The power of love [ Chanbaek Vhope] [Completed]

9

მანქანა დიდი ეზოს წინ ჩერდება, ჩანიოლი ინტერესით აკვირდება გარემოს და ფიქრობს, რა დახვდება შიგნით,რადგან ბექიონი ისეთი აღელვებული იყო აქ მოსვლით, რომ მანქანის ნორმალურად გაჩერებას არც დაელოდა მანქანიდან ისკუპა. დიდი ჭიშკარი შეაღეს, შიგნით უზარმაზარი ხეები ჩაემწკრივებინათ, შუაში კი გასავლელად ქვაფენილი დაეფინათ. ირგვლივ სიმწვანე იყო ბევრი ხალხი არა, მაგრამ საკმაოდ იყვნენ. ჩანიოლმა ვეღარ მოითმინდა და ბექის კითხა.
- ბექ სად ვართ?
- შენ რა არიცი ჩანიოლ ?! ეს ყველაზე დიდი ბუდისტური ტაძარია ჩვენ ქვეყანაში .
ამის თქმა და ჩანიოლის სახის შეცვლა ერთი იყოო, ნუთუ ბექიონმა თავის პირველ პაემანზე აქ მოიყვანაა? ჩანიოლი კი რეებს გეგმავდა. სახე უცებ გაასწორა და პატარა ბავშვივით აედევნა, წინ მხიარულად მიმავალ პატარა სხეულს. ბექი ყველაფერს აკვირდებოდა, ბედნიერებას ასხივებდა, უცებ გაჩერდა ჩანიოლისკენ შეტრიალდა, ხელი ჩასჭიდა და სამლოცველოსკენ სირბილით მიიყვანა.
- ჩანი, ილოცებ ჩემთან ერთად ?
ისე, რომ პასუხს არც დაელოდა ხელები შეატყუპა, თვალები დახუჭა და ლოცვას შეუდგა. ჩანიოლი კი აკვირდება მის ნათელ სახეს და არც კი სჯერა, რომ ამ ადამინმა ის შეიყვარაა, რა ჰქონდა ისეთი, რომ ასეთი ადამიანის ყურადღება და სიყვარული დაიმსახურა ? ბუდას ქანდაკებისკენ ტრიალდება და მხოლოდ მადლობას უხდის, ასეთი საჩუქრისთვის, რომელიც მის ყოველ დღეს ალამაზებს. სამლოცველოდან გამოსვლის შემდეგ, ბექმა შეამჩნია დაფა, რომელზეც ტაძრის მფლობელობაში მყოფ ბოტანიკურ ბაღზე ინფორმაციას იძლეოდა. ბექიმაც მოინდომა თავისი თვალით ენახა, მივიდა ჩანისთვის ხელი უნდა ჩაეკიდა მაგრამ მზერა იგრძნო. შეტრიალდა და ორი ასაკოვანი ქალი შეამჩნია, რომლებიც უღიმოდნენ და აშკარად მას განიხილავდნენ. თავი ჩაღუნა და ოდნავ იმედგაცრუებულმა ჩანის გვერდით გააგრძელეაა სიარული. მაგრამ ახლა დაფიქრდა, რაც აქ შემოვიდნენ ჩანიოლის სახეზე ღიმილი არ დაუნახავს, უინტერესოდ ატრიალებდა თავს და გარშემო ყველაფერს და ყველას აიგნორებდა. „ ძალიან ვერთობი, აქაურობაც შესანიშნავია. მაგრამ ჩანიოლი ? ნეტავ მას მოწონს, აქ რომ ვართ ? სულაც არ ჩანს ბედნიერი. ისე რომელ სულელს მიყავს თავის შეყვარებული პირველ პაემანზე ტაძარში ? მაგრამ მე ამაში არც გამოცდილება მაქვს და არც თეორიულად ვიცი რამე „
- ჩანი ! თუ გინდა წავიდეთ.
- რატომ ?
-აქ ყოფნით არ ჩანხარ ბედნიერი.
ჩანიოლმა მიიხედ მოიხედა დარწმუნდა, რომ გარშემო არავინ იყო და მხოლოდ მას მერე მიუახლოვდა ბექიონს, მისი სახე ხელებში მოიქცია და ისე ახლოს მიუტანა სახე, რომ ერთმანეთის სუნთქვასაც კი გრძნობდნენ.
- მთავარია შენთან ერთად ვარ ბექი, დანარჩენს უბრალოდ მნიშვნელობა არ აქვს.
- მართლა ? მაშინ ამ ქვებზე მინდა გავლა.
ხელით მდინარეზე დალაგებულ ქვებზე მიანიშნა და აციმციმებული თვალებით შეხედა, ცოტა გაოგნებულ ჩანიოლს.
- კარგი მაშინ მიდიი.
- კი წავიდოდი, მაგრამ ჩემი თავის იმედი არ მაქვს, რადგან არც ისე კარგი ვარ ასეთებში.
- მე წავალ წინ, შენ კი უკან გამომყვები ასე გაწყობს ?
- კ..კარგი .
ჩანიოლმა ქვაზე დააბიჯა, შეამოწმა და მხოლოდ ამის მერე გადავიდა მეორე ქვაზე, შემოტრიალდა და ბექიონს ანიშნა წამოსულიყო, ისიც შეშინებული ადგავდა ნაბიჯებს ერთი ქვა ორი და ტყლაშ ..... ყველამ მათკენ მიიხედა, ბექიონიი წაბორძიკდა და პურდაპირ წყალში მოადინა ტყაპანი. წლიდან ამოძვრა და მუხლებზე დაემხო არ სჯერა, რომ ამდენი ხალხის წინ განსაკუთრებით კი ჩანიოლის წინ ასე შერცხვა.
- მაპატიე ჩანი
არაუშავს, უბრალოდ წამოდექი და სასტუმროში წავიდეთ. შხაპი მიიღე და ტანსაცმელი გააშრე, თორემ გაცივდები .
************
ბექი შხაპის ქვეშ დგას და არც კი ჩქარობს გარეთ გასვლას. თავში ათასი ბინძური აზრი უტრიალებს და საკუთარი თავის რცხვენია. ნუთუ დადგა დღე, როცა ამას გააკეთებენ? ნუთუ ეს ის დღეა ?? როგორც იქნა გაბედა გარეთ გასვლა, ხალათი შემოიხვია, მჭიდროდ შეიკრა და ოთახში შეაბიჯა, სადაც წელს ზემოთ შიშველი ჩანიოლი დახვდა. ოთახიდან გასასვლელში აისვეტა და მისკენ მომავალ ნახევრად შიშველ ჩანიოლს თვალს ვერ უსწორებს.
- უმ ბექი იციი ?? თუ არ გაიწევი სააბაზანოში ვერ შევალ.
- ოჰ ..ისს .. ხოო რა თქმა უნდა .
ოდნავ იწევა, ისე რომ ჩანიოლმა გასვლა მოახერხოს. ადგილზე დარჩა კვლავ ფიქრებში ჩაიძირა, ხელის შეხებამ შეაშინა და საწოლზე მოწყვეტით დავარდა .
- შენ რა ამდენ ხანს ასე იდექი ?
- რაა ? უკვე გამოხვედიი ?
- ბექი ვიცი, რომ ღელავ, რომ ეს შენი პირველია.დამიჯერე მეც ვნერვიულობ, უბრალოდ ერთმანეთს მივენდოთ .
ამბობს და საწოლზე ნელ ნელა ძვრება, ბექიონს უახლოვდება, რომელიც იდაყვებით საწოლის ზედამხრისკენ მიიწვს. მაგრამ თავთან სიმაგრეს გრძნობს ხვდება, რომ გასაქცევი აღარ აქვს და ჩანიოლს აშტერდება, რომელიც მას უკვე ზემოდან დაჰყურებს .
- უბრალოდ მოდუნდი.
ნელა ეხება მის ტუჩებს ჯერ ზედაპირულად კოცნის, არ უნდა ბექი შეაშინოს. ყველაფერს ნელა გააკეთებს მისთვის, იმის მიუხედავად, რომ ეს ისე ძლიერ უნდა, როგორც არასდროს. ხალათს უხსნის და სხეულიდან აშორებს. ნელა სწყდება ტუჩებს და ყელისკენ ინაცვლებს,კოცნის, კბენს, წოვს ეს ხომ ამდენი ხანია უნდათ. ბექიონი ხმის ჩახშობას ცდილობს, მაგრამ არ გამოსდის, როდესაც ჩანიოლი მის ძუძუს თავს ეხება, მთელ ხმაზე იწყებს კვნესას. გრძნობს როგორ გაუმაგრდა თავისი პატარა ღირსება და სახე უხურდება. ჩანიოლი კი ნელ ნელა კოცნით მიიწევს მისკენ, საცვალს ხდის და ცოტახნით აკვირდება პატარა ბექის .
- ბექ ოთხზე დადექი.
- ჩანი ასე მეშინია მინდა, რომ გიყურებდე, მინდა ამ დროს შენ სახეს ვხედავდე. შეგვიძლია ასე გავაკეთოთ ?
ჩანიოლი იმდენადაა აღზნებული, რომ მეტის მოთმენა არ შეუძლია, ამას ბექის საყვარლად ნათქვამი სიტყვები დაემატა. უბრალოდ თავს უქნევს ფეხებს უწევს და ერთი თითით იწყებს მასში შესვლას, თან ბექის აკვირდება ეშინია, რომ ატკენს.
- ბექი თუ გეტკინება მითხარი და მაშინვე გავჩერდები ..ახლა გტკივა ?
- რაა ? არ მტკივა.
ჩანიოლი ფრთხილად ყოფს მეორე თითს ბექის ანუსში და ჩერდება, კვლავ ბექის აკვირდება მაგრამ, როდესაც მისი სახის ცვლილებას ვერ ხედავს მოძრაობას იწყებს, ამას ბექის ხმამაღალი კვნესა მოყვება, ეს უფრო აგიჟებს მას,ვეღარ ითმენს თითებს იღებს და ახლა თავისი პენისით აწვება, უკვე საკმაოდ გაწელილ ანუსს. თითქმის უკვე შესულია, როდესაც ბექი მთელი ხმით იწყებს ყვირილს.
- ჩანი, გაჩერდი ძალიან მტკივა, ეს უბრალოდ აუტანელია.
- გინდა რომ გამოვიღო .? შეგიძლია ცოტა მოითმინოო ? პირველად მტკივნეულია ცოტას თუ მოითმენ აღარ გეტკინება.
ბექი ტკივილის ატანას ცდილობს, ქვედა ტუჩს ისე ძლიერ კბენს, რომ ცოტაც და სისხლი წამოუვა. ჩანიოლი კი ნელნელა იწყებს ბიძგებს .