Η Επιλογη.

chapter 16

(ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ!!!! ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ Η ΞΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ(ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕ DIRECTIONER). ΕΙΧΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΓΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΤΗΣ!!!! SORRY ♥)

''Τι σου είπε;'' Ρώτησα τον Zayn.

''Να μήνω μαζί του.''Μου απάντησε ξερά.

''Ωραία!''Του είπε γεμάτη χαρά.

Αν και δεν είναι και πολλή καλή αυτή η απόφαση..δεν θα βλέπω το αγόρι μου τόσο συχνά.Γιατί δεν μπορώ απλός να εγκατασταθώ στο σπίτι του Zayn ώπου μένει και ο Harry και ο πατέρας του...τους!

''Τι ωραία; Δεν υπάρχει περίπτοση να σε αφήσω και δεν πρόκειται να μήνω μαζί του.''Μου είπε απότομα.

''Ναι αλλά είναι ο πατέρας σου.''

Με στεναχορεί ο τρόπος που μιλάει και σκέφτεται ο Zayn για τον πατέρα του.Καταλαβαίνω ότι έχει να τον δεί πολύ καιρό και δεν έχουν και καλύ σχέση..μέχρι τώρα...μπορεί στο μέλλον-

''Ο πατέρας μου με παράτησε και τώρα ξαφνικά γήρισε.''Με διάκοψε από τις σκέψεις μου το αγόρι μου, στο οποίο μπορώ να διακρίνω μία απογοήτευση στην φωνή του.

''Είναι ακόμα πατέρας σου.''Του απάντησα προσπαθόντας να του αλλάξω γνώμη αλλά μάλλον δεν θα δουλέψει.

''Τέλος πάντων άστα αυτά.''Μου είπε για να σταματήσουμε την συζήτησή μας για αυτό το θέμα.

ΟΚ, δεν θα μηλήσουμε άλλο γι αυτό το θέμα αλλά πρέπει μια μέρα να μηλήσουμε..και θα ήταν καλήτερα αν αυτη η συζήτηση γινόταν με τον Harry και τον πατέρα του...τους.Έλες, δεν μπορώ να το σηνηθήσω....δεν γίνεται.

''Και για τι να μηλήσουμε;''Τον ρωτάω με ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπό μου.

''Είναι νάγκη να μηλήσουμε;''Με ρώτησε με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Του χαμογέλασα καταλαβαίνοντας που το πάει....

''Ναι είναι ανάγκη να μιλήσουμε.''Του απάντησα.

''Για τί;''Με ρώτησε.

Δεν ξέρω...απλά να μιλήσουμε...για... για κάτι...έπρεπε να με ρωτήσει το θέμα που θα μιλήσουμε;

Τον κοίταξα και ένα χαμόγελο σχηματήστηκε στο πρόσωπο του.Μάλλον κατάλαβε ότι δεν ξέρω γι τι να μηλήσουμε.

''Καλά, εγώ πάω πάνω.''Μου είπε και το χαμόγελο έφηγε από αυτό το υπέροχο πρόσωπο.

Κήθησα στον καναπέ και είδα τηλεόραση μέχρι που με πήρε ο ύπνος.Ο Zayn με είδε και με πήρε αγκαλιά.Μπορούσα να καταλάβω τα χέρια του γύρω μου αλλά ήθελα να κοιμηθώ γι αυτό τον αγνόησα και δεν άνοιξα τα μάτια μου για να τον αντηκρίσω.

Με πήγε στο κρεβάτι και με σκέπασε με μία χοντρή κουβέρτα.Με φίλησε και ξάπλωσε δίπλα μου.Έβαλε αργα το χέρι του γύρω μου και έγηρε το κεφάλι του πάνω μου.Χωρίς να το κατλάβω με πήρε ο ήπνος πάλι και κάποια στιγμή ξήπνησα και σηκόθηκα αργά να μην ξυπνήσω τον Zayn.Κατέβηκα κάτω και είδα ένα μήνημα στο κινητό μου από τον Liam:

*Diana, το απόγευμα είχα βγει με κάτι φίλους.Γυρνόντας κάποιοι με μαύρες κουκούλες με πλάκοσαν στο ξύλο.Τώρα είμαι στο νοσοκομείο.Μην ανησηχείς είμαι καλά και σε λίγο θα βγώ από δω μέσα.Μην έρθεις να με δεις στο νοσοκομείο έλα αύριο στο σπίτι.Τα λέμε Daina!*

 Tι;Στο νοσοκομείο;Τι γίνεται;Γιατί πάντα να τα μαθαίνω τελαιυτέα;ΟMG....ανχόθηκα και φοβάμαι πολύ γι αυτον....κι άμα έπαθε κάτι σωβαρό και δεν μου το είπε για να μην με αναστατόσει;OMG....φοβάμαι....πρέπει να πάω να τον δώ στο νοσοκομείο..αλλά είπε να μην πάω...

Άκουσα έναν ήχο από τις σκάλες, ο οποίος με διάκοψε από τις σκέψεις μου.Όταν σήκοσα το κεφάλι μου ήδα τον Zayn να κατεβένει τις σκάλες.

''Πρέπει να φήγω.''Του ανακήνοσα.

''Που θα πας; Είναι 3 η ώρα τα ξημερόματα''Μου απάντησε.

Δεν ήχα καταλάβει τι ώρα είναι...είναι πολύ αργά δεν μπορώ να πάω τώρα...αλλά πρέπει.

''Πάω στον Liam.Χτήπησε και θέλω να τον δω.''Του  εξήγησα καθώς έπερνα την τσάντα μου από τον καναπέ για να φύγω.

''Καλά κορίτσι μου το λέμε αύριο.''Μου είπε με ήρεμη φωνή αλλά καταλάβενα ότι δεν θέλει να φήγω...αλλά πρέπει...ο αδελφός μου είναι.

Με φίλησε στο στόμα και έφηγα.

(ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ? ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ!!!!! ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΨΙΦΗΖΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑΖΕΤΕ!  I LOVE U GUYS!!!!!!!!!! :) )