Martha's Revenge(COMPLETED)

Ocho

"Mag iingat ka dun ha...Wag na wag mong pababayaan ang sarili mo..Nagpabaon na din ako ng madaming gamot para just in case magkasakit ka at least may mabubunot ka sa bag mo...Sabi mo nga eh remote island yun..Baka wala kang mabilhan dun kung sakali man. Meron na din yang off lotion,sanitizer at sunblock para maalagaan mo ng maayos ang kutis mo...". Bilin  ni Martha habang inaayos niyo ang bag na dadalhin niya kinabukasan.

"Naks...dabest talaga ang asawa ko...grabe...".napapailing na lang sa tuwa si Anton sa asawa dahil 3 weeks lang siyang mawawala ay parang taon siya kung mamamalagi doon.

"Mabuti na yung handa at sigurado tayo..lalo na at malayo iyon...Hayaan mo na Dada mas panatag ako kapag baon mo lahat yan..Di ako maestress sa kakaisip kung okay ka lang dun..".

"Opo...wag kang mag alala Ma..Tatawag ako kaagad pagkarating na pagkarating namin dun..Okay??Wag masyadong mag alala...Halika nga dito sa tabi ko..Kanina ka pa paikot ikot diyan ako di mo na napapansin....".

"Syempre naman Dada..I want to make sure na kahit malayo kami ni Martina eh hindi ka mahihirapan doon...".aniya sa asawa habang papalapit dito.

"Halika rito..".ani ni Anton sabay tapik sa hita nito kaya naman dun din siya umupo ng ngumiwi ang asawa.

"Aray...aray ...Ambigat mo Ma..susme....".biro ni Anton sa asawa pagkaupong pagkaupo nito sa hita niya.

"Hmmpp...Tatayo na nga...".ani ni Martha ngunit niyakap siya ng mahigpit ng asawa at hinalik halikan sa balikat nito.

"Mamimiss ko kayo ni Martina...".

"Mamimiss ka din namin...Pero kaya natin yan Dada....Isipin mo na lang...Ilang araw lang yun..Tapos dito ka na ulit..".sagot niya sa asawa habang nakatitig dito.

"Kung pwede lang wag umalis di ako aalis Ma eh...".

"Ano ba Dada..You can do it okay...I trust you with all my heart,so you have to trust yourself too...Saka sa Masbate ka  lang pupunta Dada..Hindi sa Middle East...".

"Eh ganun talaga Mama...Alam mo ba yung separation anxiety na tinatawag?? Ganun ata yung  nararamdaman ko Ma..".

"Hahahaha....Ano ka  bata na ayaw magpaiwan sa school kapag unang araw ng pasukan?".hagikhik na wika ni Martha sa asawa.

"Aba..pinagtatawanan pa ako ah...Halika nga rito..Maldita ka ahh..".natatawang wika ni Anton sabay kiliti sa asawa kaya naman halos hindi na ito makahinga sa kakatawa.

"Dada...Stop na please!!!".humihingal na pakiusap ni Martha sa asawa para tumigil na ito sa pangingiliti.

"Okay..As you wish..".ani ni Anton sabay yakap muli sa asawa habang nakatagilid.

"You're so beautiful Ma....Your giggle makes me fall inlove with you over and over again..".

"I love you too Dada...Always and forever...".masuyong wika niya sa asawa habang hinalikan ang tungki ng ilong nito.

"I want more Ma...".ani ni Anton sa asawa habang tinatanggal ang butones ng damit pantulog ng asawa.

"Maaga pa Dada..Baka gising pa si Martina....".

"Wag kamo siya mang istorbo at may project pa tayo..".

"Project???".

"Project baby number two...".ani nito habang muling hinalikan  ang asawa bago nito hinila ang kumot para ipantakip sa kanila.

"Lights off please...".mahinang bulong ni Martha sa asawa ng mapansin nito na nagiging malalim na ang paghinga ng asawa.

"Istorbo namang ilaw 'to..".

"Hahaha...patayin mo na Dada...".nakangising ani ni Martha sa asawa at muli itong napatili ng muli siyang sunggaban ng asawa at muling hinalikan ng buong pagmamahal habang naglalakbay ang kamay nito pababa sa tiyan niya at gigil na kinurot ng marahan ang bilbil niya.

"Dada..".saway niya sa asawa ngunit bigla siyang napasinghap ng biglang bumaba ang kamay nito sa pagitan ng hita niya at dun na nanatili habang hindi nito binibitawan ang mga labi niya.

"I love you Mama...".mahinang bigkas ni Anton sa asawa habang tinatanggal ang huling saplot ng asawa upang tuluyan itong maangkin at wala siyang planong patulugin ang asawa ng gabing iyon. Lalo pa at aalis siya kinabukasan at matagal tagal ang balik niya.

****

Kinabukasan....

"Hi Mr.Aldana....You're late..".pabirong wika ni Monique sa kanya ng makita siya nitong naglalakad papalapit dito.

"I am sorry..Sobrang traffic..".aniya habang pinupunasan ng panyo ang butil butil na pawis nito sa noo.

"Now that you're here..Let's go..".ani ng dalaga habang nagpatiuna na ito sa paglalakad patungo sa eroplanong maghahatid sa kanila sa Masbate airport.

Habang nasa biyahe ay tahimik naman si Anton habang si Monique ay kwento niti sa past nito kaya naman ngiti at tango lang ang sinasagot niya rito dahil namimiss na niya agad si Martina at Martha.

"You missed them?".

"Sort of..".

"Don't worry pagdating natin sa isla mawawala yang lungkot mo na yan..".

"Huh??".

"I mean mamamangha ka sa buong lugar...It looks like  a piece of heaven here on earth...".

"Ahhh....".maikling sagot niya sa dalaga bago nanghalukipkip at ipinikit ang mga mata para hindi na siya kulitin ng dalaga na wala atang balak magpatulog dahil sa walang tigil nitong pagkukwento.

****

"Wow...What a breath taking scenery....".nanlalaki ang mga matang puri ni Anton sa kagandahan ng isla na iyon.

"Yeah..I told you before...You'll gonna love this place as much as I do...".nakangiting ani ng dalaga kay Anton habang iginigiya siya nito sa isang maliit na kubong naroon.

"Dito tayo mageestay for a couole of weeks since wala pang hotel dito..".nakangiting wika ni Monique sa kanya.

"What??".

"Alangan namang babalik ka pa sa city lara dun matulog??".takang tanung ng dalaga sa kanya na para bang hindi nito gusto na umalis siya.

"Don't tell me..Iiwanan mo akong mag isa dito at pupunta ka ngang city??".tila takot na muling tanung ng dalaga.

"No I'll stay..".maiksing tugon ni Anton habang maingat na inilapag sa buhangin ang dala dala niyang bag.

"Thank you.."abot tengang ngiti na wika nito sa kanya at dali dali itong naghubad ng damit at natira na lang ang pulang bikini nito.

"Hey,what are you doing??".saway niya sabay takip ng mata.

"C'mon..The sand,the sea,the wave..they're calling me....lets go..Ligo muna tayo mamaya pa darating ang magmamay ari nitong place...".

"Sige mauna ka na...Nangako ako sa asawa ko na tatawag ako sa kanya once makarating ako dito..Hanap muna siguro ako ng signal..".aniya sa dalaga sabay tayo para maghanao ng pwesto na makakasagap siya ng signal para matawagan ang asawa at anak.

Samantala lihim naman siyang tinititigan ni Monique habang lihim na natatawa sa binata.

"Nagpapakapagod  ka pa...Walang signal dito.."natatawang ani nito sa sarili.