Vio Lakosta
Pilit akong iniwasan ni Amethy sa mga nagdaang araw. Habang si Damien ay hindi ko na nakikitang natutulog sa dorm namin. Si dwarfy naman ay abala sa mga papers na ipapasa niya, kaya mag isa akong nakatambay ngayon sa harvard yard.
Ipinasak ko ang earphone sa tenga ko at sumandal sa punong sinisilungan ko. Pinapanood ko ang mga dumadaang mga puting kano hanggang sa dumikit ang mga mata ko sa isang babaeng halatang bagong pasok lamang dito sa harvard. Pinagtitinginan siya ng mga nasa paligid ngunit parang wala lang ito sakaniya at nakatutok lamang siya sakaniyang cellphone pagkatapos ay lilinga sa paligid.
Ang mahaba at maitim niyang buhok ay natural na kulot sa ilalim na bumabagay sakaniyang bilog na mukha. Ang maliit na tungki ng ilong niya at ang may pagkasingkit na mga mata ay dumagdag lamang sa pagkaamo ng kaniyang anyo. And her flabby cheeks are so damn attractive together with her lips. No wonder why all the bastards are drooling over her. Ipinikit ko ang mga mata ko at nilakasan na lamang ang volume ng music. Wengya, ayokong magkasala.
Mabilis lang na natapos ang mga klase ko. Nagpalit lamang ako ng damit sa dorm pagkatapos ay lumabas din upang makapagjogging. It's five in the afternoon, at hindi na ganoong kainit ang sikat ng araw.
Bawat nakakasalubong ko ay bumabati sa akin. Tanging ngiti at tango naman ang panukli ko sakanila.
I sighed. The sunrays hit my face as I stop to open the bottled water I brought. Uminom ako at saglit na nagpahinga pagkatapos ay bumalik din sa pagjojogging.
"Sing for us, come on!" Dinig kong sabi ng isang babae at nagsitawanan ang mga kasama niya.
Nag jog ako paatras at sinulyapan ang babaeng nakita kong pinagtitinginan kanina sa may harvard yard.
May mga naka-set na mga instrument sa tabi, I think it's for street performance.
"You sing and we will let you go. Deal?" Sabi pa ng puting babae sa harvard yard girl na mukhang pinagtitripan nila.
Naglakad ako palapit sakanila at ipinatong ko ang bottled water sa speaker. Pinulot ko ang isang gitara sa tabi at saka ako tumapat sa isang mikropono.
I started to strum the witty tune of a song and look at the harvard yard girl's eyes. Mabilis ang pagkurap ng mga mata nito at nakangangang nakatitig sa akin.
"Let's Marvin Gaye and get it on. You got the healing that I want. Just like they say it in the song. Until the dawn, let's Marvin Gaye and get it on." I sing while looking intently in her eyes. Encouraging her to sing with me.
"We got this king size to ourselves. Don't have to share with no one else. Don't keep your secrets to yourself. It's karma sutra show and tell.. Yeah."
"Come on." I said and smiled at her. Dumadami na ang taong nanonood sa amin.
"Woah, there's loving in your eyes. That pulls me closer. It's so subtle, I'm in trouble. But I'd love to be in trouble with you." Ang pagtitig sa mga mata niya ay lalong nagpapagana sa akin na kumanta sa paparaming tao.
Huminga siya ng malalim at hinawakan ang mikroponong nasa kaniyang gilid.
"Let's Marvin Gaye and get it on. You got the healing that I want. Just like they say it in the song. Until the dawn, let's Marvin Gaye and get it on." she sings.
Ngumiti siya sa akin. May naalala akong isang tao nang kumislap ang mga mata nito sakaniyang pag ngiti.
"You got to give it up to me. I'm screaming mercy, mercy please. Just like they say it in the song. Until the dawn, let's Marvin Gaye and get it on." We blended.
"I just want you for my own. I got to have you babe. Woah, there's loving in your eyes. That pulls me closer. It's so subtle, I'm in trouble. But I'd love to be in trouble with you.."
And damn. I'm really in trouble.
--
Totoo na 'to team #VioFlu na talaga ako. Wala ng makakatibag. 😂😂🔥
