ART OF LOVE

Pencil 1

Votes and coments guys. Thank ypu :)

Ell's pov:

"Ellelelelelelelele!" 

Pag sigaw ng taong sumalubong sakin sa airport, agad akong lumapit sa kanya para kutusan.
Sa tanda naming to tinatawag nya parin ako sa palayaw na yun.

"Mahiya ka nga ang daming tao dito oh"

"Pakialam ba nila, ellelele namiss kita sobra"

Yumakap sya ng pagkahigpit sakin, may iilang tao tuloy ang tumitingin samin.
Marahas ko syang itinulak para mapa bitaw sakin.

Tinignan nya ako ng masama

"Tigilan mo ko impakto ka! suminghot kana naman siguro ng paminta, kahit kaylan talaga ugaling bata kapa rin" 

Irita kong saad.

"Eto naman namiss lang naman talaga kita, pati ganito na talaga ako"

"Edi aminado kanang siraulo ka at takas mental"

Pang bubwiset ko sa kanya

"Ang bad mo pa rin sakin! tinawag muna nga akong impakto, siraulo pati ba naman takas mental?! mag sorry kung hinde magwawala ako dito" 

Parang bata syang nag mamaktol.

"Edi mag wala ka bakulaw nato!"

Ako pa tinakot nya, akala mo naman pipigilan ko sya hahaha.

"kilala moko at kaya kong gawin sinasabi ko sayo kaya mag sorry ka ngayon na!" 

Go lang suportahan pa kita.

"Umuwi na tayo pwede ba pagod ako!"

Hindi sya kumibo pero nabigla ako sa ginawa nya, ang impakto umupo nga sa sahig at nagwawala na parang siraulo.

"Ellelele ang bad mo!" 

Nag-iiyak iyakan at paulit-ulit nyang pag-sigaw, muntanga mukha syang batang inagawan ng candy.

"Tumayo ka dyan ano ba! ang daming nakatingin mahiya ka nga bilis!" 

Taranta kong utos habang hinahatak sya patayo

"Mag sorry kana muna!" 

Iyak iyakan nanaman nyang sagot..

"Siraulo ka talaga ang bigat mo! kung ayaw mong tumayo dyan hintayin mo yung guard at sya na sisipa sayo palabas dito! bahala ka nang ulupong ka!" 

Pag sigaw ko, ang bakulaw nato akala mo sya lang mapapahiya bahala sya layasan ko na sya. Nasa labas na ako ng airport para hintayin yung bakulaw makalabas, mga ilang sandali pa ay hawak sya ng dalawang guard.

"Ano ba kaya ko nang mag-isa!" 

Sigaw ng bakulaw.

"Sir nakakagulo po kayo sa loob" 

Sagot naman ng isang guard.

"Oo na aalis na nga, sa susunod na kaladkarin nyo ko pagsisisihan nyo yun"

Pagbabanta nya, bakulaw nato nagyayabang nanaman.
Lumpait ako sa kinaroroonan nila dahil ang impakto mukha kang mananapak na, ayaw na ayaw nya kasing may kumakaladkad o nangingialam sa ginagawa nya.

"Excuse po pagpa pasensyahan nyo napo itong kaibigan ko, kakalabas lang ho kasi nyan sa mental" 

Magsasalita sana si kenn ng takpan ko bibig nya