The power of love [ Chanbaek Vhope] [Completed]

11

ზედმეტად დავიღალე, ამდენი სარეცხი ამ სამრეცხაოში, მგონი ჯერ არ ყოფილა. მაგრამ ჩემი სამუშაოა, ვალდებული ვარ ზედმეტი ლაპარაკის გარეშე შევასრულო დაკისრებული მოვალეობა. შემოსასვლელში ზარის გაწკრიალებაზე ვტრიალდები, დიდი კალათითით ხელში შემოდის ჩვენი ერთ ერთი თანამშრომელი, რაც იმას ნიშნავს, რომ კიდევ დაგვემატა სამუშაო. „ მოიცა და ჩემსკენ რატო მოდის??!! ისედაც ამდენი სარეცხი მაქვს. „
-ჰეი თაე, ხო შეძლებ ამათ დარეცხვასაც ??
- რათქმა უნდა არაა. ვერ ხედავ რამდენი სარეცხი მაქვს ?
- ხო გასაგებია, მაგრამ ვიფიქრე რადგან ბექის და ჰოპის ოჯახის სარეცხს სულ შენ რეცხავდი ახლაც ასე იზავდი თუ არა კაი .
წასვლაა დააპირა,მაგრამ მკლავზე მოვკიდე ხელი და შევაჩერე .
- ????
- უბრალოდ დააწყე და მივხედავ .
არ შემიძლია ჰოპის სარეცხის ასე დატოვება. არ მინდა, თუნდაც მის ტანსაცმელს ეხებოდეს ვინმე . კალათს იქვე მდგარ მაგიდაზე ვდებ და ტანსაცმლის გადარჩევას ვიწყებ. არ ვიცი როგორ, მაგრამ მაშინვე ვარჩევ ჰოპის და სხვების ტანსაცმელს, გარშემო ვიხედები ვრწმუნდები, რომ არავინ მიყურებს, საცვალს ხელს ვავლებ და ვყნოსავ. ეს სურნელი ყველაფერს მირჩევნია,ჯერ კიდევ ცხვირთან მაქვს საცვალი, როდესაც გამწარებული ჰოპის სახე წარმომიდგა თვალ წინ, ახლა რომ მხედავდეს ალბათ ბოლო დონის გარყვნილად ჩამთვლიდა ..გამიმართლა რომ ვერ მხედავს და ასე მაინც შემიძლია მისი სურნელის შეგრძნება. მასთან ახლოს ყოფნა უკვე ოცნებად მექცა მასზე ფიქრი ჩვეულებად .ამ ფიქრებიდან მამაჩემის ხმა მაფხიზლებს, რომელიც უკნიდან მიახლოვდება.
- თაე, ასე აპირებ დგომას ?
სასწრაფოდ ვაბრუნებ საცვალს კალათაში და ისეთ სახეს ვიღებ, თითქოს ახლახანს უცხო პლანეტელი დავინახე. ეს ყოველთვის ამართლებს უბრალოდ თავს აქნევს და მტოვებს მარტო.
საღამოს ჩემი ხელით ვალაგებ სარეცხს მანქანაში და ჰოპის სახლისკენ ვიღებ გეზს. იქ მისულს კი კარებში დედამისი გამომეგება, თვითონ ალბათ გარეეთაა გასული. იმედგაცრუებული უკან ვტრიალდები ეზოს კარებს ვაღებ და ჰოპს ვეჯახები.
-ჰოპი !!!.. კეთილი იყოს შენი დაბრუნება სახლში .
- ოჰ, ბატონი მრეცხავიც აქ ყოფილა .
- ალბათ ლოცვებიდან მოდიხარ, გამიხარდება თუ ჩვენთანაც მოხვალ .
- რა თქმა უნდა არა .
- და რატომ?
- მე არასდროს დავდივარ საწყალი ხალხის სახლში.
- ლოცვა შენი საქმეა და მნიშვნელობა არაქვს ის ღარიბი იქნება, მდიდარი თუ საშუალოო ფენის წარმომადგენელი, ძმაო !!
- აქ აქვს ბექი და აჯობებს თუ საერთოდ არ ჩაერევი .. მე არ ვურევ პირადულს და სამუშაოს ერთმანეთში ვიღაცისგან განსხვავებით.
ბექი აათვალიერა მომგებიანად გაიღიმა და სახლში უკან მოუხედავად შევიდა .
****
- მაპატიე ასე გვიან, რომ გაწუხებ.
- არაფერია ბექ, შემოდი მე ჩაის მოვამზადებ და ახლავე ამოვალ ოთახში .
ეს ჩვენი პირველი შეხვედრა იმ სამარცხვინო ღამის შემდეგ. თავს უხერხულად ვგრძნობ, მაგრამ ჩემ თავს ვერაფერს ვუხერხებ, არ შემიძლია უბრალოდ, რამდენიმე დღეც კი არ შემიძლია, რომ მისი სახე არ ვნახო არ ველაპარაკო.
- ჯერ კიდევ ფეხზე რატომ დგახარ? დაჯექი .
ჩანიოლი ოთახში ლანგრით ხელში შემოდის, სადაც ორი ფინჯანი ჩაი დევს, იქვე მაგიდაზე აწყობს და საწოლზე ბექიონის გვერდით ჯდება. ხვდება რაც აწუხებს, იცის რატომ იქცევა ასე ისიც ესმის, რომ რამეს თუ არ მოიმოქმედებს შეიძლება ყველაფერი გააფუჭოს. დაუფიქრებლად ტრიალდება და ბექიონს ისე ძლიერად იკრავს გულში როგორც შეუძლია .
- ბექი, ვიცი და ვხვდები, არ მინდა ასე იყო. ყველაფერი კარგადაა და კიდევ საათზე მეტი დრო გვაქვს იმისთვის, რისთვისაც გვინდა. დედაჩემი შოუს უყურებს, რომელზეც გიჟდება. ბექიონის სიცილზე ჩერდება.
- რატომ იცინი ?
- შენი რეაქცია უბრა....
- მოკეტე
ბექის თავს ხელებში იქცევს და მომთხოვნად იწყებს კოცნას . ნელა აწვენს საწოლზე , ზევიდან ექცევა, აკვირდება შემდეგ ისევ იწყებს მის კოცნას, მაგრამ მალევე ჩერდება.
- ბექი ისე მინდა შენი მოფერება, რომ ხელები მეფხანება .
- მეც იგივეს ვგრძნობ .
შუბლზე კოცნის, ხელს კი ნელა ასრიალებს მის გამხდარ სხეულზე და შარვლის შესაკრავთან აჩერებს. ნელა უხსნის ისე, რომ ბექის ტუჩებს არც კი შორდება. საცვალში ჩაუცურა ხელი, ნელა იწყებს ბიჭის პენისის ზელვას , მაგრამ ბექი აჩერებს .
- ჩანი, არ მიმდა მარტო მე ვგრძნობდე თავს კარგად, მინდა რომ შენც იგივე იგრძნო.
ჩანი გასწორდა, საწოლის კიდესთან ჩამოჯდა, ბექიონი კალთაში ჩაისვა და გააგრძელაა მისი პენისის ზელვა.
- თუ მართლა გინდა ბექ, შეგიძლია შენც მოეფერო ჩემს პენისს .
- ამას პირველად ვაკეთებ არ მგონია კარგად გამომივიდეს. ამბობს და ხელს ჩანიოლის პენისზე ზემოთ ქვემოთ ამოძრავებს „ არ ვიცი ამ მომენტში ვის ან რას უნდა ვუყურო, არ შემიძლია თვალებში შეხედვა, მაგრამ დაბლა ჩახედვაც არ შემიძლია.„ მათი თვალები ერთმანეთს შეხვდა, ჩანიოლს ტუჩის კუთხე აქვს აწეული და გამომწვევი სახით შესცქერის ბიჭს, რომელიც ახლა მის პენიის ეთამაშება.
- ჩანიოლ მეტი აღარ შემიძლია ვათაავ...... აჰჰჰ
- ძალიან კარგი პატარავ .. მეც ვათავებ, ერთად გავათავებთ.
ოთახი საშნელმა კვნესის ხმამ მოიცვა, ეს იმდენად ხმამაღალი იყო, რომ შუოში მთლიანად ჩაფლული ჩანის დედაც კი გამოაფხიზლა. შეშინებული ქალი პირდაპირ კიბეებისკენ გაიქცა.
- ჩანიოლ რა ჯანდაბა ხდება მანდ ???!!!

******
ყოველწლიური შეხვედრა, რომელზეც ბუდისტური ოჯახები იკრიბებიან, განიხილავენ იმ წელს მომხდარ ამბებს, სამომავლო გეგმებს და უბრალოდ საუბრობენ ზოგად საკაცობრიო თემებზე . მანქანა დიდ ეზოში ჩერდება სახლის შესასვლელთან,რამდენიმე ხანშიშესული კაცი დგას და სტუმრებს იღებს .
- კეთილი იყოს თქვენი მორძანება.
- დიდი მადლობა .. ხელს ართმევენ ერთმანეთს, შემდეგ კი დიდი დარბაზისკენ მიუთითებენ. ამ სტუმრებს შორის ბექი და ჰოპიც არიან, ისინი აქ ყოველ წელს მოდიოდნენ. შეკრებილ საზოგადოებას არც ისე მაღალი ბიჭი გამოეყო და ჰოპს მიუახლოვდა.
- დიდი ხანია არ გვინახავს ერთმანეთი ჰოსოკ .
- შე ნაბიჭვარო რა ჯანდაბას აკეთებ აქ ?
- მეც ბუდისტური ოჯახის წარმომადგენელი ვარ, ნუთუ დაგავიწყდა ?
- ჰიონ ვინაა ეს ბიჭი ?
- შენ ალბათ ბექი ხარ. მე ქუქი ვარ, შენი ძმის ახლო მეგობარი .
- და თქვენზე რატომ არაფერი მსმენია ?
- მმმ ალბათ იმიტომ, რომ ორი წლის წინ დავქორწინდი და დრო არ მქონდა ძველი მეგობრების სანახავად.
- უკაცრავად მე დაგტოვებთ .
- ჰიონ სად მიდიხარ ?
შეხვედრა იმაზე დიდხანს გაგრძელდა ვიდრე წარმოიდგენდნენ. მობეზრებული ჰოპი ოთახს ტოვებს და ეზოში გადის, იქვე ხის ზირში მდგარ გრძელ სკამზე ჯდება და ფიქრს იწყებს .
- როგორი ჩაფიქრებული ხარ.
- მომშორდი თავიდან .
- ოოჰ აუჩ მეწყინა .. ჰეი ჰოპი, შენი ასეთი საქციელი იმას ნიშნავს, რომ ჯერ კიდევ ვერ დამივიწყე ? მაშინ ვითამშოთ გინდა ?
ახლოს მიიწია და ჰოპის მოკუნტულ სხეულს ხელი გადახვია. ჰოპი დენ დარტყმულივით წამოხტა, ტელეფონზე ნომრის აკრეფვა დაიწყო, გათიშა თუ არა მაშინვე ეზო დატოვა და შესასვლელ კარებთან ლოდინი დაიწყო, გვერდით ქუქი ამოუდგა .
- უბრალოდ შიგნით შედი .
- შენი გაცილება მინდა.
- ბავშვი აღარ ვარ .
- მაგრამ სკოლის მოსწავლესავით იქცევი .
- და როგორ ფიქრობ ეს ვისი ბრალ...
ქუქიმ ჰოპს თავი დაუჭირა და აკოცა, ამ ყველაფერს კი რამდენიმე წამის წინ მოსული თაე აკვირდება მანქანიდან . რაღაც ეტკინა, გულში ჩხვლეტა იგრძნო. ამას ვერ უყურებდა ვერ შეძლებდა, ჰოპს ვიღაც უცხო მამაკაცი კოცნიდა, მას კი არაფრის გაკეთება არ შეეძლო. ხელ ფეხი წაერთვა ვეღარ იმორჩილებს, უნდა გადავიდეს და ჭკუა ასწავლოს ამ ნაბიჭვარს, რომელიც მის საყვარელ ადამიანს კოცნის, მაგრამ ვერ ახერხებს ასე გონია სუნთქვაც შეწყვიტა. ეს ყველაზე მტკივნეული იყო მის ცხოვრებაში .