The power of love [ Chanbaek Vhope] [Completed]

2

ბექიონის ოჯახი, ერთადერთია ამ პატარაა დასახლებაში, ვისაც შეუძლია სრუფლებიანად ჩაატაროს ბუდისტური რიტუალები. ბუდიზმი ხომ ო.როზენბერგის თქმით, "აღმოსვლური სულის გასაღებს წარმოადგენს". ბუდიზმი სურვილებზე უარის თქმით, თვითჩაღრმავებითა და ზნეობრივი ცხოვრებით (თანალმობით, ანუ ყველა ცოცხალი არსების მიმართ თანაბარი კეთილგანწყობით) პიროვნული მე-ს გაქრობას, ტანჯვის შეწყვეტას, სანსარიდან, სიკვდილ-სიცოცხლის ციკლური წრებრუნვიდან, თავის დაღწევას და ნირვანაში, მარადიულ უშფოთველობაში, გადასვლას ქადაგებს.
სწორედ ასე იქცევა ბექიონი. ცდილობს საკუთარი თავი უკუაგდოს. მისი გრძნობები და სრულად, დამორჩილდეს ბუდას. ამას ხო მას ბავშვობიდან ასწავლიდნენ, მაგრამ მის ცხოვრებაში, სხვა მნიშვნელოვანი რამ მოხდა, გამოჩნდა ადამიანი, რომლის გამოც მზადაა ყველაფერზე უარი თქვას, მაგრამ არაა დარწმუნებული, რომ იგივეს მიიღებს, ამიტომ ჩუმადაა დაა ცდილობს თავისი გრძნობა დამალოს . ამის და მიუხედავად მას კვირაში თითქმის 3ჯერ ან 4 ჯერ უწეევს ჩანიოლოს სახლში მისვლა, რიტუალის ჩასატარებლად და ახლაც სწორედ ამიტომა მის სახლში. მუხლებზე მდგარი, გრძელი მოსასხამით და ჩუმად ბუტბუტებს. მის გვერდით კი ჩანიოლოს დედა მოთავსებული და მომღიმარი შეჰყურებს პატარა ბიჭის სხეულს, რომელიც თავის საქმით ისეა გართული, რომ ვერც კი გრძნობს ქალის მზერას.
ჩანიოლი კი ამ დასახლებაში მცხობელის როლს ითავსევს. ამზადებს სხვადასხვა კერძებს და ყიდის. ოჯახური ბიზნესია, ამ ყველაფერში მას დედაც ეხმარება და მამაც მაგრამ, როდესაც სახლში ბექიონია მისთვის არავის სცხელა,ამიტომ მთელ საცხობს მის იმედად ტოვებენ. ახლაც ეს მომენტია ჩანიოლი დგას და ცდილობს კლიენტებს მოემსახუროს .
-ერთი პორცია ქათმის ბარკლები და და ორიც ფრთები .
-ახლავე იქნება.
- ეს ხმა ნუთუ ბექიონია აქ ?
-შეკვეთა მზადა და 510 ვონისაა ..ამბობს და მობეზრებულად ატრიალებს თვალებს .
- შეგიძლიათ ცოტახანი მომიცადოთ, რადგან ძალიან მინდა მისი ხმის მოსმენა . ამბობს ახალგაზრდა გოგო ყურებამდე გაკრეჭილი, მას ხანშიშესული ქალიც ემატება
- ეს მშვენიერი ხმა! ნუთუ ბექიონისაა ?
- კი ის აქაა და ლოცულობს, ახლა კი შეგიძლიათ აიღოთ თქვენი შეკვეთა ? გოგონა მობეზრებული სახით ართმევს და უკან მოუხედავად ტოვებს შენობას .
ამ დროისთვის ბექიონი უკვე ასრულებს რიტუალს და ემშვიდობება ქალბატონ ლისას. ოთახიდან გამოდის ჩანიოლის და მისიი მზერა ერთმანეთს ხვდება. ამ მზერამ ბექიონი იმდენად გააწითლა, რომ ამის დასაფარად თავის დახრა დასჭირდა. " ნუთუ ოდესმე შევძლებ მისთვის თვალებში ისე შეხედვას, რომ პომიდორივით არ გავწითლდე ? იქნებ ხვდება, რომ მომწონს ? რა მოხდება თუ ამას გაიგებს ?"
ჩანიოლი ჩემზე ერთი წლით უფროსია, სწორედ ისა ვისაც ბავშვობის მეგობარს ეძახიან, მაგრამ როდესაც საშვალო სკოლის პირველ კურსზე ვიყავი მიხვდი,რომ ეს მხოლოდ მეგობრობა არიყოო, რომ მის მიმართ უფრო ღრმა და დიდი გრძნობა მაკავშირებდაა.. მაგრამ მუდამ ახლოს მყოფი ჩანიოლი ამას მიმიხვდა, ის აღარ გადიოდა გარეთ ჩემთან ერთად და როდესაც გამოცდები მოახლოვდა, გავიგე როგორ ელაპარაკებოდა სხვებს ქალაქის დატოვებაზე და უნივერსიტეტში წასვლაზე. ეს ის იყო რისიც მუდამ მეშინოდა და მე ამიის შესაჩერებლად არაფერი შემეძლო .

Flashback...

სულ რაღაც 3 თვეა, რაც ჩანიოლი ქალაქში დაბრუნდა, მისი ოჯახი ჩვენთან მოვიდა რიტუალის ჩასატარებლად, რათქმა უნდა ჩანიოლიც იქ იყო
-ჩანიოლ! თქვენ ხომ ერთამანეთს იცნობთ, რატომ არ ესალმები ?
- იმედი მაქვს კარგი ურთიერთობა გვექნება. ამბობს ჩანიოლი და თვალებ გაფართოვებული ბექიონისკენ აპარებს თავლებს .
მას შემდეგ 3 წელი გავიდა უკვე ვფიქრობდი, რომ ჩემი გრძნობები უბრალოდ გადამეტებულად შევაფასე და რომ ჩანიოლი არ მომწონდა, მაგრამმ მიხვდი, რომ საშვალო სკოლის შემდეგ, არაფერი შეცვლილა პირიქიით მე ის უფრო მეტად მომწონს ვიდრე აქამდე .