ep-13

11.2K 1.2K 116
                                    

Zawgyi

"ငစစ္.. ဟိုမွာ ၾကည့္လိုက္"

canteenအျပင္ဘက္ကို ေမးထိုးလ်က္ ဆိုလာေသာ သက္ေနာင္ေၾကာင့္ စစ္ရိပ္ေနာင္ လွမ္းၾကည့္လိုက္စဥ္ သူတို႔စားပြဲဝိုင္းကို သိသိသာသာ လွမ္းေငးေနေသာ ခ်ဳိးျဖဴငွက္ေလးကို ျမင္သည္။ postcard တို႔၏ အရွင္သခင္ထံမွ ကဗ်ာေလးမ်ားကို သူ႔ထံသို႔ လာေရာက္ဆက္သတတ္ေသာ ထိုကေလးငယ္ကို ခ်ဳိးျဖဴငွက္ဟု
သူ အမည္ေပးထားသည္။

တခါတေလ wiper ႏွင့္ၫွပ္သြားတတ္ၿပီး၊ တခါတရံ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ လူၾကဳံပါးတတ္ေသာ postcard တို႔ ၏ အရွင္သည္ ဖမ္းရန္မလြယ္ကူေသာ ခိုကေလးတေကာင္လို႔ပင္ အေရွာင္အတိန္းေတာ္လြန္း၏။

"ဟိတ္ေကာင္ေလး...postcardလာေပးတာလား"

canteenေရွ႕ထြက္ ေမးျမန္းမိေတာ့
ေကာင္ေလးသည္ ထုံးစံအတိုင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ စာကိုထိုးေပးၿပီး လစ္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္ေနသည္။

"ခဏေနဦး..အကိုစာေလးျပန္ေပးလိုက္ခ်င္လို႔"

လြယ္အိတ္ထဲမွ စာအုပ္ကိုထုတ္ကာ စာရြက္တစ္ရြက္ကို ျမန္ျမန္ၿဖဲလိုက္ၿပီး စာတစ္ေၾကာင္း ေရးေပးကာ ထိုေကာင္ေလးအား ေပးလိုက္သည္။

"ၿပီးရင္ သူစာျပန္တာ ယူခဲ့ဦးေနာ္"

အေသာ့ႏွင္သြားေသာေကာင္ေလး ၾကားေအာင္ အသံျမႇင့္ကာ လွမ္းေအာ္ရျပန္သည္။ canteen ရွိေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတို႔၏ စုံေထာက္မ်က္လုံးမ်ားကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခပ္တည္တည္ စားပြဲဝိုင္းသို႔ျပန္လာေတာ့ သက္ေနာင္က လက္မေထာင္ျပသည္။

" ဘာလဲ..မင္းစိတ္ဝင္စားေနၿပီလား"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ ဒီတိုင္းပဲ သိခ်င္လို႔"

စိတ္ဝင္စားတာလား ဘာလား ဆိုတာကို သူ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသဲကြဲ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ postcard ေတြပို႔ေနေသာသူကို သူ တကယ္ပင္ သိခ်င္ပါသည္ ။

"မင္း ဘယ္သူလို႔ထင္လဲ...စစ္"

"ငါမသိဘူး . . မင္းထင္ေနတဲ့လူရွိလို႔လား"

တစ္စုံတစ္ရာကို ခ်ီတုံခ်တုံ ေျပာသင့္မေျပာသင့္ စဥ္းစာေနဟန္ရွိေသာ သက္ေနာင္ေၾကာင့္ စစ္ရိပ္ စကားဦးသန္းေပးလိုက္ရသည္။

Fortune Where stories live. Discover now