The Curse and LOVE

Chapter Twenty Five

Manuel's POV

Nakarating na ako sa parorounan ko. Isang lumang bahay ang danatnan ko at napaka masukal ng daanan nito.

Mierra?

Hindi siya sumagot.

I barged into the house and everyone stares at me.

"Where is Mierra?" My eyes color change into red.

"Hindi na pala kami mahihirapang hanapin ka.." That Ester said. This traitor!

"Asan s'ya!!" Sigaw ko at ngumisi lang siya.

"Umalis, hinahanap ka." Hinayaan nilang makaalis si Mierra? They are crazy!

Umalis na ako at hindi ko na ikinagulat ang pagharang nila saakin.

Nagpalit ako ng anyo at nilabanan ang dalawang itim na lobo sa humarang saakin.

"Tss. Weak.." Inamoy ko si Mierra at nagbabakasakaling mahanap siya.

Malapit lang siya. Pero bakit parang lumalayo siya? Hindi niya ba ako naamoy?

I followed her smell. Malayo-layo narin ang narating ko.

"Mierra!!" She stop, but still not turning on me.

"Shit!" Sambit ko.

Bigla nalang siya'ng napunta sa harap ko at nagpalit ng anyo, hinawakan ko ang magkabilang kamay niya ng subukan niya akong kagatin.

"M-mierra? Anong nangyayari sayo..." Pilit na tinulak ko siya at napalayo siya saakin.

Nanlilisik ang mata niya, pula at wala sa sarili. Hindi siya si Mierra! Kinokontrol na siya.

"Mierra! Makinig ka, ako 'to--"

Natigilan naman ako ng sugurin niya ako, buti nalang at naiwasan ko.

Nanatiling nakatingin siya saakin. Yong mga mata niya nagsasabing tulungan ko siya..

Unti-unti akong naglakad palapit sakanya.

"Mierra, ako lang 'to, si Manuel... h'wag mong hayaang kontrolin ka nila please..." nasa harap ko na siya at kalmado.

Bumalik siya sa anyong tao at tinitigan ako. I hug her very tight.

"Aaaahhhhh!!" I shouted.

Tinignan ko siya with a hurt and confuse look.

Ginamit niya ang kuko niya at sinaksak ako sa likod at napakalalim ng sugat. Parang karning hinihiwa ng kotselyo.

"Para sa kabutihan mo'to." She said and I collapsed.

Allan's POV

"Salamat sa lahat." At tumango lang siya.

You're lucky men.

Manuel's POV

Nagising ako sa... kwarto ko? Teka? Bakit ako nandito?

Wala akong damit panitaas at nakabinda ang buong tiyan ko.

"Kamusta na kapatid ko?" Umupo ako at tumingin kay Ate.

"Bakit ako napunta dito?"

"Nakita ka ni Allan sa gubat na sugatan.." hindi makatingin niyang sabi saakin.

Mierra...

"Saan ka pupunta?"

"Hahanapin siya." Kinuha ko yong puting damit tsaka jacket at sinuot.

"Pero hindi kapa pwedeng kumilos, malalim ang sugat mo.." tumigil naman ako at tinignan siya ng nakangiti.

"Nakalimutan mo na bang hindi tao ang kapatid mo?" Tinanggal ko ang benda at walang bahid ng kong ano ang likod ko dahil nakita kong nagulat siya.