IX

240 15 1
                                    

In de tussentijd dat Rolf zijn nieuwe leven bij de wolven leeft, is Selma verscheurd van verdriet. Uiteraard wil ze Raynor niet meer zien, nadat die zo bruut Rolf heeft verjaagd. En de verdwijning van Rolf heeft een flinke slag op haar gezondheid gemaakt. Ze wordt al snel weer zwakker, en wordt aanzienlijk magerder. En dat maakt dat Ingmar en Sigrid zich weer flinke zorgen maken om Selma. En ze zijn niet de enige, ook Lars en Karin komen geregeld langs om te kijken hoe het met Selma gaat. Ze missen hun pleegzoon heel erg, en Selma is de enige, waarmee ze een soort band voelen, die eenzelfde pijn heeft. Alleen gaan Lars en Karin wat beter om met hun verlies. Lars gelooft niet meer, dat Rolf nog in leven is, maar Karin is er absoluut van overtuigd, dat hij nog steeds in leven is. Ze denkt dat hij naar een ander dorp, ver weg van hier, is gereisd om daar een nieuw leven te beginnen.

Op zich is dat helemaal niet onlogisch, Rolf mag dan wel jong zijn, hij is uitstekend in staat voor zichzelf te zorgen. Hij kan goed jagen, kan zich zonder problemen door het bos bewegen en weet ook snel vrienden te maken. En, ook niet onbelangrijk: Hij kan ontzettend snel in bomen klimmen.

Selma weet niet wat ze over Rolf moet geloven. Haar verstand zegt, dat hij zeer waarschijnlijk dood is, maar haar hart zegt, dat hij nog leeft. Ze weet niet wat ze nu moet geloven. Maar wat er ook met Rolf gebeurd is, het doet haar veel pijn. Meer pijn dan ze ooit had kunnen vermoeden. Haar levenlust is verdwenen, en dat is ook de reden, waarom ze niet meer zo veel eet.

Maar de tijd verstrijkt en daarmee wordt ook de pijn langzaam minder. Selma beseft dat Rolf niet terug komt, en dat ze verder moet met haar leven. En doordat Raynor alsmaar blijft aandringen bij Selma, komt ze toch weer in contact met hem. Ook nu weer valt ze al snel weer voor zijn grapjes en complimenten. De enige echte veranderig is, dat deze keer Raynor de complimenten ook echt meent. Het is al lang niet meer een spel voor hem, hij is echt wat voor Selma gaan voelen. Sinds de grote vergadering heeft hij niet eens meer naar een andere vrouw omgekeken. Het interesseerde hem niet meer eens. En dat is wel eens anders geweest. Raynor had de vrouwen voor het uitkiezen, en maakte daar ook gretig gebruik van. Maar nu is dat allemaal anders. Al zou er een naakte vrouw voor hem staan, hij zou het niet meer eens opmerken. Al zijn aandacht gaat uit naar Selma. En dat valt ook de rest van het dorp op. Waar Raynor normaal de vechtersbaas was, die als eerste in de rij stond om mee te doen in een gevecht, wacht hij nu liever af en laat anderen zijn gang gaan. Ook luistert hij vaker naar zijn vader, die hem nu langzaam voor aan het bereiden is om zijn plaats als hoofdman in te nemen. En hij lijkt het zelfs best aardig op te pikken. Op vergaderingen komen er opeens verstandige woorden uit zijn mond, in plaats van als een heethoofd te reageren. En dat verandert langzaam de mening over Raynor. Zijn aanzien stijgt enorm, en zeker als er een keer wat onenigheid tussen het dorp en een ander dorp uitbreekt. Raynor werpt zich onverschrokken in de strijd, en weet al in korte tijd de strijd te beslissen, zonder dat er slachtoffers vallen. Met praten, luisteren en goed onderhandelen lukt het hem zelfs om weer vrede tussen de dorpen te stichten.

Hallvor, Raynors vader, kon niet trotser zijn op zijn zoon. Hij ziet heel goed, dat Selma wel eens het beste is, wat zijn zoon kon overkomen. En daarom spoort hij zijn zoon steeds vaker aan om meer contact met Selma te zoeken.

Selma begint door de hernieuwde aandacht van Raynor steeds minder te denken aan Rolf, en daardoor begint ze weer beter te eten, en lijkt ze steeds weer een beetje te herstellen. En naar mate ze ouder wordt, begint ze ook steeds mooier te worden. Ze is sociaal, gaat vaak langs bij de ouderen in het dorp om daarmee een praatje te maken, en zorgt er ook voor, dat de ouderen genoeg te eten en te drinken krijgen. Daarvoor is ze zelfs een keer naar Hallvor gestapt, die erg verrast was door haar actie. Maar door haar standvastige houding lukte het Selma wel om eten en drinken los te futselen bij de hoofdman, zodat de ouderen voortaan altijd verzorgd zijn van hun noodzakelijke voedsel en drinken. Hallvor ziet in Selma echt een goede vrouw, die perfect bij zijn zoon zou passen. Ze heeft alle kwaliteiten, die horen bij een leidster. Dat had hij eerst niet verwacht van het kleine meisje, die zich steeds meer en meer ontwikkeld tot een beeldschone vrouw.

Maar het duurt bijna een jaar, voordat Raynor voor het eerst een kusje bij Selma kan stelen. Dat was na het dorpsfeest, ter ere van het begin van de zonnewende. Selma was is een bijzonder goede bui, en Raynor was royaal om haar alles te kopen, wat ze maar begeerde. Raynor kan het zich gemakkelijk veroorloven. Door zijn gestegen status heeft hij een groot recht op alles wat de gemeenschap binnen brengt. Maar als hij Selma die avond terug naar huis begeleidt, houdt hij haar tegen, net voordat ze naar binnen gaat. Lachend probeert ze dan onder zijn armen door te kruipen, maar ze kan die sterke armen gewoon niet ontvluchten. Als ze dan in de doordringende ogen van Raynor kijkt, is ze verloren. Ze verweert zich niet, als hij haar tegen zich aan trekt, en zijn lippen op de hare voelt.

Het voelt niet slecht, maar toch niet zo als toen ze met Rolf zoende. Dat was intenser, echter, vol liefde en passie. Alsof er bliksemschichten door haar lichaam schoten. Maar bij Raynor voelt het slechts aangenaam aan. Maar Rolf is er niet meer, dus legt ze zich erbij neer, dat ze in haar leven niet meer kan verwachten als de gevoelens die ze nu langzaam voor Raynor begint te ontwikkelen. Bovendien is ze toch al toegezegd aan hem, dus wat maakt het dan nog uit?

Maar na de kus ziet ze kans om zijn armen te ontvluchten en rent het huis in. Verward door haar gevoelens gaat ze op haar slaaprol liggen. Voor haar gevoel verraadt ze nu Rolf, door zich over te geven aan Raynor. Maar Rolf is er niet, en Raynor lijkt er altijd voor haar te zijn, en geeft haar meer dan voldoende aandacht. Hij is aardig, grappig en bovendien ook best knap. Want Selma begint nu wel in de leeftijd te komen, waar ze zich steeds meer voor het mannelijk geslacht interesseert.

En Raynor is een knappe vent om te zien. Gespierd, lange blonde haren, die hij goed verzorgd. Hij kleedt zich uitsluitend in de beste materialen, die hij zich kan veroorloven, en dat maakt bij de vrouwelijke bevolking altijd wel indruk. En niet alleen bij de jongere vrouwen. Ook sommige oudere, zelfs getrouwde vrouwen, zijn verliefd op hem. Hij wordt nog steeds door vele vrouwen begeert, maar Raynor lijkt alleen maar oog te hebben voor Selma.

En met name dat Raynor alleen maar lijkt oog te hebben voor Selma. In werkelijkheid houdt hij er wel enkele vrouwen op na, die hij heimelijk in de avonduren treft, waar hij zijn mannelijke lusten op botviert. Het zijn voornamelijk vrouwen, die buiten het dorp wonen, en geen weet hebben van het spel, dat Raynor voortreffelijk aan het spelen is. Want dat is het in werkelijkheid ook. Zijn hele gedrag is gespeeld. Want hij is op meer uit, dan alleen Selma. Hij wil het gezag van zijn vader overnemen, zelfs nog voor de dood van zijn vader. En dat kan alleen, als hij de rest van de dorpsraad met zich mee zal krijgen. Dus zal hij zich tot die tijd voorbeeldig moeten gedragen.

En het is niet, dat sommige dingen, die hij leert, onaangenaam zijn, in tegendeel. Het verruimt zijn zicht op sommige dingen, en daardoor begrijpt hij ook waarom zijn vader sommige dingen doet, die hij eerst niet begreep. Als leider moet je vaak compromissen sluiten, en daar is zijn vader een echte meester in. En door goed op te letten, leert Raynor de kneepjes van het vak van zijn vader. En zonder dat Hallvor het weet, leidt hij zijn zoon op tot een dictator, die geen tegenspraak zal dulden. Want dat is, wat Raynor werkelijk is. Een gruwelijke man, die nu een zeer gevaarlijk spel aan het spelen is.

ÚlfrWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu