Ο μαγικός θρύλος των νεράιδων και των ξωτικών

κεφάλαιο 39

Ο Σέιμους πήγαινε πέρα-δώθε. Τον είχε κυριεύσει πανικός. Σκεφτόταν την Μαίρη και δεν μπορούσε να ησυχάσει. Και αν μετά την επίθεση του της έκαναν κακό; Όχι, δεν θα της έκαναν τίποτα.

Ο Τζέρικο και ο Μπάρνεϊ προσπαθούσαν να τον ηρεμήσουν, αλλά δεν τα κατάφερναν και ιδιαίτερα.

Εκείνη την στιγμή τους πλησίασε ο Τζακ.

«Σέιμους, έχω να σου πω κάτι που αφορά και εσένα και την Μαίρη. Φώναξε την να έρθει» του είπε.

«Δεν μπορώ να την φωνάξω, γιατί την έχουν απαγάγει οι νεράιδες»

«Πότε έγινε αυτό;»

«Εχθές το βράδυ»

Ο Τζακ έβλεπε ότι το ξωτικό ήταν ταραγμένο, αλλά έπρεπε να του πει αυτά που είχε συμφωνήσει με τον Μίκυ και την Τζέσικα.

«Τέλος πάντων! Πρέπει να σου πω κάτι που έχει να κάνει με τον γιο σου και την πριγκίπισσα Τζέσικα»

«Τι; Τον συνάντησες; Πήγαινε πες του ότι ο πατέρας της γλυκιάς του νεράιδας έχει απαγάγει την μάνα του και πως για όλα φταίει αυτός. Πάει! Θα την χάσω την γυναίκα μου» είπε ταραγμένος

«Δεν ξέρω για την Μαίρη, αλλά τον γιο σου κινδυνεύεις πάρα πολύ να τον χάσεις»

«Τι εννοείς;» ρώτησε ξαφνιασμένος

«Όταν τους συνάντησα μου είπαν πως αν δεν σταματήσετε τον πόλεμο θα πιουν δηλητήριο» είπε ο Τζακ.

Ο Τζέρικο και ο Μπάρνεϊ κοιτάχτηκαν. Θυμήθηκαν τι τους είχε πει η Βιολέτα. Για άλλη μια φορά το όραμα της ήταν σωστό.

«Τι σόι αστεία είναι αυτά; Θα με τρελάνει αυτό το ξωτικό» είπε ο Σέιμους

«Το εννοούσαν Σέιμους» είπε ο Τζακ.

Τώρα ο Σέιμους φαινόταν πιο ταραγμένος από πριν.

«Πρέπει να πας να μιλήσεις στους γονείς της πριγκίπισσας Τζέσικας» πρότεινε ο Τζακ.

«Θα με σκοτώσουν μόλις δουν ότι πλησιάζω το παλάτι»

«Θα πάω εγώ αρχηγέ» είπε ο Τζέρικο.

«Αγόρι μου, ίσως να σε βλάψουν»

«Θα το ρισκάρω. Ο Μίκυ είναι φίλος μου. Δεν θέλω να πάθει κακό. Λοιπόν, πάω»

«Καλή τύχη Τζέρικο» είπε ο Μπάρνεϊ.

«Σε ευχαριστώ» είπε και έφυγε.

Πήρε μια άσπρη σημαία για να δείξει ότι πηγαίνει με ειρηνικές προθέσεις και πλησίασε το παλάτι. Ανέβηκε πάνω με την βοήθεια δύο νεράιδων οι οποίοι τον οδήγησαν στην αίθουσα του θρόνου. Εκεί είδε τον Μπόρικ, την Μόραγκ, τον Αυγερινό, τον Κρόγκαν αλλά και την Μαίρη που τον κοίταζε έκπληκτη.

Τους είπε τι ήξερε και όλοι έμειναν άναυδοι.

«Μπόρικ, η κόρη μας» φώναξε η Μόραγκ.

«Ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο»

«Φυσικά και θα έκανε. Είναι ερωτευμένη» είπε η γυναίκα του.

«Αδερφέ, αν το ξωτικό λέει την αλήθεια η Τζέσικα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο» είπε ο Αυγερινός.

«Ακριβώς Αυγερινέ. Αν λέει την αλήθεια. Δεν είμαστε σίγουροι»

«Την αλήθεια λέω βασιλιά Μπόρικ. Δεν θα ερχόμουν εδώ για να σας πω ψέμματα γνωρίζοντας ότι μπορεί να μου κάνετε μεγάλο κακό»

«Δεν ξέρω! Και για να έχουμε καλό ρώτημα πώς ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι παγίδα του Σέιμους;»

«Εάν αυτό νομίζεις φέρε τον στρατό σου μαζί. Και εμείς όλοι θα έρθουμε. Μόνο έλα. Κατάπιε τον εγωισμό σου και έλα να μιλήσεις με τον αρχηγό μου, μήπως και καταφέρουμε να αποτρέψουμε καμιά τραγωδία»

«Πώς τολμάς να μου μιλάς έτσι αναιδέστατο πλάσμα;» φώναξε γεμάτος οργή ο Μπόρικ.

«Έχει δίκιο θείε» είπε ο Κρόγκαν.

Ο Τζέρικο τον κοίταξε έκπληκτος.

Όσο για τον Μπόρικ το σκεφτόταν.

«Καλά λοιπόν. Πες στον Σέιμους ότι θα τον συναντήσω στο μέρος που γίνονταν οι μάχες. Θα είναι μαζί και όλοι οι νεράιδοι» είπε

«Εντάξει» είπε και κοίταξε την Μαίρη.

«Αυτή θα μείνει εδώ» είπε ο Μπόρικ.

«Δεν πρόκειται» αντιμίλησε ο Τζέρικο.

«Τζέρικο, σε παρακαλώ πήγαινε. Δεν έχει σημασία αν θα έρθω ή όχι. Σημασία τώρα έχουν ο Μίκυ και η Τζέσικα» είπε η Μαίρη.

Έτσι ο Τζέρικο κατευθύνθηκε προς τα έξω.

Ο Κρόγκαν τον ακολούθησε.

«Αλήθεια ήταν όσα είπες;» ρώτησε

«Ναι Κόμη Κρόγκαν, αλλά εσύ πώς και με υπερασπίστηκες;»

«Έχω αλλάξει πια. Έχω μετανιώσει για πολλά πράγματα» είπε εννοώντας τον Σον.

Ο Τζέρικο το κατάλαβε, αλλά δεν είπε τίποτα.

Με την βοήθεια των ίδιων νεράιδων κατέβηκε από το παλάτι και μόλις πάτησε το πόδι του στο έδαφος, μεταφέρθηκε στην κατασκήνωση.