Kalbimin Üç Sahibi (Tamamlandı)

33.bölüm = Meriç Dayak Yiyor

1 hafta sonra..

Miraydan

Evet 1 hafta önce Berk az kalsın ölecekti.. Ve o ölseydi artık dayanamazdım. Sevdiklerimi sürekli kaybetmek beni yıpratıyordu. Birinin daha ölmesine katlanamam. Ben kafamda bunlarla uğraşırken Boran oturmuş maç izliyordu. Hayat onun için devam ediyordu. Çünkü o benim yaşadıklarımı yaşamadı ve yaşayamayacak. Ben onu mutlu edeceğim. O beni mutsuz etse de zamanında. Ben onu çok seviyorum ve hep seveceğim. Nedense gözümden bir yaş damla süzüldü. Hemen silip gülümsedim. O sıra ilk defa maçtan gözünü ayırarak bana baktı Boran. Elimi sallayıp güldüm. O da elini sallayıp öpücük gönderdi. Evet, öpücük gönderdi. Önüne geri dönüp maçına devam etti. Önünden geçip bir kaç kez sinir ettim onu. Tabii kızınca hemen çekildim ve kızımın yanına gittim. Odasında oturmuş kitap okuyor hem de müzik dinliyordu. Zamanı gençler neden böyle.. Beni görünce kulaklığı çıkardı ve kitabını yanına koydu, gülümseyip bana baktı.

''Annecim.. Hoş geldin.. Ne oldu?'' dedi, yanına geçip sarıldım ona.

''Yok bir şey kızım sadece seni merak ettim. Neler yapıyorsun bakayım?'' dediğimde gülümsedi.

''Anne neler oluyor bir bilsen..'' dedi ellerini sürtüştürerek. 

''Evet kızım neler oluyor sen bir anlat bana çünkü ben senin hakkında hiçbir şey bilmiyorum?'' dedim, benden gözlerini çekip yastığını aldı kucağına. 

''Anne biliyorsundur ben Egemenle sevgiliyim. Ve hayatımdan çok memnunum. Bana çok güzel davranıyor. Bir dediğimi iki etmiyor. Kendisinden çok beni düşünüyor. Aynı sınıftayız zaten. Ve o bambaşka biri. Aslında bazen değişiyor. Ben bile anlamıyorum ama onu çok seviyorum..'' dedi. Kızımla resmen gurur duymuştum. Kendine layık birini bulmuştu öyle serseri tiplilerle olmadığı için onunla gurur duyuyorum. Ellerini tuttum ve gözlerimi diktim.

''Seninle gurur duyuyorum. İyi biriyle olduğun için.'' dedim. Ben öyle deyince bu bir ağlamaya başlamasın mı..

''Anne biz evlenme hayalleri kuruyoruz şimdi senden ayrılmakta istemiyorum..'' dediğinde ellerimi çektim.

''Evlenmek?'' dedim. Bana bakıp ellerimi geri tuttu.

''Anne ben evlenemeyecek miyim?'' dedi. Al işte bu soru hiç yeri zamanı değildi.

''Kızım ha-'' sözümü devam ettiremeden Boran odaya girdi, telaşlı gözüküyordu. 

''Mi- Miray , Meriç hastanedeymiş.'' dediğinde bir an kalbimde bir ağrı hissettim. Hızla ayağa kalkıp Boranın kollarından tuttum.

''Beni oğluma götür!'' dedim yüksek sesle. Boran elimi tuttu ve aşağı indik. Hande de gelince arabaya bindik ve beraber hastaneye gittik. Vardığımızda arabadan iner inmez koşarak içeri girdim. Hemşireye sordum ve kaldığı odaya gittim. İçeri girdiğim de onu öyle görmem bir oldu. Yüzü, gözü moruk çizik içindeydi. Kolları soyulmuş. Boran ile Hande de geldi odaya. Hızla Meriç'in yanına geçip elini tuttum.

''Oğlum, kim yaptı sana bunu?'' dediğimde gözlerini yavaşça açıp bizlere baktı. Onu böyle ilk defa görüyordum, çaresizdi.

''Anne, anne canım yanıyor..'' dedi sessizce. Sarıldım ve kokusunu içime çektim. Hande ağlıyordu, Boran ise şaşkındı.

''Kim yaptı oğlum hadi söyle.'' dedim.

Meriçten

*4 saat önce 16.36*

Furkan ile buluşup basketbol oynamaya gitmiştik. Güzel güzel terlerimizi döküp yarıştık. Tabii ben kazandım. Topu son kez potaya attım ve ceketimi suyumu alıp kolumu omzuna attım Furkan'ın. Beraber çıktık ve ilerledik. Az daha gittiğimizde bir araba yanımıza geldi ve bizi içeri tıktı. Furkan korkuyordu aslında ben de korkuyordum ama belli etmiyordum. Uzun bir yolculuktan sonra bir dağa getirildik. Adamlar bizi dağın tepesinde bırakıp gitti. Bir kaç dakika sonra alkış sesleri geldi ve Furkan ile sola döndük. Tabii kimi gördük diyelim; Tolga ile Berkay vardı karşımızda.

''Selam dostlarım.. Nasıldı yolculuk?'' dedi Tolga. Sinirlenmiştim fazlasıyla tam üzerine yürüyecektim ki Furkan tuttu.

''Adam gibi çağırsaydın da gelirdik!'' dedim. Güldü Berkay ve yaklaştı.

''Adam olsaydınız bize bunu yaptırmaya zorlamazdınız.'' dedi ve hırlayıp Tolga'nın yanına geri döndü.

''Bakın ben bir şey bilmiyorum neler oluyor falan ama bırakın gidelim biz..'' dedi ürkek sesiyle Furkan. Tolga güldü ve bir adım yaklaştı.

''Sen git ama Meriç bizimle.'' dedi. Furkan bana baktı. Bende ona baktım ve 'git' işareti yaptım.

''Anca beraber kanca beraber..'' dedi benim duyacağım bir sesle.

''Hayır git.'' dedim.

''Meriç!''

''Furkan git!'' diye bağırdığımda arkasını dönüp dönüp gitti yavaşça. Ben, Berkay ve Tolga kalmıştık.

''Sorun ne gençler hadi?'' dedim ellerimi açarak. Tolga yaklaştı ve kafayı gömdü. Tam üzerine gidecektim Berkan geldi bir yumruk attı, yere düştüm. Tolga gelip yakamdan tuttu ve yumruk attı.

''Bedel ödüyorsun.!'' dedi ve bir daha vurdu. O çekilince Berkay gelip vurmaya başladı. Daha sonra cebinden bıçak çıkardı ve kollarımı yüzdü. Acıdan bağırmak istiyordum ama bağıramıyordum. Bağırsam onlar zevk alacaktı bu yüzden yapamıyordum. Yine de zevkle yapıyordu. En sonunda Tolga durdurdu onu ve çekti kenara. Yanıma gelip elini uzattı.

''HADİ ŞİMDİ S*KTİR GİT!'' dedi. Elini ittirip ayağa kalktım kollarımı tuta tuta hastaneye gittim.

Miraydan

Kaç dakikadır ağzını bıçak açmıyordu Meriç'in. Ne olmuştu bu çocuğa kim yapmıştı neler oluyordu bilmiyorduk!

Boran su almaya gitmişti, Hande, Egemen geldi diye kapıya çıkmıştı. Ben ise oğlumun başında duruyordum.

''Hadi annecim anlat!'' dedim.

''Bilmesen daha iyi anne.'' dedi ve elimi tuttu. O sıra Boran geldi ve suyu uzattı, alıp içtim. Ayağa kalktım ve çekildim. Boran yanına oturdu.

''Oğlum sana yapan kim söyle onu adalete vereceğim ellerimle!'' dedi gür sesiyle.

''Baba boş ver.'' dedi Meriç. Boran, sinirden ellerini saçlarına geçirdi ve gözünden bir yaş damla aktı. Yanına gittim ve elimi omzuna koydum. Bana bakıp elimi öptü. İçeri Berk girdi.

''Hoş geldin Berk de, sen nereden öğrendin?'' dedim yanına giderek.

''Handeyi aramıştım o söyledi.'' dedi ve sarıldı, geri çekildiğimizde Meriç'in yanına geçti.

''İyi misin ?'' dedi ona o da ''iyiyim.'' diyerek geçirdi. Hande ile Egemende içeri girdi, toplanmıştık resmen.

Tolgadan

Bugün yaptığımdan belki pişman olacağım ama yaptım bir kere geri dönüşü olmayacak bir şey.  Hande öğrenirse beni sevmiyor zaten belki hiç sevmeyecek. Keşke yapmasaydım, ikizi sonuçta o. Yanımda duran kum torbasına bir daha geçirdim ve yere çömeldim. Gözümden yaşlar süzülüyordu, ben bir kız için ağlayacak bir adam mıydım?