XXXXIII

197 11 1
                                    

De volgende dag is het prachtig weer. De zon staat al vroeg aan de hemel en iedereen maakt zich op om op jacht te gaan, of toe te kijken hoe de jagers (zowel vrouwen als mannen)jacht gaan maken om een grote kudde dieren te vangen. Ook de wolven staan te popelen om op jacht te gaan, inclusief de nieuwe roedelleden. Ze zijn nog wel wat schichtig, maar zodra Rolf eraan komt, dingen ze meteen om zijn aandacht. Maar Orsin wijst ze al snel weer terug naar hun plaats. Rolf geeft Orsin de aandacht, die hij als leider van de roedel verdient, en daarna ook Thyrza. Daarna is de rest aan de beurt, waarop Rolf zeker niet de nieuwe wolven vergeet. Op die manier weet hij precies wat voor types het zijn. Een van de wolven valt hem meteen op. Een jong wijfje, dat rustig haar beurt afwacht, maar Rolf steeds in de gaten houdt. Pas als iedereen is geweest, komt ze vastberaden naar Rolf toe. En anders dan de rest van de wolven, gaat ze niet op haar rug liggen, maar wrijft ze met haar vacht langs zijn benen. Daarmee geeft ze een duidelijk signaal af naar Thyrza, dat ze hogerop wil. En dat is Orsin ook niet ontgaan. Toch onderwerpt ze zich duidelijk aan Rolf, Orsin en Thyrza, maar brengt zo haar status snel omhoog.

Ze heeft een mooi getekende vacht, mooi grijs met zwart strepen en groene ogen. Als ze haar portie aandacht van Rolf heeft gehad, loopt ze terug naar de roedel, duidelijk ingenomen met haar behaalde resultaat.

Selma komt naar Rolf, ze heeft de begroeting, net als iedereen van het dorp op een afstandje met grote verbazing staan te bekijken. Ze is bewust niet met Rolf meegegaan, omdat ze zich nog niet comfortabel met de nieuwe wolven voelde. En omdat Rolf haar gezegd had, dat nervositeit de wolven zouden bemerken, is ze liever niet met hem mee gegaan. Ze is niet bang voor de wolven, maar ze weet nog niet wat ze kan verwachten van de nieuwe wolven. Maar zodra ze bij Rolf staat, komt het nieuwe wijfje naar haar toe. De wolf merkt dat Selma zich nog wat terughoudend houdt van de wolven, maar ook dat ze niet meteen schrik heeft. Behoedzaam en voorzichtig komt het naar haar toe. Rolf ziet het gebeuren, maar de wolf doet niets verkeerd, en bovendien laten Orsin en Thyrza het toe.

Selma kijkt Rolf aan en zegt: 'Wat moet ik nu doen?'

'Ik denk dat ze kennis met je wil maken. Ze is intelligent, en weet heel goed wat ze wil. Ze heeft gezien, dat je bij me hoort, en zal daarom wel kennis met je willen maken.'

'Denk je dat ze me niets zal doen?'

'Dat denk ik niet, en anders zal ik wel ingrijpen. Je hoeft niet bang te zijn. Maar ik denk dat ze dat wel beseft.'

Selma kijkt de wolf aan, die steeds stapje voor stapje dichterbij komt. Dan trekt Selma een glimlach, en daarmee is de grootste horde wel genomen. De wolf komt nu sneller dichterbij en laat zich dan maar wat graag liefkozen door Selma. Het is meteen een klik tussen deze twee, de wolf heeft Selma snel ingepalmd, maar ze doet er dan ook alles aan om Selma te behagen. Nadat Selma de wolf door zijn vacht gestreeld heeft en de wolf haar gelikt heeft, is ze haast niet meer weg te slaan bij Selma. Ze is al haar persoonlijke beschermster, en loopt met haar zonder angst door het kamp. Wel nog behoedzaam, want alles is nog nieuw, maar kijkt wel aandachtig naar de mensen. Ze heeft gezien, dat Rolf boos werd op de wolf, die het meisje probeerde aan te vallen en dat heeft ze goed onthouden.

Selma weet eerst niet goed wat ze nu met die wolf aan moet, maar accepteert al snel, dat de wolf niet meer weg wil. Als Rolf met de groep jagers en de wolven vertrekken, blijft de wolf bij Selma achter. Maar Rolf is niet zo gek, dat hij haar alleen achter laat. Thyrza blijft ook achter. Ze is drachtig, en het zal niet meer heel erg lang duren, voordat ze haar jongen zal werpen. Maar ze is nog meer dan sterk genoeg om de nieuwe wijfje de baas te kunnen. Maar het blijkt helemaal niet nodig te zijn, de wolf gedraagt zich voorbeeldig.

Intussen loopt Rolf met zijn jachtgroep in de vallei. De hertebokken zijn wat verder getrokken, maar niet zo ver, dat het moeilijk zal zijn er enkele te kunnen bemachtigen. Maar ook wat oerossen zijn in de buurt, en die zijn nog goed vet, ondanks de strenge winter. Schijnbaar hebben ze het hier in het dal minder zwaar gehad, en zijn ze goed door de winter gekomen. Rolf roept Hallvor erbij.

ÚlfrWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu