P.S. I'm Pregnant

Chapter 17

Graciela's POV

Nasa shower si Yvo nang magising ako. Isinuot ko ang roba na nakasabit sa may paanan ng king size bed ni Yvo. At pagkatapos ay minadali kong pulutin lahat ng saplot ko at tumakbo papunta sa kwarto ko. Napasandal ako sa likuran ng pintuan nang maisara ko ito.

So...what now?

Isinuko ko ang bataan sa boss ko.

Ni hindi ko nga alam kung ilang beses namin yun ginawa. Im doomed.

Ang tanga mo Graciela Garces... ang tanga tanga mo. Sabi ko sa sarili ko habang tinataktak ang ulo ko.

I dont even know if how do I call the thing that we did last night.

I started walking back and forth inside my room habang nginingitngit ang daliri ko sa kamay.

We f*cked? One night stand? Its definitely not MAKE LOVE because obviously were not head over heels in love with each other when we did it.

Binali ko ang pangako ko sa sarili ko na tsaka ko lang gagawin ang bagay na yun kapag kasal na ako sa taong mahal ko.

Ginulo-gulo ko ang buhok. Damn Im so frustrated.

I stop from walking at napahawak ako sa may puso ko.

Wala akong makapa na kahit anong pagsisisi.

My heart was thumping like a horses hoofs on a dirt road, it was continuous.

Parang may iba. May-nag iba.

Last night was special.

Maybe because it was my first time.

Or maybe because I felt loved.

Ramdam ko pa din ang mainit nitong palad na humahaplos sa buong katawan ko.

The way he touch me last night...and his kisses, I sighed.

I am a woman now.

Naramdaman kong uminit ang buong katawan ko. Kinapa ko pa ang pisngi ko only to find out that its burning hot.

Gosh... I need a cold shower.

I opened the shower at itinapat ko ang katawan ko dito.

Sinasabi ng isip ko na huwag akong umasa pero iba ang sinasabi ng puso ko.

Yes I admit...I think I like him now and then.

Who doesnt?

Girls were drooling over him.

Pero paano kung hindi lang pala like ang nararamdaman ko sa kanya?

Paano kung tanggalin niya ako sa trabaho dahil sa nangyari sa amin knowing he doesnt do office affair?

Paano na bukas at sa susunod pang mga araw?

Ang daming what ifs?

I felt something warm liquid poured from my eyes.

Its too much to take in.

Pagkatapos kong maligo ay nagbihis na ako at pagkatapos ay inayos ko na lahat ng gamit ko sa maleta dahil ilang oras na lang ay bya-byahe na kami pabalik ng Pilipinas.

Nang mailagay ko ang maleta ko malapit sa pintuan ay umupo muna ako sa may sofa para hintayin si Yvo. Mukhang may kausap ito sa telepono.

Narinig kong may nag-doorbell kung kaya pinuntahan ko ang pintuan para tignan kung sino.

Pinapasok ko na ang bellman para makuha nito ang mga luggages namin. Sakto namang lumabas sa kwarto nito si Yvo dala ang sarili nitong maleta na inabot din ng bellman.

"Lets go?" tipid na tanong ni Yvo sakin. Tango lang ang sagot ko at nagpatiuna na ako sa paglalakad papunta sa elevator.

Wala pa din kamng imikan hanggang sa makasakay kami ng eroplano.Sa buong byahe namin papuntang airport ay nakatingin lang kasi ako sa labas ng bintana ng service car namin. Nararamdaman kong napapasulyap ito sakin na parang may gustong sabihin.

Wala naman kasi akong sasabihin sa kanya.

Hindi ako mapakali sa upuan ko. Dala na rin siguro ng pagod.

Napaigtad ako nang biglang magsalita si Yvo. Akala ko kasi hindi na niya ako kakausapin sa buong biyahe. "Kanina ka pa tahimik?" tanong nito. "Sa tingin mo makakatulog ka?"

"Wow. deja vu. Hindi naman sana ibig sabihin nito na may mangyayari na naman sa sinasakyan natin ngayon."

Umiwas ito ng tingin sakin. I rolled my eyes. Alam ko namang iniiwasan nitong mapatitig sakin at maulit na naman ang nangyari noon.

I sighed. "Huwag kang mag-alala, hindi ako clingy." i assured him. "Dapat pa nga akong magpasalamat sayo eh. Kasi i had a great time."

"Yeah.The trip was a success. Malamang Ivan would be glad too." sagot nito.

"Masaya ako para sa kumpanya, pero ang tinutukoy ko ay ang tungkol sa atin. Naiintindihan ko na matatapos ang lahat ng ito sa oras na lumapag tayo sa Pilipinas." sabi ko.

Yes, everything that happened to us was just a fling. I guess thats the right word to describe what we have right now. Yun ay kung meron bang "kami".

Napalingon ito sakin, mukang nakahinga ito ng maluwag sa sinabi ko. Kitang kita naman sa mga mata nito eh. Hindi man lang ito apektado.

Siguro hanggang dito na lang talaga kami.

"Ma-mi miss kita," mahinang sabi ko.

"We'll be working together everyday." sabi nito

"Oo nga pala," sagot ko. Kung alam mo lang Yvo, mukhang mahihirapan na akong makatrabaho ka pa.

"Are you going to be alright with that?" tanong nito

"Oo," sabay tango ko. "Last night was beyond words, pero hindi naman ako ang tipo ng babae na gusto ng fling lang. And when I find the right man I want to know Im number one for him. Pagdating naman sa priorities, ako dapat ang uunahin niya. Naalala mo yung sinabi ko sayo tungkol sa Daddy ko na inuuna ang trabaho kaysa samin. Alam kong mahal niya kami. Hindi lang namin maramdaman." paliwanag ko.

"Ganyan ba ang tingin mo na trato ko sa mga babae sa buhay ko?" tanong nito.

"Oo," walang pag-aalinlangang sagot ko."yan naman ang buhay na pinili mo. Sabi mo wala kang planong mag-asawa. Nirerespeto ko yun. Pero hinhiling ko din na sana makahanap ka ng isang babae mas higit pa sa laman ng bank accounts mo."

"Thanks. I think." sabi niya.

Pinilit kong ngumiti sa kanya at napatingin ako sa mga kamay namin na ilang pulgada lang ang layo.

Yun naman talaga ang dapat.

Dapat may distansiya sa aming dalaawa.

Distance is what we need but that is impossible since were breathing the same air.

Pinikit ko ang mga mata ko, para mawala ang tingin ko sa mga kamay namin.

"Sige matutulog muna ako," sabi ko

Wala siyang sinabi,pero pagkatapos lang ng ilang minuto...

his hand covered mine.

I didnt complain.

For the last time, I want to feel his warm hands.