Úlfr

XV

Eenmaal in het dorp is zijn nieuwe verschijning weer meteen groot nieuws. Iedereen staart hem na, nu hij opeens gewassen en keurig gekleed door het dorp heen loopt. Door zijn zelfverzekerde indruk en zijn nieuwe uiterlijk maakt dat flinke indruk. Vrouwen kijken hem na, zeer tot het ongenoegen van vele mannen. Maar zodra hij uit zicht is, herpakt zich het normale leven weer. Maar Rolf heeft zijn stempel op het dorp achtergelaten. Alles wat hij doet, is gepland en berekend. Niet dat hij het al lang voorop bedacht had, maar instinctief voelt hij precies aan, wat er nodig is om een goede indruk achter te laten. Wat dat betreft zijn de mensen niet veel anders, dan de wolven. Alleen is het leven bij de wolven wreder en harder. En bij de mensen is het alleen wat lastiger, gecompliceerder.

Rolf loopt daarna recht naar het huis van Selma. Maar tot zijn verrassing treft hij daar Raynor bij Selma aan. Boos kijkt Raynor Rolf aan, en zegt: 'Wat moet jij hier?'

'Schijnbaar hetzelfde als jij nu doet, Raynor. Ik meen toch heel zeker te weten, dat Selma geen bezit van jou is. Dus het staat me vrij om haar te bezoeken wanneer ik dat wil. Tenzij ze dat zelf natuurlijk niet meer wil, maar dat kan ik me niet voorstellen. Zeker nu ze op de hoogte is van mijn hernieuwde interesse in haar.'

Raynor kijkt hem woedend aan. Hij kan het niet geloven, dat Rolf hem open en bloot verteld, dat hij naar de hand van Selma dingt.

'Maar ze is aan mij beloofd, Rolf! Ik betaal een grote bruidschat voor haar!'

'O, maar dat weet ik. Maar ik ben bang, dat het niet genoeg zal zijn. Ik heb haar ouders tweehonderd rendieren beloofd, als ze met me toestaan om met haar te trouwen. En daarbij heeft ze zelf de keuze, met wie ze zal trouwen, Raynor. Ik ga haar niet dwingen, zoals jij je wel aan haar hebt opgedrongen. Ze zal zelf voor mij kiezen, en er is niets wat jij daar aan kan veranderen!'

'Dat had je gedroomd, Rolf! Hoe wil jij in hemelsnaam tweehonderd rendieren bij elkaar krijgen? Zelfs met een hoop jagers is het ons niet eens gelukt amper vijftig rendieren bij elkaar te krijgen. En zelfs die rendieren, die ik daarvan overgehouden heb, zijn verdwenen!'

'Oh, lukt het je dan nog wel om je bruidschat bij elkaar te krijgen? Want zoals ik gezien heb, heeft je vader niet meer zo veel rendieren. Maar het lijkt de laatste tijd wel steeds beter met hem te gaan. Misschien dat je dat iets gaat helpen?'

Raynor heeft veel zin om Rolf een klap te verkopen, maar na de laatste confrontatie weet hij, dat dit misschien niet zo verstandig is. In plaats daarvan beent hij boos weg.

Rolf kijkt hem geamuseerd na en zegt hardop: 'Hmm, misschien is hij inderdaad wel iets veranderd. Vroeger zou hij eerst slaan, voordat hij weg zou lopen.'

Sigrid heeft het hele gesprek tussen Rolf en Raynor gezien en gehoord. Ze antwoordt meteen: 'Maar jij bent ook veel veranderd, Rolf! Vroeger zou je het wel uit je hoofd halen om zo tegen Raynor te spreken!'

Rolf draait zich om naar Sigrid en zegt: 'Dat klopt, ik ben veranderd. De afgelopen jaren zijn behoorlijk zwaar geweest, alleen al om te overleven. Het heeft me sterk en hard gemaakt. En Raynor jaagt me geen schrik meer aan. Ik heb wel voor hetere vuren als hem gestaan!'

Sigrid kijkt Rolf geschokt aan. Maar zijn blik vertelt haar, dat hij geen woord liegt. Daarvoor is hij veel te zelfverzekerd. Maar al snel verandert zijn blik in een glimlach en zegt: 'Maar nu even wat anders! Hoe vinden jullie mijn nieuwe uiterlijk?'

Selma en Sigrid moeten lachen om de plotselinge ommekeer in het gedrag van Rolf.

'Jij bent me er eentje, Rolf! Maar om je vraag te beantwoorden, ik had je bijna niet herkend! Je hebt je gewassen en bent keurig gekleed! Maar heb je het niet koud zo zonder mouwen aan je hemd?'