3

530 45 15
                                    

შეგრძნება,შეგრძნება თითქოს თავი აგეხდება, სწორედ ასეთი შეგრძნება ქონდა ბექჰიონს. იწვა საწოლზე და შეჰყურებდა თეთრად შეღებილ ჭერს. ფიქრობდა ბევრს, ძალიან ბევრს. ამ ფიქრებიდან კაკუნის ხმამ გამოიყვანა .
- ბექიონ, შემოვდივარ ... ვფიქრობ, რომ წამლები უნდა მიიღო, რადგან, შენ ღმერთო, შენ ისე გამოიყურები თითქოს საუკუნეა არ გიძინია.
ბექიონი გაუნძრევლად წევს და არც კი ცდილობს პასუხის დაბრუნებას, უბრალოდ აგრძელებს ჭერის ყურებას, მაგრამ იძულებული ხდება წამლებიი მიიღოს. ღრმად და ტკბილად ეძინებაა, ასე დიდი ხანია არ სძინებია.
მეორე დღეს პირდაპირ ჩანიოლის სახლში წავიდა. უნდოდა მისი სახე ენახაა,ისე ძლიერ სურდა მისი ნახვა, რომ მიზეზზე არც უფიქრია.
-ოჰ ბექიონ ? რა ხდება ?
- საღამო მშვიდობიის ...... მე.. მე უბრალოდ შემოვიარე. ეუბნება აწითლებული სახით და ტკბილეულს აწვდის, რომელიც მისთვის იყიდა .
-დიდი მადლობა ... ტრიალდება და დედას გარეთ გასვლის შესახებ ეუბნება .
" ღმერთო მე და ჩანიოლიი. მხოლოდ მე და ის, გარეთ ერთად ეს რაღაცით პაემანს გავს. "
- სახლში ლაპარაკს ვიფიქრე, რომ აჯობებდა გარეთ გველაპარაკა, რადგან დედაჩემი არ მოგვცემდა ნორმალურად ლაპარაკის საშუალებას და ყოველ წუთს შეგვაწუხებდა .
პარკიის ბოლოსკენ, გრძელ სკამზე ჩამოსხდნენ. გარშემო დიდი ხეები, ისეთი თითქოს სპეციალურად გაუკეთებიათ წყვილებს, რომ მათ თავისუფლად შეძლებოდათ მოქცევა.
- ეს ცივი ჩაი წამოვიღე,რადგან ვფიქრობ დალევასთან არც ისე მეგობრობ.
- ამმ მართლა ?? დიდი მადლობა .
- წუხელ ბევრი დალიე, ხომ იციი, რომ შენმა მეგობრებმა დამირეკეს და შენი სახლში წაყვანა მთხოვეს ?
- მე ვფიქრობდი ..."ღმერთო, ანუ ეს მართლა მოხდაა ?? "
ბექიონი შეშინებული წამოხტა. თვალების აქეთ იქით ცეცება დაიწყოო, რაც შეეძლო ხმადაბლა იკითხა.
- მე წუხელ, რამე ისეთი მე.. მე იმის თქმა მინდა, რამე ისეთი ხო არ გავაკეთე ან ვთქვი ?
-ანუ არ გახსოვს რა მოხდა გუშინ ?
ამის გაგონებაზეე ბექიონი ისე მოიკრუნჩხა, თითქოს ბეჭებზე 100 კილოიანი გირი ედო . " რა გავაკეთე ?? ახლა რა ვქნა ? "
- შენ მითხარი, რომ საშუალო სკოლიდან გიყვარდი . ეუბნება ჩანიოლი და გამომცდელად აკვირდება საწყლად აბუზულ ბიჭს, რომლის ფიქრებშიც ნამდვილი მესამე მსოფლიო ომი ტრიალებდა.
- არ არსებობს ..
-ანუ ეს სიცრუე იყო ?
- არა .. ეს ის არაა .მე ვგულისხმობ, რომ,რომ ეს ტყუილი არა, მე უბრალოდ .
-ანუ ტყუილი არ იყო ?
- იციი როდესაც ბავშვები ვიყავით შენ ვერასდროს ახერხებდი ტყუილის თქმას .
-უცნაურია არაა ? ბიჭი რომელიც ამ დასახლებაში ასეთი სიყვარულით სარგებლობს, ბიჭი რომელიც რიტუალებს ატარებს, გეია ... მაპატიე.
- შენ ფიქრობ, რომ ჩემთვის ეს უცნაურია ?
- მე შენ მიყვარხარ ეს .. წინადადების დასრულებას ვერ ახერხებს, რადგან ჩანიოლის დიდ და თბილ ხელს გრძნობს თავის ხელზე.
-ჩანიოლ ?? კითხვის ნიშნიან თვალებს ანათებს ჩანიოლის მომღიმარ სახეს და ცდილობს ხელი გაათავისუფლოს, ამ სასწაულად სასიამოვნო შეხებისგან .
-მე არ ვგრძნობ, რამე ცუდს .. ამბობს ჩანიოლი და უფრო ძლიერად უჭერს პატარა და გრძელ თითებს ხელს.
"ჩემი ხელი ის ისეთი ოფლიანიიააა."
- შენ თუ არ გრძნობ, რამე ცუდს ანუ შემიძლია შენი გულის აჩქარება ? იმას ვგულისხმობ, რომ ამ წუთას ჩემი გულიი ისე სწრაფად ცემს,რომ ლამისაა ამომივარდეს.
-........ მაშინ ვცადოთ.
-ვცადოთ რა ?
-რაღაცნაირად ჟღერდა ? მართლა არ შემიძლია ამის სწორად გადმოცემა.
- მაშინ უკეთესად სცადე.
- ბექიონ, შენ ძალიან ადვილად წასაკითხი ხარ. ეს ნათელი იყო იმ დღიდან რაც შემიყვარე ... ყოველთვის ვგრძნობდი შენ მზერას,როდესაც სკოლაში ვიყავით ან თუნდაც სკოლის გარეთ.ამიტომ არ გამკვირვებია წუხელ შენი ნათქვამი მიყვარხარ.
- ამიტომ მოდი ვცადოთ და თუ ჩემი გულიც, ისე სწრაფად არ დაიწყებს ცემას, როგორც შენი, უბრალოდ დავნებდეთ.
-პფფფ ...
- რამე სასაცილო ვთქვი ?
- შენ თქვი, რომ მაძლევდი შანს მე ეს ძალიან მახარებს ... უცნაურია ...
წინადადების დასრულებას ვერ ასწრებს. ჩანიოლი სწრაფად უახლოვდება და ნაზად კოცნის ბიჭის ტუჩებს, რომელიც მასზეა შეყვარებული. შორდება და ბიჭის რეაქციას აკვირდება .. სიტუაციის განსამუხტად თავს იმართლებს.
- ვიფიქრე, რომ ეს სწორედ ის მომენტი იყო შენთვის, რომ უნდა მეკოცნა .
- შენ რა ცდილობ მომკლა ?? პომიდორივით აწითლებული ბექინი თავდახრილი ეკითხება, მაგრამ ჩანიოლის შემდეგი კითხვა მას უფრო მეტად გაწითლებას აიძულებს.
- არ მითხრა, რომ ეს შენი პირველი კოცნაა ?!
- ეს ..ეს იყო ჩემი პირველი კოცნა.
-რაა ?
-მაპატიე
- და პატიებას რატომ მთხოვ ?
- გვიანია აჯობებს სახლში დავბრუნდე.
- კარგი მაშინ გნახავ ხვალ ..თან ბექიონს თმას უჩეჩავს და მისი საშინლად, აწითლებული სახის ყურებით ტკბება.
"არაა არაააააა წარმოუდგენელიაა. ნუთუ ჩანიოლმაა დღეეს არ მჯერაააა."
ბიჭი იმდენადაა ამით გახარებული და გაკვირვებული, რომ ვერც კი ხვდება როგორ იწყებს ლოცვას,ოთახში სადაც მათი ოჯახი ლოცულობს. იმხელა ხმაზე, რომ გაკვირვებული ახალგაღვიძებული მშობლები და ჰოუპი ვერც კი ბედავენ ოთახში შესვლას და რამის კითხვას, მაგრამ ჰოპი რისი ჰოპიაა, მალევე ფხიზლდება და სწრაფი ნაბიჯებით შედის ოთახში, ისმიის საშინელი დარტყმის ხმაა, მშობლები თვალებ დაჭყეტილები უყურებენ ჰოპს რომელიც აწითლებულ ხელს დაყურებს . ისეთი სიძლიერით წამოატყა ბექიონს თავში, მუხლებზე დამხობილი ბიჭი პირდაპიირ ენარცხება იატაკს .
- ზედმეტად ხმაურობდა. ამბობს ჰოპი და ოთახს ტოვებს .
მეორე დღისიით, ბექიონი პირდაპირი გაგებით საწოლიდან გადმოფრინდა და სწრაფად გავარდა გარეთ. ყურებამდე გაკრეჭილი.ყველას მხიარულად უბრუნებს პასუხს და აიი ისიც, ამ სიხარულის მიზეზიც გამოჩნდა, რომელიც ტრადიციულად, შუბლ შეკრული ემსახურება მომაბეზრებელ კლიენტებს. რამდენიმე წამიც და მათი თვალები ერთმანეთს ხვდებიან, ამ მომენტში ბექიონი მზადაა იყვიროს, მაგრამ მოიცაა ეს..ეს რა იყოო ? მან რა ახლახანს დააიგნორა ბექიონი და ისე დატოვა ოთახი, რომ მისთვის გამარჯობაც კი არუთქვამს ...
ბექიონი შოკირებულია.ადგილს შეეყინა, სახე მოექუფრა, ვერ ახერხებს,ვერც გაღიმებას და ადგილიდან დაძვრაზეც ლაპარაკი ზედმეტია. დგას ასე გაყინულივით და იმ მხარეს იყურება სადაც, რამდენიმე წამის წინ ჩანიოლმა გაიარა .
სახლში გვიან ბრუნდება და კვლავ ოთახში იკეტება. ლოცვებს კითხულობს, კვლავ ხმამაღლა, მაგრამ არაა სიხარულიაგან. მისი გული ნაწილებად დაიშალა, მაშინ, როდესაც მას უკვე ჰქონდა იმედი, იმედი იმის, რომ ჩანიოლთან იქნებოდა მაგრამ ეს იმედიც მოკვდაა ... რამდენიმე დღე სახლიდან არ გადიოდაა იჯდა და ლოცულობდა, მშობლებს უკვე ეშინოდათ ჰოპის სინანულიც კი დაიმსახურა , მაგრამ ამით არაფერი იცვლებოდა .. გადაწყვიტა გარეთ გასულიყო. თვალებ ჩაშავებული დააბიჯებდა, ნაცნობ ქუჩებში და არაფრის ხალისი არ ქონდა, მისთვის განკუთვნილ ნათქვამ, ტკბილ სიტყვებს აიგნორებდა. გაუცნობიერებლად მიადგა სახლს ... ჩანიოლის დედა გამოეგება.ბექიონის სახის დანახვაზე ისე შეჰკივლა, გამვლელების ყურადღება მიიქციაა.
- ბექიონ რა გჭირს ?? შენი თვალები ??
-არაფერია ... აბობს და ცდილობს გაიღიმოს, არ იცის ეს რამდენად გამოსდიის, მაგრამ ის ხომ ცდილობს ? - კარგით მაშინ მე გავაგრძელებ გზას .. ამბობს ტრიალდება, დგავს რამდენიმე ნაბიჯს,მაგრამ ხმა აჩერებს, ხმა რომლის გამოც სიცოცხლესაც დაუფიქრებლად დათმობს. ადგილს ეყინებაა, ცდილობს ნელა მიტრიალდეს,მაგრამ არ გამოსდის, უბრალოდ დგას და ელოდება ხმის პატრონს ..
- ბექიონ არ მითხრა, რომ ეს ... ეს მდგომარეობა ჩემი ბრალია ?
- ჩემი გული დამსხვრეულია. ამიტომ მომეცი საშუალება, რამდენიმე დღე დეპრესიაში ვიყოო .
- დამსხვრეულია ? ?? წამომყევი !
ხელს კიდებს და თავისი ოთახისკენ მიყავს. კარს ხურავს და ბექიონს აკვირდება.
-გარეთ ვერ ვილაპარაკებდით მშვიდად,რამე პრობლემა ხომ არა ??
- არა, კარგად ვარ.
-ჩამოჯექი იქ სადაც მოგინდება.
- ვიციი, რომ ეს ჩემი ბრალია. ჩემი არასწორი საქციელის გამო, შეცდომაში შეგიყვანე.
-???
-დარწმუნებული ვარ ფიქრობ, რომ მეზიზღები ან რამე მსგავსი ხო ?
- არა,არ ვფიქრობ ,მაგრამ შენ მაიგნორებდი .
- ოჰ ეს .... და შენ იფიქრე, რომ უნდა დანებებულიყავი ?
- ასე ვიფიქრე.
- შეგიძლია დაივიწყო ...-არ დანებდე ჩემს გამო.
- უბრალოდ, იბრძოლე ჩემთვის . ჩანიოლი,ხელებს ბექიონიის სახეზე ალაგებს, ცერა თითით ეფერება მის აწითლებულ თვალებს.კოცნის, კოცნის ისე, როგორც არასდროს.არაპირებს გაჩერებას,პირიქით მას მეტი უნდა და გრძნობს,რომ ბექიონიც არაა წინააღმდეგი, რომ ორივეს ჭირდება ეს .
-გახსოვს ის ღამე როდესაც გაკოცე ? სახლში მოსვლის შემდეგ, ამაზე ფიქრით გავათავე. ( ვაიმეე მე რო ამას დავწერდი არ მეგონა :😁😁) ამიტომ მცხვენოდა შენთვის თვალებში შემოხედვის ... კიმონოს უხსნის და ხელებს პატარა სხეულზე ასრიალებს. არ უნდა შეაშინოს ამიტომ არ ჩქარობს.
- ჩანიოლ შენ სამუშაო გაქვს..
- ვიცი,მაგრამ არაუშავს ..ანდა უშავს.
კვლავ აპირებს აკოცოოს, მაგრამ ოხ ეს მომაბეზრებელი ხმა,ხმა რომელიც ჩანიოლს ასე სძულს.
- ჩანიოოლ შე არაადამიანო!! სად გაქრიი ? შეეკვეთააა !!!!!
ჩანიოლი თვალებს ატრიალებს,გამოსამშვიდობებელ კოცნას უტოვებს ბექიონს. სწრაფად დგება.
- კიდევ ვცადოთ, სხვა დროს, მაგრამ დარწმუნებული იყავი, რომ კიმონო გეცმევა.

(ასეთ ტრადიციულ სამოსზეა ლაპარაკი ) -ჩანიოოოოლ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(ასეთ ტრადიციულ სამოსზეა ლაპარაკი )
-ჩანიოოოოლ ....... აწიე ტრაკი და ჩამოეთრიე.....
-------------------
არ ვიცი ნამდვილად რა გამოდის. იმედია ცოტა მაინც დაგაინტერესებთ.
აქვეე...აზრზე არ ვარ რა ქვია როდესაც ბუდისტები "ლოცულობენ " ინფორმაციაც არაა დიდად, მიმოხილვაა და კიდევ ბუდისტების ფორმას რა ქვია არ ვიცი,ამიტომ კიმონო დავწერე, იმედია პრობლემა არ იქნება ...

The power of love [ Chanbaek Vhope] [Completed]  Where stories live. Discover now