Úlfr

XVII

Na het bezoek aan Hallvor zijn er weer enkele dagen voorbij gegaan. Rolf en Selma zijn vaak bij elkaar, zeer tot ongenoegen van Raynor. Al zijn plannen, die hij bedenkt, lopen op niets uit. Hij bespiedt Rolf, als hij alleen het dorp uit gaat, maar de man lijkt wel een geest in het bos. Het ene moment zie je hem, en dan is hij verdwenen. Niet eens meer een spoor van Rolf te vinden.

Rolf kan alleen maar glimlachen, als hij Raynor weer eens achter zich aan ziet komen. Wat is hij toch voorspelbaar! En hoe gemakkelijk is het om hem op een dwaalspoor te brengen... Maar toch maakt hij zich zorgen over hem. Hij ziet Raynor steeds vaker in het gebied trekken, waar zijn familie ook foerageert. Nu zullen ze hem niet meteen aanvallen, maar Raynor zou wel kunnen ontdekken, waar zijn familie zich ophoudt. En dat zou schadelijk kunnen zijn voor zijn familie. En Rolf hoedt zich er wel voor om Raynor iets te laten overkomen. Want dat zou naar hem en zijn familie kunnen duiden. En dat is nog wel het laatste wat hij wil. Want hij wil zijn volledige wraak op Raynor, en dat is hem zo veel mogelijk pijn doen en vernederen. En hij is heel goed op weg om dat voor elkaar te krijgen. Hij en Selma lijken weer bijna weer helemaal verliefd op elkaar te worden, Selma is steeds vaker bij hem, ze komt hem zelf in het huis van zijn oom en tante opzoeken. Raynor ziet ze nog wel, maar steeds minder. Selma lijkt zich te beseffen, dat ze een keuze kan maken, en lijkt zich daarvoor uitgebreid de tijd te nemen. En dat vindt Rolf prima.

Hij besteedt dan ook uitgebreid aandacht aan Selma. Hij gaat vaak met haar wandelen en laat haar dan dingen zien, die ze nooit eerder had opgemerkt en die ze nu door Rolf wel leert kennen. Veelal mooie dingen, waar hij zelf ook veel genoegdoening van krijgt. Maar hij laat haar ook de minder mooie dingen zien. Rolf wil, dat ze zich beseft, dat niet alle dingen in de natuur even mooi zijn. En dat de natuur verraderlijk kan zijn. Niet alles is wat het lijkt. En soms schuilt de schoonheid in het onzichtbare. In korte tijd leert Selma veel van Rolf. Het is bijna onvoorstelbaar hoe groot zijn kennis over de dieren in het bos. Hij weet precies waar hij ze kan vinden, en hoe ze leven.

Ze leert hoe belangrijk de balans is tussen prooidieren en roofdieren. En dat verandert haar perspectief op de dieren in het bos. Rolf neemt zijn tijd om haar alles uit te leggen, en daarmee wint hij ook langzaam haar hart. Ze groeien steeds meer naar elkaar toe, en Selma droomt zelfs 's nachts van hem. In haar ogen is Rolf alles wat ze kan verlangen van een man. Zorgzaam, sterk, maar toch teder. Hard en onverschrokken als dat nodig is, en bovendien heel erg knap. En zijn gespierde lichaam doet haar hart nog harder slaan, als ze bij hem is.

Maar als ze op een dag wat dieper het bos in gaan, gebeurt er iets, wat Rolf niet voorzien had. Hij merkt het veel te laat, en als hij het merkt, dan beseft hij, dat hij en Selma groot gevaar lopen. Hij was er met zijn gedachten niet helemaal bij, en had alleen maar oog voor Selma. Een kostbare fout, want hij ruikt dat er een beer in de buurt is. En het is bijna tijd, dat de beren zich een hol gaan zoeken om hun winterslaap door te brengen. Maar voor die tijd kunnen ze veranderen in roofzuchtige moordmachines, die alles eten, wat hun voor hun voeten komt.

De beer houdt zich prima verborgen, en Rolf overlegt in zichzelf wat hij nu moet doen. Als hij nu zou weten, waar de beer zich bevindt, dan zou hij Selma weg kunnen sturen, en de beer op afstand houden. Zelf is hij wel snel genoeg om de beer te ontlopen, maar Selma is dat niet. Haar lichaam ontbreekt de nodige spieren om de snelheid te ontwikkelen een beer te ontlopen, en dat zelfs langdurig te doen.

Opeens ziet hij een grote dikke boom, met flinke takken. Zonder na te denken grijpt hij Selma vast en voor ze het weet zit ze hoog in de boom. Ze schrikt en roept: 'Wat doe je nu! Nu zijn mijn hele kleren vies!'

Rolf kijkt haar aan en zegt zachtjes: 'Shtt! Ben nou stil! We zijn in gevaar, en daarboven loop je veel minder gevaar!'

Selma is meteen stil, maar ze raakt wel een beetje in paniek. Zachtjes vraagt ze: 'Wat is er dan, Rolf?'