Ο μαγικός θρύλος των νεράιδων και των ξωτικών

κεφάλαιο 38

Ο Κόμης Κρόγκαν είχε πάει με δύο άλλους στρατιώτες στο δάσος. Έψαχναν τον Μίκυ και την Τζέσικα. Ο Κρόγκαν ήθελε να τους μιλήσει.

Για καλή του τύχη ένας στρατιώτης τους εντόπισε και του είπε που είναι. Ο Κρόγκαν πήγε να τους βρει. Η Τζέσικα και ο Μίκυ όταν τον είδαν ταράχτηκαν.

«Μην φοβάστε. Έχω έρθει με ειρηνικές προθέσεις» είπε ήρεμα.

Οι δύο ερωτευμένοι αλληλοκοιτάχτηκαν.

«Πώς να σε πιστέψουμε Κρόγκαν;» ρώτησε η Τζέσικα.

Εκείνος βούρκωσε.

«Άλλαξα γνώμη Τζέσικα. Όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς αφήνεις τους εγωισμούς και βλέπεις τα πράγματα όπως είναι» είπε

«Μην μου πεις πως ο θείος....»

«Ο πατέρας είναι καλά. Η Ερμιόνη όμως είναι νεκρή»

«Τι; Πώς είναι δυνατόν;» ρώτησε η Τζέσικα σαστισμένη

«Έγινε μια μάχη. Τα ξωτικά μας έκαναν επίθεση στο παλάτι. Ένα ξωτικό πήγε να μου επιτεθεί και εκείνη μπήκε μπροστά για να με σώσει και σκοτώθηκε»

Η Τζέσικα έβαλε τα κλάματα. Αγαπούσε την Ερμιόνη σαν την αδερφή που δεν είχε ποτέ της.

«Είχατε δίκιο» είπε ο Κρόγκαν «Μακάρι να είχα ακούσει. Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Εγώ φταίω για ότι έχει συμβεί. Εγώ προκάλεσα αυτόν τον πόλεμο. Αν εκείνη την ημέρα δεν είχα έρθει στους αγρούς και δεν είχα πιάσει τον Μπάρνεϊ τίποτα δεν θα είχε γίνει. Εγώ ανάγκασα τον Σον να παλέψει μαζί μου. Εγώ έκανα το πρώτο βήμα και θύμωσε η Μεγάλη Μάγισσα παίρνοντας μας την προστασία μας. Αν δεν είχα φερθεί τόσο απερίσκεπτα όλα θα ήταν καλά στον μαγικό κόσμο και η Ερμιόνη θα ήταν κοντά μου τώρα» είπε φανερά μετανιωμένος.

«Κρόγκαν, θέλω να σου πω ότι λυπάμαι για τα φτερά σου» είπε ο Μίκυ.

«Μου φέρθηκες όπως μου άξιζε Μίκυ. Μην έχεις τύψεις. Να ξέρετε πως αν θέλετε κάτι θα σας βοηθήσω. Τώρα όμως πρέπει να φύγω»

«Γεια σου Κρόγκαν» είπε η Τζέσικα και τον αγκάλιασε.

«Σε ευχαριστούμε» είπε ο Μίκυ.

Εκείνος έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι και έφυγε από κοντά τους.

****

Η Βιολέτα ήταν στο σπίτι του αδερφού της μαζί με τον ίδιο και τον Μπάρνεϊ όταν άρχισε να τρέμει. Έπεσε στα γόνατα και τα μάτια της άλλαξαν χρώμα. Έβλεπε όραμα.