The Curse and LOVE

Chapter Ten

"Nasundan? May nakita ka ba?" Nagtaka naman siya pero umiling.

"Ihahatid na nga kita." Dumating naman ang kotse niya sa harap namin at wala na akong nagawa kundi ang sumakay nalang.

***

"Sige salamat." Paalam ko at ngumiti lang siya sakin sabay alis na ng kotse.

Pagpasok ko sa gate biglang bumigat ang pakiramdam ko. Shit!

"Allan?" Tawag ko sa kanya pagkapasok ko pero walang sumasagot.

"Allan?" Ulit ko at nanlaki naman ang mata ko ng makita si allan na nakadikit sa pader habang nakalutang dahil sa sakal ng isang lalaking nakaitim na nakatalikod sakin.

"P-pumasok k-ka sa k-kwarto mo!" Sabi niya sakin pero hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Napabaling naman ang tingin ng lalaki sakin at biglang nagiba ang kulay ng mata niya. Naging gray!

Binalik niya ang tingin niya kay Allan at biglang bibalabag niya ito. Nakita ko namang dumudugo na ang bibig ni Allan.

"ALAM MO ANG PATAKARAN ALLAN! " sigaw nong lalaki sa kanya. Habang ubo ng ubo si Allan dahil sa dugo at puno narin siya ng pasa habang gulong-gulo ang bahay.

"IPINAGBABAWAL ANG UMIBIG SA MORTAL!!" At gumamit siya ng maliksing galaw at agad na nakarating sa harap ni Allan at binalibag na naman siya.

"A-ALAM KO!" Sigaw ni Allan kahit sumasakit na ang katawan.

"ALAM MO? PERO GINAWA MO PARIN! DAHIL SAYO MAMAMATAY ANG BABAING INIIBIG MO!" At biglang naglaho ang lalaki at naiwang umiiyak si Allan habang may dugo sa mukha niya.

"a-allan..." bulong ko.

"I am stupid! Alam ko namang hindi pwede! Bakit tinuloy ko pa!! Ahhhh!!" Sabi niya at sumigaw.

"Ng d-dahil sakin mawawala siya, d-dahil sakin...." umiiyak na sabi niya.

Kaya pala iba siya nitong nakaraang araw Dahil NAGMAMAHAL na siya. At yun ay...

HINDI PWEDE SA MORTAL

"Magpahinga kana Allan," sabi ko at tumango lang siya sabay naglakad na paakyat. Sino ang babaeng yon? Baka maligyas ko pa siya?

May paraan pa..

Naglinis ako ng bahay at tinapun yong mga basag na gamit. Gabi na ng matapos ako, umupo ako sa couch at nagpahinga.

Pano kong mamatay na yong babae? Tapos wala pa akong ginagawa? Dapat kumilos na ako ngayon.

"Allan!" Tawag ko sa kanya at mahimbing siyang natutulog sa kama niya, lumapit naman ako at kinuha ang cellphone niya.

Mheia?

Ito siguro ang babaeng minamahal niya, dapat ko'tong puntahan! May magagawa pa ako!

Agad na nagbihis ako, poro itim ang sinuot ko lahat para hindi ako mapansin.

Naghanap ako ng gamit ni Mheia sa kwarto ni Allan nang sa ganon ay mahanap ko siya agad. Malakas ang pangamoy ko kaya nalalaman ko kong nasaan ang taong hinahanap ko.

Lipstick?

Susubukan ko. Inamoy ko ito at nakita ko yong daan kong saan pupuntahan si Mheia. Agad na nagmadali ako, naramdaman ko namang may mga kasabay ako sa pagtakbo na kagaya ko rin. Baka sila ang papatay!

Agad na nagmadali ako at pagdating ko sa loob ng kwarto ng Mheia ay hinintay ko siya na makapasok at sakto naman.

"Sino ka?" Linakabahang tanong niya.

"Sumama ka sakin, kaibigan ako ni Allan." Bigla naman siyang naiyak sa sinabi.

"Sige."

"Kailangan na nating magmadali, nasa panganib ang buhay mo." Sabi ko at hinatak na siya.

Nandito na kami sa bahay habang nanginginig sa kaba si Mheia.

"Wag kang kabahan, nasa mabuti siyang kalagayan, hali ka at sasamahan kita sa kwarto niya.." ngumiti naman siya ng konte at halata ang lungkot sa mga mata niya. Naglakad na kami paakyat.

"Ikaw na bahala dyan, nasa baba lang ako." Sabi ko at iniwan na siya doon.

Hay ganito man lang makabawi ako kay Allan sa lahat ng kabutihang ginawa niya sakin.

Allan's POV

Nagising ako ng may marinig na humihikbi at humihimas sa buhok ko.

"M-mheia?" Nakangiting sabi ko. Kong panaginip to sana hindi na ako magising!

"A-allan..." napagtanto ko na totoong nangyayari ito kaya bigla akong napatayo.

"How did yo-" pinutol niya ako.

"with the help of your little sister allan, ngayon, sabihin mo sakin ang totoong dahilan kong bakit a-ayaw muna Allan, sabihin mo p-llease na hindi mo yun s-sinasadyan.." umiiyak na sabi niya at niyakap ako ng mahigpit. Umupo naman ako at niyakap siya.

"I'm sorry Mheia, I'm breaking up with you, para sa kaligtasan mo, alam kong huli na pero gusto ko paring maligtas ka naiinyindihan mo? We can't be togethe-"

"Bakit? Sabihin mo sakin ang rason Allan para hindi na ako mabaliw kakaisip!" Puno ng sakit na sabi niya at pumatak ang mga luha sa mata ko.

"IMMORTAL AKO!at hindi tayo pwedeng magsama, labag yon sa batas ko, batas namin..." natigilan naman siya sa naririnig niya.

"stop THIS CRAP ALLAN! I KNOW EVERYTHING! Kahit hindi mo sabihin, alam ko!" Natigilan naman ako at tumitig sa kanya. Ano?

"My dad was a victim few years ago, pinatay siya ng mga kagaya nyo, but I'm not saying I'm having a revenge, it's just that I don't want to lose you Allan..." umiiyak na sabi niya.

"I don't want to lose you too, that's why kailangan kitang layuan... Umalis kana...." yon ang pinakamasakit na dalitaana nasabi ko sa kanya na alam kong nagpadurog sa puso niya. Durog na durog narin yong akin!

"Hindi kita minahal.... pampalipas oras lang kita..... kaya umalis kana..." sabi ko sa kanya at nakatanggap ako ng sampal mula sa kanya.

"Kong sinasabi mulang yan para protektahan ako, pwes HINDI KO KAILANGAN ANG PROTEKSYON MO! IKAW ANG KAILANGAN KO! IKAW! IKAW! IKAW! IKAW LANG ALLAN!" umiiyak parin na sigaw niya sakin at sinuntoksuntok ako sa dibdib.

Tumayo ako at naglakad papunta sa bintana at sumilip. Napapikit naman ako ng makitang may sasakyan sa labas.

Pinikit ko ng madiin ang mata ko at hinarap siya.

"Your wrong. I don't even loved you, tss.. you can leave..." at tumalikod ako sa dereksyon niya sabay nagbagsakan ang mga luha ko sa mata. Bakla na kong bakla! Wala akong pakialam!

NArinig ko nalang na malakas na sumara ang pinto ng sobrang lakas, napatingin naman ako sa pinto na nilabasan niya.

I love you Mheia, very much! This for you. I hope you'll forgive me.

Napatingin naman ako sa labas ng bahay at nakitang tumingin pa siya sa bintana ko at lumuluhang sumakay ng kotse at nagmaniho paalis.

I'm sorry....

"Allan? Anong ginawa mo?" Tanong ni Killian kaya napatingin ako sa kanya.

"Minsan, kailangan mo saktan ang isang tao para ma protektahan ito.."