You can do it! Ft Zayn Malik

Part 4

Pov Zayn

Ik zucht en ga op de kant zitten met mijn voeten in het water. Luna kijkt me raar aan “wat kan je niet?” zegt ze en ze zwemt naar de kant. “Zwemmen, ik kan niet zwemmen. Lach me nu maar uit, dat zou ik ook doen” roep ik maar Luna blijft stil. “Ik ga je niet uitlachen” zegt ze dan “maar waarom zeg je dat nu pas?”. “Het is gewoon zo stom, ik kan helemaal niets!” ik verstop mijn hoofd tussen mijn knieën. Ineens voel ik een arm om me heen “iedereen heeft zijn talenten, en jij kan bijvoorbeeld heel goed zingen” zegt Luna. “verschikt kijk ik op “hoe weet jij dat?” en ze grijnst. “Je denkt toch niet dat ik de laatste paar jaar onder een steen heb gelegen! Ik weet heus wel dat jij Zayn Malik van One Direction bent”. “O ja daar had ik even niet aan gedacht” en we moeten allebei lachen. “Ik dacht dat je het niet door had want je was zo rustig, jij bent anders dan al die gillende fans”. “En jij bent anders dan al die arrogante popsterren” zegt Luna “ je bent zo normaal gebleven en dat kan je niet van veel beroemdheden zeggen”.”Bedankt, je bent echt speciaal Luna” zeg ik en dan kijken we elkaar diep in de ogen. Mijn lippen komen steeds dichter bij die van haar en ik sluit mijn ogen. Ineens hoor ik een plons en open mijn ogen, Luna is in het water gesprongen. Ze steekt haar hand uit “kom, probeer het gewoon” zegt ze en ik kijk naar het water. Ik slik en twijfel “kom op, je kan het best!” zeg Luna en ik pak haar hand en laat mezelf in het water zakken. Meteen ga ik kopje onder en raak in paniek. Hoestent en proestend kom ik weer boven en Luna moet lachen als ik wild begin te spartelen. “Je kan al boven water blijven, dat is al iets!” zeg ze en ik spartel door. Dan komt Spetter ineens naar me toe zwemmen. “toe maar, pak hem maar vast” zeg Luna. “Weet je het zeker?” vraag ik en ze knikt. Voorzichtig pak ik Spetter vast en hij begint te zwemmen. “Wow” is het enige wat ik kan zeggen als ik door Spetter door het water word getrokken. Dit wilde ik al zo lang en nu gebeurt het gewoon. Op mijn gezicht zit een grote glimlach en die gaat er voorlopig niet meer vanaf.  Na een tijdje stopt Spetter vlak bij de kant en ik houd hem nog even vast. Voorzichtig aai ik hem over zijn snuit. “Bedankt Spetter” zeg ik zacht en dan zwemt hij weer weg. Ik kijk achterom en Luna steekt haar duim op. Trots klim ik op de kant en geef Luna een knuffel “bedankt, je hebt me echt geholpen”. “Je heb het zelf gedaan hoor” zegt ze en ik glimlach naar haar “als jij niet had aangedrongen had ik het niet gedaan denk ik”. “O nou graag gedaan dan!” zeg Luna en we lopen weer richting de kleedkamer. We drogen ons af en kleden ons weer om. “Ga je mee wat drinken?” vraag ik aan Luna “ja,lijkt me leuk” zegt ze en we wandelen de kleedkamer weer uit. Luna zorgt dat alles klaar is bij de dolfijnen en dan kunnen we vertrekken.

Eenmaal in een leuk café lopen we naar een tafeltje. Ik schuif een stoel naar achteren zodat Luna kan gaan zitten. Dan loop ik naar de andere stoel en ga ik ook zitten. We bestellen wat te drinken en beginnen gezellig te kletsen. “Wat doe jij eigenlijk nog meer, naast je werk met de dolfijnen dan” vraag ik aan Luna. “ eigenlijk doe ik heel veel zegt ze. Ik doe leuke dingen met mijn vriendinnen, ik speel gitaar en zing er een  beetje bij en ik teken graag”. “Wauw, je bent dus echt creatief!” zeg ik “kan je goed zingen?”. Ze schud haar hoofd “ik doe het voor de lol als ik wat op mijn gitaar speel. Soms neem ik mijn gitaar mee naar de dolfijnen en begin daar spontaan wat te spelen, ze worden er rustig van als ik dat doe. Het is fijn om voor de dolfijnen te spelen want ik krijg nooit kritiek”. Ik knik en luister aandachtig. “Ik wil je eigenlijk heel graag iets vragen” begin ik ineens en Luna kijkt me vragend aan “wil je me leren zwemmen? Het lijkt me erg leuk als je dat zou willen doen en dan brengen we lekker veel tijd met elkaar door”. Ineens valt ze stil “daar vraag je me wat. Ik moet er even over nadenken want dat kost inderdaad wel wat tijd en ik heb het nogal  druk”. Dan kijkt ze op haar telefoon “Euhm ik moet gaan, ik bel je nog wel!”. Dan staat ze op en loopt weg. Verbaast blijf ik achter, waarom heeft ze ineens zo’n haast?