Kalbimin Üç Sahibi (Tamamlandı)

18.bölüm = Miray Bebekleri Aldırdı mı?

Miraydan (Sabah)

Hayatımın en kötü zamanlarını yaşıyordum bir aralar. Ve yine aynı şeyleri yaşıyorum. Şuan Meriç'in yanımda olmasını o kadar çok istiyorum ki. Ama onunla bir gün diğer tarafta buluşacağız buna eminim. Elimi karnıma götürdüm. Ben bunları doğuramazdım. Yapmam lazımdı günahtı ama ben bu acı ile yaşayamazdım. Şuan bir buçuk aydır karnımdalar. Aldırmam gerek. 

****************************

Yavaş adımlarla hastaneden içeri girdim. Doğum katına çıktım. Bir çok kadın doğum yapıyordu sesleri geliyordu. Gözümden yaşlar aka aka içeri girdim.

''Emin misiniz?'' diye sordu kadın doktor.

''Bilmiyorum..'' dedim.

''Bunun dönüşü olmaz.'' dedi.

''Biliyorum..''

''Son kararınız mı?'' dediğinde kadının gözlerinin içine baktım ve koltuğa oturdum. Bacaklarımı açıp derin derin nefes alıp verdim. Korkuyordum..

******************************************

Üstümü toplayıp koşarak çıktım. Hem ağlıyorum hem de koşuyordum. Bir taksiyi durdurup eve geldim. Boran beni kapıda bekliyordu. Yavaş adımlarla yanına gittim. 

''Neredeydin sen?'' diye gürledi.

''Bu seni ilgilendirmez..'' dedim kısık sesle.

''Ne demek ilgilendirmez , sen benim karımsın. Karnında benim çocuklarım var.'' dediğinde güldüm.

''Boşanıyoruz ve senin artık çocukların yok!'' dediğimde iki kolumdan da tutup gözlerime baktı.

''Aldırdım deme sakın!'' dedi düğümlenmiş boğazı ile.

''Üzgünüm. Aldırdım! Bu acıyı onlara yaşatmazdım.'' dediğimde yüzüme bir tokat yedim. Yere düştüm , bana tokat atmıştı.

''Sen sen ne yaptın! Benim çocuklarım olacaktı. Ben-ben baba olacaktım. APTAL!'' dedi. Yerden kalktım ve karşısına geçtim.

''Beni kullandın!'' dediğimde kahkaha attı.

''Ben sözleşme imzaladım. Eğer çocuğum olursa babamdan tek bir kuruş almayacağım diye.'' dediğinde gözlerim hızla açıldı. Ne yani şimdi bu doğru muydu?

''Yalan bu değil mi?'' diye sordumğumda omzuma vurdu.

''Doğru '' dedi.

''Ben , ben bilmiyordum.'' dediğimde hızla kollarımdan tuttu. 

''Seni affetmiyeceğim.'' dedi ve gitti. Elimi karnıma götürdüm. 

-Geriye Dönüş-

''Başlıyoruz..'' dedi doktor. Derin derin nefes almaya devam ediyordum. Kadın ayağımın arasına girdi. Korkmaya başladım. Ben kıyamazdım çocuklara. Onların suçu yoktu.

''YAPAMIYACAĞIM. LÜTFEN DUR.'' dediğimde kadın çekildi. Hemen ayağa kalkıp üstümü toparlayıp çıktım.

Kıyamazdım çocuklarıma. Yapamazdım, sevdiğim adama..

-Günümüz-

'Özür dilerim annecim. Size bunları yaşatmak istemezdim. Büyüğünce benim gibi şeyler yaşamayın diye ayırdım sizi babanızdan. Yoksa onu çok seviyorum.. Size bir şey yapmam asla ben. Sizi hep koruyacağım.' çocuklarım ile küçük bir konuşma ardından. Yolda yürümeye devam ettim. 

O sıra Berk geldi yanıma. Sanırım bizi dinlemiş uzaktan.

''Miray aldırmadığını biliyorum..'' 

''Evet! Aldıramadım. Yapamadım. Kıyamadım.''

''Tahmin etmiştim. Ama şimdi gidip Borandan özür dilemen lazım.''

''Asla!''

''O seni çok seviyor. Çocuklarını da.''

''Berk..''

''Berk yok. Boran var. Borana gidecek ve özür dileyeceksin. Aksi taktirde bir daha dileme şansın olmayacak.'' ne demek istemişti şimdi Berk.

''Ne diyorsun sen anlamadım.''

''Diyorum ki Boran bu akşam ABD ye gidiyor.'' 

''Şuan nerede?''

''Havalimanında.'' hızla Berk'in oradan ayrıldım. Taksiye binip havalimanına vardım. Tüm havaalınını gezdim. 

Ve onu bulabildim sonunda. Arkası dönüktü bana. Yürüyordu.

''BORANNNN!'' diye bağırdım. Bana döndü. 

''Miray?'' dedi. Eveet miray şimdi topla kendini ve anlat ona gerçeği. Öp onu, sarıl. Yap.