Fortune

ep-1

Zawgyi

     "မႏၲေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္"

ေတာင္တန္းအသြယ္သြယ္ကို ေနာက္ခံျပဳလ်က္ ေက်ာင္း၏နာမေတာ္အား ေရႊေရာင္အနားကြပ္ထားသည္။ ေက်ာင္းပရဝုဏ္သို႔ ေျခခ်သည္ႏွင့္ သုတဉာဏ္သည္ ေဒသစိမ္းျဖစ္သည္မို႔ အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားမိသည္။ ဘီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွိမ့္ဝင္လာၿပီး မိမိက်င္လည္ရမည့္ ကာလေဒသအား ရႉစားရသည္။  သစ္ေတာၾကဳိးဝိုင္းတြင္း ေရာက္ရွိသကဲ့သို႔သစ္ပင္မ်ားမွလြဲ၍ ဝန္းက်င္သည္ ဗလာနတၳိ။ ေတာင္တန္းျခံရံေသာ ျမဳိ႕စြန္ျမဳိ႕ဖ်ား၌ တည္ရသည္ကို ေက်နပ္ႏိုင္ေရာ့မထင္။ ေတာႀကီးမ်က္မဲသဖြယ္ မ်က္စိတဆုံး အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္သာ တည္၏။

noise pollution ကင္းစင္ေသာ ဤေနရာကို ေရြးခ်ယ္ထားေသာ ပညာေရး႒ာနကို စိတ္ခ်င္ခ်င္ျဖင့္ ေက်းဇူးလွမ္းတင္ရေသးသည္။ သူတို႔ခမ်ား ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္ေအးလက္ေအး ပညာသင္ၾကားဖို႔အတြက္ လူသူကင္းေဝးေသာဤအရပ္၌ တသီးတသန္႔ လာေဆာက္ေပးထားရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ကားကို အဓိပတိလမ္းမႀကီးအတိုင္း ေမာင္းလာၿပီး ေဘးဘီကိုလည္းၾကည့္ရေသးသည္။ မိမိထက္ ေက်ာင္းပါးဝ(၂)ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ၿပီးေသာ အကိုတစ္ေယာက္ဆီမွ သတင္းရသည္က မိန္းအေဆာက္အအုံသည္ လမ္းသြယ္ေလးတခုမွဝင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း။

လမ္းေျမာင္တစ္သြယ္ ေကြ႕ခ်ဳိးမွ ဆိုက္မည့္ အျပာေရာင္ျခယ္သုံးထပ္ေဆာင္က မိမိရွာေဖြရာ ဌာေနပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ မိမိ၏ စီးေတာ္ယဥ္ကို ျမနႏၵာဟု ကမၺည္းထိုးေသာလမ္းသြယ္ထဲ ခ်ဳိးဝင္လိုက္ၿပီး ေဘးသို႔ခ်ရပ္လိုက္သည္။ မိမိ၏ ေျခဖဝါးသည္ ဘိလပ္ေျမႏွင့္သဲ အခ်ဳိးတူေပါင္းစပ္ေသာေက်ာက္ခင္းလမ္းသို႔ ေျခခ်စဥ္မွာပင္ ပင္မအေဆာက္အဦးမွ အသံေပါင္းစုံက နားစည္မခံသာစြာ လွ်ံတက္လာပါ၏။ ေက်ာင္းရင္ျပင္တြင္ တူညီေသာ ျဖဴျပာဝတ္စုံမ်ားသည္ ပ်ားပိတုန္းမ်ားသဖြယ္ အလုပ္မ်ားေနၾကသည္။

သုတသည္ မာတာမိခင္က အမွာေတာ္ပါးသည့္အတိုင္း မိမိအားေစာင့္ေနမည့္ အကိုတစ္ေယာက္ကို ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ရမည္မို႔ ထိုပ်ားအုပ္ထဲသို႔ ေရာေႏွာဝင္ရသည္။  အရပ္မ်က္ႏွာေလးတန္းစလုံး၌ ပ်ားေကာင္မ်ားကဲ့သို႔ တူညီသည့္အဆင္းသာ ရႈရသည္ေၾကာင့္ လူမႈကြန္ယက္တြင္တင္ထားသည့္ ဓာတ္ပုံတစ္ခ်ဳိ့ကိုသာ ျမင္ဖူးသည္မို႔ လူေပ်ာက္ရွာရသည္က လြယ္မေယာင္ႏွင့္ခက္၏။ အိမ္မွ မထြက္ခင္တြင္ ေမေမက ထိုသူ႔ဖုန္းနံပါတ္ကိုေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ျငား လူတစ္ေယာက္ကို ရွာေဖြရန္ မခက္ေၾကာင္း ေမေမအား သက္ေသျပခ်င္၍ ေခါင္းခါခဲ့မိသည္။ မိခင္၏ စကားအား ေသြဖီခဲ့ေသာ သူသည္ လက္ရွိတြင္မူ ပ်ားအုံၾကား၌ ေခၽြးျပန္ေနရပါ၏။