Η Επιλογη.

Chapter 34

Οταν έφτασα στην εστία σκούπισα τα δάκρυα που δεν είχα καταλάβει ότι κύλαγαν στο πρόσωπό μου και έκατσα στην άκρη του κρεβατιού μου.

Απλός καθάρισα την κουζίνα του!!!! Ποιο ειναι το πρόβλημα του;; Ακόμα κι οταν του είπα ότι δεν μπήκα σε αυτο το δωματιο με την μαύρη πόρτα δεν είπε τίποτα. Ούτε ένα συγνώμη. Τίποτα!!!!!!

Τον μισώ!!!!! Τον μισώ παρα πολυ!!!! Με έκανε να κλαίω!!!! Μπράβο Harry!!!! Ευχαριστω!

Ήταν 9 η ώρα ετσι αποφάσισα να τηλεφωνήσω στην μητέρα μου!!! Αφού λοιπόν ξεβάφτηκα και έβαλα τις μπιτζαμες μου κάλεσα την μητέρα μου η οποία μου εχει λήψει πολυ!

Το σύκωσε στην δεύτερη προσπάθεια μου.

"Γεια σου κορίτσι μου!!! Πως εισαι;"με ρώτησε.

"Μια χαρά!! Εσύ πως περνάς εκεί;"

"Καλα κι εγώ. Μου λύπεις. Βαριέμαι στο σπίτι χωρίς εσένα αλλα κατα τα αλλα καλα!!"μου απάντησε.

"Έγινε κατι; Γιατι με πήρες τέτοια ώρα;;; " με ρώτησε η μητέρα μου απο την άλλη μεριά της γραμμής.

Οχι τίποτα απλός πήγα να προσέξω τον μικρό αδελφό του Harry και αυτός σε αντάλλαγμα με έκανε να κλαίω!!!

"Οχι μαμά. Όλα μια χαρά απλώς μου έληψες και είπα να σε πάρω."της είπα ψέματα.

"Εντάξει κορίτσι μου. Πρέπει να κλείσω τωρα, ήρθαν κατι φίλοι μου!!! Θα τα πούμε αργότερα."μου είπε η μητέρα μου.

"Ένταξη. Καληνύχτα!" Της είπα και αφού με καληνύχτησε κι αυτη έκλεισα το κινητό.

Τα δάκρυα πλέον είχαν στεγνώσει κι ειμαι ευνωμων για αυτο γιατι μόλις μπήκε η Sophia μεσα στην εστία μαζί με τον louis!

"Γεια!!"

Με χερετησε πρώτα η Sophia και μετα ο louis. Τους χερετησα κι εγώ και μου πρώτηναν να δούμε ταινια όλοι μαζί. Μου φάνηκε καλή ιδέα και γι αυτο συμφώνησα.

Καθησαμε όλοι στο πάτωμα μπροστά απο το κρεβάτι της συγκάτοικού μου. Παλι καλα που το πάτωμα δεν ήταν παγωμένο!!!!

Βάλαμε την ταινία "P.S I love you".

Ειναι πολυ ωραία ταινια. Την εχω ξαναδεί αλλα δεν με πειράζει να την ξαναδώ. Ο Louis δεν την είχε ξαναδεί αλλα η Sophia ναι. Βασικά βάλαμε αυτήν την ταινία γιατι ο louis μας είχε πρήξει . Ειθελε να την δει τόσο πολυ.......

Στην διάρκεια την ταινίας η Sophia αποκοιμήθηκε πανω στο ώμο μου. Ετσι οταν η ταινια τελείωσε ο louis την πήρε και την έβαλε στο κρεβάτι της, εγώ την σκέπασα και καθησαμε και οι δυο στην άκρη του κρεβατιού μου.

"Τι ώρα ειναι; " με ρώτησε ο louis.

Κοίταξα το ρολόι μου και του απάντησα." 10 και μισή."

"Αλήθεια; Νόμιζα ότι ήταν 12!!" Μου είπε και οι δυο γελάσαμε σιγανα για να μην ξυπνήσουμε την Sophia.

"Πριν έρθεις εδώ εισουν με την sophia;" Ρώτησα τον φίλο μου.

"Ναι, είχαμε παει σε ένα πάρτυ για τα γενέθλια ενός φίλου!" Μου απάντησε.

Παλι καλα που μου είπε τον λόγο γιατι ήθελα να μάθω αλλα θα γινόμουν αγενής αν ρώταγα.

"Συγνώμη που δεν σου είπα να έρθεις κι εσύ μαζί αλλα δεν ξέρεις τον φίλο μου που εχει γενέθλια όπωτε σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν καλό να έρθεις μαζί."μου είπε ο louis.

"Τι; Δε. Με πειράζει καθόλου. Καλα σκεφτηκες , κι εγώ το ίδιο θα εκανα!!! Δεν εχω κανένα πρόβλημα με αυτο!" Του εξήγησα.

"Εντάξει!" Μου χαμογέλασε και εγώ του ανταπέδωσα το χαμόγελο.

Μετά ακολούθησε κατι που δεν περίμενα καθόλου.

Ο Lous κόλλησε τα χίλια του στα δικά μου, φιλόντας με.

Εγώ απομακρύνθηκα σπρώχνοντας τον.

Τι κάνει;; Νόμιζα ότι είμασταν φίλοι!!!!! Τι- έπαθε;;; Δεν είχα δει ποτέ τον louis ετσι. Πάντα τον είχα σαν φίλο, τίποτα παραπάνω. Δεν το περίμενα καθόλου.

Σοκαρισμένη απο την κίνηση του Louis σωκοθηκα από το κρεβάτι.

"Συ-συγνώμη. Νόμιζα ότι-" άρχισε να μου εξηγεί σηκώνοντας τον εαυτό του απο το κρεβάτι μου.

"Καλύτερα να φύγεις." Του είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.

Για δικό του καλό δεν είπε τίποτα και άρχισε να περπατάει προς την πόρτα με το κεφάλι του κάτω. Οταν έφτασε στην πόρτα γύρισε και με κοίταξε ενώ εγώ κοίταγα αλλού και ένιωθα τα ματιά μου να δακρύζουν.

Οταν άκουσα τον υχό της πόρτας να κλείνει έκατσα στο κρεβάτι μου ακόμα σοκαρισμένη από αυτο που έγινε.

Δεν το περίμενα καθόλου αυτο! Η αλήθεια ειναι ότι έμεινα έκπληκτη!

Κάποια δάκρυα κύλησαν στα μάγουλά μου και κατευθιαν τα σκούπισα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου ανάσκελα κοιτάζοντας το ταβάνι. Το μυαλό μου τελείως άδειο αυτη τη στιγμή. Δεν σκεφτόμουν τίποτα γιατι πολυ απλά σήμερα κουραστικά πολυ!!!!

Ένιωσα τα ματιά μου να κλίνουν σιγά σιγά......

(HEY!!!!!! ΠΩΣ ΕΙΣΤΕ??? ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟΣΟ ΑΥΤΟ ΤΟ CHAPTER ΟΣΟ ΣΑΣ ΣΟΚΑΡΙΣΕ!!!!

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ LOUIS??? ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΑΘΩ!!! ΕΠΙΣΗΣ ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ ΑΝ Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΑΣ ΣΑΣ ΦΙΛΑΓΕ????

ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ??? ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΛΑ ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ!!!

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΕ!!!! I LOVE YOU!!!! BYE!!!!!!! <3333333 )