κεφάλαιο 7

99 15 15
                                    

Όλες αυτές τις ημέρες είχε ένα κακό προαίσθημα. Κάτι θα συνέβαινε. Το ήξερε, το ένιωθε. Φοβόταν όμως να το πει στους άλλους. Δεν ήθελε να τους ανησυχήσει. Όμως αν το έλεγε ίσως προλάβαιναν αυτό που θα γινόταν. Αλλά εδώ καλά-καλά ούτε η ίδια δεν ήξερε τι είδους θα ήταν αυτό το κακό που αργά ή γρήγορα θα γινόταν.

«Βιολέτα μου;» άκουσε τον Άγκαθο να τη φωνάζει

(Η Βιολέτα όπως έχει ήδη αναφερθεί ήταν η αδερφή του Τζέρικο, ενός από τους φίλους του Μίκυ. Ο Άγκαθος ήταν άνδρας της. Επίσης η Βιολέτα είχε την ικανότητα να βλέπει οράματα και είχε ισχυρή την έκτη αίσθηση. Μπορούσε να αισθανθεί πότε κάτι σημαντικό θα συνέβαινε και τώρα αισθανόταν ότι πολλά γεγονότα θα έρθουν να ταράξουν τις ζωές των μαγικών πλασμάτων. Τα περισσότερα ξωτικά την απέφευγαν γιατί την έβρισκαν περίεργη εξαιτίας του χαρίσματος της, όμως όλοι στη φυλή των ξωτικών την σέβονταν και την θαύμαζαν. Πολλοί λίγοι γεννιόντουσαν με το χάρισμα της Βιολέτας και αυτό την έκανε ξεχωριστή. Επίσης η συγκεκριμένη ξωτικιά ήταν πάρα πολύ όμορφη. Είχε καλοσυνάτο πρόσωπο, καστανοκόκκινα μαλλιά και πράσινα μάτια.)

«Είσαι καλά;» τη ρώτησε ο Άγκαθος

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

«Είσαι καλά;» τη ρώτησε ο Άγκαθος

«Ναι. Απλά τον τελευταίο καιρό έχω ένα βάρος στο στήθος. Είναι σαν.... κάτι να έρχεται. Κάτι που θα μας συγκλονίσει»

«Είδες κάποιο όραμα;» την ρώτησε χωρίς να πάρει το βλέμμα του από πάνω της.

(Ο Άγκαθος αγαπούσε βαθιά τη Βιολέτα. Την είχε ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή, αλλά και εκείνη το ίδιο. Την σεβόταν και ένιωθε πολύ τυχερός που είχε βρει μια σύντροφο με τις δικές της ικανότητες. Ήταν παντρεμένος μαζί της ένα χρόνο.)

«Όχι. Δεν έχω δει κάτι ακόμα, όμως..... Αχ Άγκαθε μου, είμαι ταραγμένη. Δεν ξέρω τι να κάνω»

Ο άνδρας της την αγκάλιασε.

«Ηρέμησε. Όλα θα πάνε καλά αγάπη μου»

Τότε η Βιολέτα άρχισε να τρέμει και έπεσε στα γόνατα.

«Βιολέτα» φώναξε ο Άγκαθος.

Τα μάτια της ξωτικιάς άλλαξαν χρώμα. Είχε μείνει με τα μάτια ανοιχτά και έτρεμε.

«Βιολέτα μου, ηρέμησε γλυκιά μου» της έλεγε ο Άγκαθος.

«Απόψε θα γίνει το αδύνατον. Ένας από εμάς και μία από εκείνους θα αγαπηθούν. Η αγάπη τους θα φέρει θάνατο, πόνο, δυστυχία και τι θα συμβεί στο τέλος μόνο ο Θεός το ξέρει» έλεγε η Βιολέτα και όταν σταμάτησε λιποθύμησε.

Ο Άγκαθος την έκανε να συνέλθει και την πήγε να ξαπλώσει. Της έφερε λίγο νερό.

«Νιώθεις καλύτερα;» την ρώτησε ανήσυχος.

«Ναι, είμαι καλά. Απλά ήταν το πιο έντονο όραμα που είχα βιώσει ποτέ»

«Τι είδες; Τι εννοούσες με όσα έλεγες; Ένας από εμάς και μία από εκείνους θα αγαπηθούν; Δεν κατάλαβα»

«Είδα τον Μίκυ Άγκαθε να είναι μαζί με την πριγκίπισσα Τζέσικα»

«Τι θέλεις να πεις Βιολέτα μου όταν λες ότι τους είδες μαζί;»

«Τους είδα ως ζευγάρι. Ήταν ερωτευμένοι. Μετά όμως το τοπίο άλλαξε. Είδα τις φυλές μας να πολεμούν και πολλές νεράιδες και ξωτικά να πεθαίνουν. Είδα τη Φύση να μαραζώνει. Είδα καταστροφές. Φωτιές, πλημμύρες. Οι σοδειές των ανθρώπων καταστρέφονταν. Όλα χάνονταν»

«Εντάξει Βιολέτα μου. Προσπάθησε να ηρεμήσεις. Ο Μίκυ και η πριγκίπισσα Τζέσικα δεν θα ερωτευτούν ποτέ. Εδώ δεν γνωρίζονται καν. Και κανένας πόλεμος δεν θα ξεσπάσει ανάμεσα σε εμάς και τις νεράιδες. Κανείς δεν θα πάθει κακό. Αφού είμαστε προστατευμένοι από την Μεγάλη Μάγισσα»

Ο Άγκαθος προσπαθούσε να την καθησυχάσει, αλλά είχε λάβει σοβαρά υπόψη του τα λόγια της. Η Βιολέτα δεν έκανε λάθος στις προφητείες της. Κάτι πολύ μεγάλο θα γινόταν που θα αναστάτωνε όλο τον μαγικό κόσμο και ήταν πολύ πιθανόν να επηρέαζε και τον ανθρώπινο.

Λοιπόν, άραγε το όραμα της Βιολέτας να βγει αληθινό; Τι λέτε να γίνει;

Σας άρεσε το κεφάλαιο; Περιμένω σχόλια.

Ο μαγικός θρύλος των νεράιδων και των ξωτικώνOnde histórias criam vida. Descubra agora