Ο μαγικός θρύλος των νεράιδων και των ξωτικών

κεφάλαιο 20

Την άλλη μέρα όλος ο μαγικός κόσμος ήταν ανήσυχος.

Οπότε ήταν δύσκολο για την Τζέσικα να φύγει, χωρίς να την καταλάβουν. Έκανε μία προσπάθεια, αλλά οι γονείς της την είδαν.

«Τζέσικα, πού πας;» την ρώτησε η Μόραγκ.

«Μία βόλτα. Εδώ τριγύρω» είπε και έφυγε βιαστικά.

Ο Μπόρικ και η Μόραγκ κοιτάχτηκαν. Αποφάσισαν να την ακολουθήσουν γιατί τους φάνηκε περίεργη η συμπεριφορά της.

Στο σπίτι του Μίκυ ο ίδιος έφυγε για να την συναντήσει, αλλά και οι δικοί του γονείς τον ακολούθησαν.

****

Όταν η Τζέσικα έφτασε στον καταρράχτη όπου είχαν δώσει ραντεβού ο Μίκυ ήταν ήδη εκεί.

«Δεν περίμενες πολύ;» τον ρώτησε

«Όχι, πριν λίγο ήρθα» της είπε και την αγκάλιασε.

«Σε αγαπώ Μίκυ. Πραγματικά σε αγαπώ»

«Και εγώ. Και δεν ξέρεις πόσο ντρέπομαι για ότι έκανα στον ξάδερφο σου»

«Φτάνει πια με αυτό. Μην το ξαναπείς. Άλλωστε για να σου πω την αλήθεια πιο πολύ στενοχωριέμαι για τον φίλο σου, παρά για τον Κρόγκαν»

«Ναι, τον καημένο τον Σον. Ήταν σαν αδερφός για μένα» είπε με λύπη.

«Ο Μπάρνεϊ έχει άλλον συγγενή;»

«Όχι, αλλά ένας φίλος μας ο Τζέρικο έχει αναλάβει την φροντίδα του»

«Ευτυχώς!» είπε η Τζέσικα με ανακούφιση. «Ξέρεις σκεφτόμουν πως θα μιλήσω στους γονείς μου για εμάς τους δύο. Δεν θα το δεχτούν ποτέ.»

«Το ξέρω! Όταν μαθευτεί γενικά στις φυλές μας ότι αγαπιόμαστε θα επικρατήσει μεγάλη αναταραχή»

«Δεν ερωτεύονται κάθε μέρα μια νεράιδα και ένα ξωτικό. Η αγάπη μας είναι απαγορευμένη»

«Θα παλέψουμε Τζέσικα ενάντια σε όλους και σε όλα και να είσαι σίγουρη ότι θα στο τέλος θα βγούμε νικητές» της είπε και την φίλησε.

Όσο γίνονταν αυτά οι γονείς τους πλησίαζαν.

Κάποια στιγμή ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο.

«Τι κάνετε εσείς εδώ;» ρώτησε ο Μπόρικ απειλητικά.

«Εσείς τι κάνετε εδώ Μπόρικ;» αντιμίλησε ο Σέιμους.

«Ψάχνουμε την κόρη μας. Για κάποιο περίεργο λόγο ήρθε εδώ.» είπε η Μόραγκ.

«Μην τους δίνεις εξηγήσεις» της φώναξε ο άνδρας της.