manatiling lihim nalang ang lahat..."

•••

A/N: pasensya na kung tumagal. Nawalan kasi ako ng gana magsulat lalo na nung nasira yung phone na ginagamit ko pang-update dito. Andon kasi lahat ng plot kaya na-blanko na ko. Sorry. (╥﹏╥)