Úlfr

VII

De verdwijning van Rolf blijft niet onopgemerkt in het dorp. En ook heeft men lucht gekregen van wat Raynor tegen Rolf gezegd heeft. Hoewel Raynor volledig in zijn recht staat, vindt men het niet echt kunnen, dat hij het zo aan Rolf heeft verteld, hoewel de mening wat verdeeld zijn. Een klein gedeelte vindt namelijk, dat het Rolf al veel eerder verteld had moeten worden, al zijn ze niet echt blij met de manier waarop Raynor dit gedaan heeft. Hallvor moet al zijn ervaring gebruiken om de gemoederen te sussen, maar zorgt er wel voor, dat er een grootschalige speurtocht naar Rolf opgezet wordt. Ze vinden wel sporen van hem, maar ze leiden tot diep in het dichte, donkere bos, waar ze zelf maar zelden komen. Ze zoeken zelfs de hele nacht naar hem, maar tegen de morgenstond geven ze het op. De stemming in het dorp is bedrukt, iedereen mocht Rolf wel, met uitzondering van een man. Maar die zorgt er wel voor, dat men niet ziet dat hij glimlacht. Raynor denkt bij zichzelf: 'Dit is zelfs nog beter! Als Rolf verdwenen is, dan is er niets meer wat het huwelijk tussen mij en Selma zou kunnen stoppen!'

Maar daar denken de inwoners van het dorp toch heel anders over. Ze weten allemaal waarom Selma destijds het bos is ingevlucht, maar ook wat er gezegd is tussen Raynor en Rolf. En daarbij vinden ze het een schande, dat Raynor met zo'n jong meisje wil trouwen. Ze is niet eens tien jaar oud, dat is echt veel te jong. Zelfs voor middeleeuwse begrippen. En daarom komen ze in opstand. Ze vinden dat Raynor te ver is gegaan, en willen dat het stamhoofd daar iets aan doet.

Op een grote vergadering voor het huis van de hoofdman, spreekt Hallvor de menigte toe.

'Ik heb vernomen, dat sommigen problemen hebben met het voorgenomen huwelijk tussen Raynor en Selma. Als er iemand problemen tegen heeft, dan kan hij of zij dat nu zeggen. Anders laat ik het hierbij, en blijft het zoals het is.'

Er staat een man op. 'Heeft Raynor al niet genoeg problemen veroorzaakt? Waarom moet hij uitgerekend Selma trouwen? Iedereen in het dorp weet dat Selma en Rolf verliefd op elkaar zijn. Ze zouden perfect bij elkaar passen, ook vanwege het werk dat ze samen doen. In het verleden heeft Raynor niet eens omgekeken naar Selma, en omdat Rolf Raynor een keer dwars zit, moet Raynor dan maar meteen het leven van twee personen vernietigen? Ik denk dat Raynor een flinke straf verdient!'

En daarmee oogst de man veel bijval. Zo denken er meer mensen over. Een vrouw staat op. 'En wat moet Raynor met zo'n jong meisje? Ze is veel te jong om te trouwen! Van een vrouw wordt verwacht dat ze haar man nakomelingen schenkt, maar daartoe is Selma lichamelijk nog helemaal niet geschikt. Ze zou sterven bij de bevalling! Is dat wat Raynor wil? Want dan heeft hij twee onschuldige doden op zijn geweten!'

En daar zijn het nog meer mensen mee eens. Ze vinden vooral Selma te jong om te trouwen.

Zo worden er nog diverse beschuldigingen naar het adres van Raynor gericht. Raynor lijkt het allemaal koud te laten.

Als de laatste persoon heeft gesproken, zegt Hallvor: 'Nou, iedereen heeft gesproken, dan is het nu de beurt aan Raynor om daar tegen in verweer te gaan. Raynor, wat heb je daar tegenin te brengen? Want het zijn nogal wat beschuldigingen!'

Raynor gaat staan en zegt: 'Deels zijn de beschuldigingen waar, maar een groot gedeelte is echt niet mijn schuld.'

Er klinkt boze stemmen vanuit het publiek, maar Raynor gaat verder.

'Het is waar, dat ik het huwelijk uit wrok tegen Rolf heb doorgezet. Dat kan ik niet ontkennen, en daar heeft mijn vader me ook op aangesproken. Hij heeft me eisen gesteld aan het huwelijk. Selma zal uit eigen wil ja moeten zeggen. Anders gaat het huwelijk niet door. Dat kun je navragen bij mijn vader, hij zal mijn antwoord bevestigen. Maar het is niet zo, dat ik niets voel voor Selma. Ik geef veel om haar, heel veel zelfs. Het is dan ook niet voor niets, dat ik haar alle dagen heb bezocht, soms zelfs meerdere malen per dag. Ik weet dat ik destijds een fout heb gemaakt, maar is het dan ook niet mijn recht om die fout weer recht te zetten? En ja, ze is nog wat jong om te trouwen. Maar ik ben best bereid om nog te wachten, tot ze wel een huwbare leeftijd heeft bereikt.'