Úlfr

VI

Selma blijft aansterken. Ze slaapt nu nog maar nauwelijks meer als een normaal meisje van haar leeftijd zou doen, en begint zelfs alweer te lopen. Haar ingevallen gezicht heeft al plaats gemaakt voor weer wat ronde vormen en ze is nu al een aantal keren buiten geweest. Dat heeft haar zichtbaar goed gedaan, en haar ouders zijn dan ook erg blij, dat het steeds beter met haar gaat. Ze durven niet meer te praten over het huwelijk dat ze zal moeten aangaan met Raynor, bang dat ze weer een terugval zal krijgen. Want Selma leeft steeds weer harder op, als Rolf weer langs komt. Ze lijkt er echt naar uit te kijken. Hun liefde voor elkaar lijkt steeds harder te floreren. Maar Raynor heeft ze nu ook al een keer gezien, maar toen is ze snel overstuur weer het huis in gevlucht.

Dat heeft wel indruk gemaakt op Raynor. Hij had niet verwacht, dat ze zo bang van hem zou zijn. Het brengt wel een ommekeer in zijn gedrag. Hij lijkt wat milder te worden. Niet alleen naar Selma toe, maar ook naar anderen. Hij daagt niet meer zo vaak anderen uit, vecht ook minder, alsof hij nu wat vaker nadenkt voordat hij iets doet. En dat valt meteen op. Het is niet dat hij zich er minder stoer door gedraagt, hij is en blijft een krijger, waar men rekening mee moet houden, maar hij lijkt meer aandacht aan iedereen te geven. En dat geeft zijn vader eindelijk goede hoop, dat zijn zoon hem eens kan opvolgen als hoofdman. Want alleen een goede krijger zijn, maakt je nog geen hoofdman. Daarvoor moet je ook een stel hersenen hebben, en medeleven en inzicht hebben in de mensen van het dorp. En dat lijkt Raynor nu eindelijk eens door te hebben.

Hallvor beseft zich, dat het te danken is, aan het feit dat hij zijn zoon eisen heeft gesteld om het huwelijk met Selma door te laten gaan. Sindsdien heeft hij al een verandering in het gedrag van Raynor waargenomen. Er zit toch iets meer gevoel in zijn zoon, als hij zelf dacht.

Maar doordat Raynor blijft aandringen bij Selma, begint uiteindelijk haar schrik voor Raynor langzaam af te brokkelen. En zodra Raynor dat merkt, komt hij zelfs meerdere keren per dag langs om Selma te bezoeken. Steeds maar kort, maar het begint wel op te vallen. Na enkele weken wisselen ze zelfs al enkele woorden met elkaar, iets wat Selma nooit voor mogelijk gehouden had. Maar Raynor lijkt echt oprecht met haar begaan, en ze begint hem steeds aardiger te vinden. Maar daardoor begint ze wel in tweestrijd te raken. Wat moet ze nu met Rolf, van wie ze houdt?

Maar Raynor is lang niet zo dom, als men van hem dacht. Hij weet precies wanneer Rolf klaar is met zijn werk, en wanneer hij Selma gaat bezoeken. Want wat de beiden niet weten, is dat Raynor de beiden al een hele tijd bespied. Daar is hij door zijn vader wel in getraind, iets wat een goede krijger ook moet leren. Maar nu gebruikt hij het, om zijn rivaal een genadeslag uit te delen. Hij bereidt zijn genadestoot goed voor, hij hoeft alleen maar te wachten op het goede moment. En na enkele weken, als Selma hem eindelijk wat meer begint te accepteren, is het moment daar om zijn plan uit te voeren, en Rolf de genadestoot uit te delen. Raynor bezoekt nu Selma zelfs vier keer per dag. En voor die aandacht begint het meisje wel gevoelig te worden. Ze begint hem steeds aardiger te vinden, maar het is niet zo, dat ze nu gevoelens voor hem heeft. Maar dat verandert, als Raynor het voorgenomen huwelijk eens ter sprake brengt. Eerst schrikt Selma daarvan, maar als hij haar vertelt, dat hij haar zal behandelen als een prinses, dan neemt zelfs haar weerstand daartegen af. Het is nog steeds niet zo, dat ze staat te springen om met Raynor te trouwen, maar haar weerstand neemt duidelijk af. Ze moet zelfs al soms om zijn grapjes lachen. En daar heeft Raynor op gewacht. Hij speelt zijn spel met Selma heel goed. Hij is ervaren met vrouwen en weet hoe hij ze naar zijn hand moet zetten. Dus bewerkt hij Selma steeds meer zijn richting op. Alleen lijkt ze nog steeds angstvallig aan Rolf te blijven vastklampen. Maar daar weet Raynor wel raad mee.

Als hij op een zonnige middag Rolf midden in het dorp treft, spreekt hij hem aan. Rolf is verbaasd, Raynor zegt zelden iets tegen hem.

'Rolf, ik moet je iets zeggen. Je zal het misschien niet eens weten, want ze zullen het je niet eens hebben durven zeggen. Dus doe ik dat maar, voordat je het van anderen hoort. Mijn vader vond dat ik moest trouwen. En daar heeft hij gelijk in. Dus daarom heeft hij gezegd, dat ik met Selma moest trouwen. De bruidschat is al geregeld, en we zullen dan ook zo snel mogelijk trouwen, als Selma hersteld is van haar ziekte.'