ep-5

14.2K 1.4K 61
                                    

Zawgyi

မည္မွ်ျငင္းဆန္ေနေစကာမူ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ ေမြးသမိခင္၏ ရာဇသံေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ထြက္ရေပသည္။ ဧည့္ေဆာင္ခန္းသို႔ ေျခခ်လိုက္စဥ္မွာပင္ သူ အံၾသမွင္သက္သြားရသည္။

ေမေမေျပာသည့္ ငယ္စဥ္ဘဝက သူ အလြန္ခင္တြယ္ခဲ့ေသာ ကစားေဖာ္က ဆိုဖာေပၚတြင္ ေမေမ့အား ရယ္ျပဳံးျပေနေသာ အခ်ဳိးမေျပသည့္လူႀကီး စစ္ရိပ္ေနာင္ေပလား။

" သား .... ဘာေငးေနတာလဲ။ လာေလ "

စစ္ရိပ္ေနာင္၏ မ်က္ဆံနက္မ်ားသည္ ေမေမဆီမွ သူ႔ထံသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေရြ႕လ်ားလာသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာအား ျမင္ေတြ႕စဥ္ အလိုမက်ဟန္ ျဖစ္ေသာ္ျငား ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ပုံရသည္။ သူသည္ မ်က္ႏွာလြဲလ်က္ ဧည့္ခန္းေထာင့္စြန္းက ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ေမေမက သူ၏အခ်ဳိးမေျပမႈအား မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဆူပူေနေသာ္ျငား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။

" ဒါ .. ေအးရဲ႕သားေလးလား။ ထြားလာလိုက္တာေနာ္။ ဘယ္ႏွတန္းေရာက္ေနၿပီလဲ။ ၾကည့္ပါဦး သူ႔အေဖနဲ႔ တစ္ပုံစံထဲပဲ "

စစ္ရိပ္ေနာင္ မိခင္ဟု ယူဆရေသာ ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းသည့္ အန္တီႀကီးက သူ႔အားၾကည့္ၿပီး ဆိုလာသည္။ သူသည္ မေကာင္းတတ္စြာ သြားၿဖဲျပလိုက္ရပါသည္။

" ဟုတ္တယ္ မလဲ့။ သားက စက္မႈတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေနၿပီေလ "

" တို႔သားလည္း စက္မႈတကၠသိုလ္မွာပဲေလ။ Civil ေမဂ်ာယူထားတာ "

" ဟယ္ သားလည္း Civil ပဲ မလဲ့ေရ "

" သားေနာင္က ညီေလးကို မမွတ္မိဘူးလား "

သူသည္ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးကဲ့သို႔ ထိုင္ေနေသာ စစ္ရိပ္ေနာင္အား မ်က္လုံးပင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူသည္လည္း မိမိအား ၾကည့္ေနသျဖင့္ ကပ်ာကယာ မ်က္ႏွာျပန္လြဲရသည္။

" ေတြ႕ေတာ့ေတြ႕မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာသတိမထားမိဘူး "

" ေအးေပါ့ေလ။ မေတြ႕တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီပဲ မလဲ့ရယ္။ ကၽြန္မေတာင္ သားေနာင္ကို ျမင္ရင္ မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး "

ေမေမက ဝင္ေျပာသည္။ သူကျဖင့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္မိပါ၏။ မိမိႏွင့္သူ ေတြ႕ဆုံတိုင္း တစ္ခုခုအဆင္မေျပမႈေတြ ၾကဳံေနရတာကို သတိမထားမိဘူးဟု ေျပာရဲေသးသည္။ အရင္ကျဖင့္ သူ႔ကိုေတြ႕တိုင္း စားမတတ္ဝါးမတတ္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနၿပီး ပေလာင္းပလဲႏွင့္ အျမင္ကပ္စရာေကာင္းသည္။

Fortune Where stories live. Discover now