Kalbimin Üç Sahibi (Tamamlandı)

22.bölüm = Okula Başlama!

Çocukların bağırışma sesleri ile uyandım yine korkulu bir sabaha. Yine gelecek diye korkarak uyandım. İstemeye istemeye yatağımdan kalkıp lavaboya girdim. Ellerimi yüzümü yıkayıp çıktım. Üstüme sabahlığımı giyip aşağı indim. Boran mutfakta bir şeyler yapıyordu çocuklarda onun yanında atışıyordu.

''Ya sabah sabah neler oluyor!'' diye söylenip geçtim yanlarına. İkisi beni görünce atışmayı kesip bana baktılar. 

''Anne Hande babama yalakalık yapıyor. '' dediğinde şaşırmıştım. Bu kelimeyi nereden öğrenmişti.

''Anne ama Meriç'te sürekli bana vuruyor.'' dediğinde Hande, Meriç'e çattım kaşlarımı.

''Aşkım yani senden bunların böyle yapmasına izin veriyorsun!'' diye söylendim Boran'a. Bana bakıp kahkaha atıyordu o güzel sesi ile.

''Ama ne yapayım çok tatlı oluyorlar. Sende bir gün izlemelisin.!'' dedi. Gülümseyip masayı hazırladım. Boranda yaptıklarını yerleştirdi masaya. Hande ve Meriç'te oturunca masaya , bizde oturduk Boranla. Yemeğimden zorla alıp yiyordum. Keyifsizdim , mutsuzdum. Ama güçlü olmam gerekiyordu çünkü benim ailem var. Onlara iyi bakmam gerek. Ben anne ve eşim. Güler yüzlü olmam lazım.

''Evet çocuklar, yarından itibaren okula başlayacaksınız.'' dedi Boran. İkisi birden yediği şeyi çıkardılar ağızlarından.

''NE NE NE!'' dediler aynı anda. Güldüm ikisine.

''Babanız doğru söylüyor.. Artık okuma çağına geldiniz. Yarın ilk işimiz sizi okula bırakmak olacak!'' dediğimde ikisi de kollarını birbirine geçirip dudaklarını büzdüler.

''İtiraz ediyorum!'' dedi Meriç.

''Neyi itiraz ediyorsun Meriç?'' dedi Boran elindeki çatalı bırakıp.

''Bize sormadınız! Gitmek istiyor muyuz istemiyor muyuz diye!'' dediğinde Boran sinirlenmiş gibi gözüküyordu. Elini tutup okşadım. Bana baktığında sakin olmasını belirttim.

''Ben babanızım ve ben ne dersem o !'' dedi ve masadan kalktı Boran. Bende hemen arkasından gittim.

''Boran, fazla abartmadın mı?'' dediğimde sinirle bana dönüp yutkundu.

''Ben onların babasıyım , benim kararlarıma saygı duyacaklar. Hem okula gitmeleri lazım.'' dediğinde yanaklarını okşadım. Sakinleştirmeye çalışıyordum.

''Anlıyorum.. Ama o çocuk ve fikrini belirtti. Hemen sinirlenme böyle şeylere hayatım.. Hadi sen işine git. Ben onları ikna ederim.'' dedim ve dudağına bir öpücük kondurdum. Gülümseyip ceketini aldı çıktı.

Hemen içeri gidip Meriç'in yanına oturdum.

''Babana bir daha karşı gelmeyeceksin oğlum! '' dediğimde hızla masadan kalktı ve odasına gitti. Hande orada sırıtıyordu.

''Komik olan ne kızım?'' dediğimde sırıtmayı kesip kalktı masadan. 

*****************

(AKŞAM)

Boran eve gelip hemen odasına çekildi. Hande oyuncak bebekleri ile oynuyordu. Meriç ise ps4 oynuyordu. Bende televizyon izliyordum. 

''Anne!'' diye seslenen Meriç'e döndüm.

''Efendim annecim?'' dediğimde oyununu kapatıp yanıma geldi.

''B-Ben özür dilerim sabah yaptıklarım için.'' dediğinde sarıldım. Anlıyabiliyorum onun şuan ki durumunu. Ne kadar üzgün olduğunu , pişman olduğunu.

''Babandan da özür dile.'' geri çekildi ve gözlerimin içine baktı.

''Asla!'' deyip kalktı yanımdan.