Zawgyi
မည္မွ်ျငင္းဆန္ေနေစကာမူ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ ေမြးသမိခင္၏ ရာဇသံေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ထြက္ရေပသည္။ ဧည့္ေဆာင္ခန္းသို႔ ေျခခ်လိုက္စဥ္မွာပင္ သူ အံၾသမွင္သက္သြားရသည္။
ေမေမေျပာသည့္ ငယ္စဥ္ဘဝက သူ အလြန္ခင္တြယ္ခဲ့ေသာ ကစားေဖာ္က ဆိုဖာေပၚတြင္ ေမေမ့အား ရယ္ျပဳံးျပေနေသာ အခ်ဳိးမေျပသည့္လူႀကီး စစ္ရိပ္ေနာင္ေပလား။
" သား .... ဘာေငးေနတာလဲ။ လာေလ "
စစ္ရိပ္ေနာင္၏ မ်က္ဆံနက္မ်ားသည္ ေမေမဆီမွ သူ႔ထံသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေရြ႕လ်ားလာသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာအား ျမင္ေတြ႕စဥ္ အလိုမက်ဟန္ ျဖစ္ေသာ္ျငား ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ပုံရသည္။ သူသည္ မ်က္ႏွာလြဲလ်က္ ဧည့္ခန္းေထာင့္စြန္းက ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ေမေမက သူ၏အခ်ဳိးမေျပမႈအား မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဆူပူေနေသာ္ျငား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။
" ဒါ .. ေအးရဲ႕သားေလးလား။ ထြားလာလိုက္တာေနာ္။ ဘယ္ႏွတန္းေရာက္ေနၿပီလဲ။ ၾကည့္ပါဦး သူ႔အေဖနဲ႔ တစ္ပုံစံထဲပဲ "
စစ္ရိပ္ေနာင္ မိခင္ဟု ယူဆရေသာ ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းသည့္ အန္တီႀကီးက သူ႔အားၾကည့္ၿပီး ဆိုလာသည္။ သူသည္ မေကာင္းတတ္စြာ သြားၿဖဲျပလိုက္ရပါသည္။
" ဟုတ္တယ္ မလဲ့။ သားက စက္မႈတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေနၿပီေလ "
" တို႔သားလည္း စက္မႈတကၠသိုလ္မွာပဲေလ။ Civil ေမဂ်ာယူထားတာ "
" ဟယ္ သားလည္း Civil ပဲ မလဲ့ေရ "
" သားေနာင္က ညီေလးကို မမွတ္မိဘူးလား "
သူသည္ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးကဲ့သို႔ ထိုင္ေနေသာ စစ္ရိပ္ေနာင္အား မ်က္လုံးပင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူသည္လည္း မိမိအား ၾကည့္ေနသျဖင့္ ကပ်ာကယာ မ်က္ႏွာျပန္လြဲရသည္။
" ေတြ႕ေတာ့ေတြ႕မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာသတိမထားမိဘူး "
" ေအးေပါ့ေလ။ မေတြ႕တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီပဲ မလဲ့ရယ္။ ကၽြန္မေတာင္ သားေနာင္ကို ျမင္ရင္ မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး "
ေမေမက ဝင္ေျပာသည္။ သူကျဖင့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္မိပါ၏။ မိမိႏွင့္သူ ေတြ႕ဆုံတိုင္း တစ္ခုခုအဆင္မေျပမႈေတြ ၾကဳံေနရတာကို သတိမထားမိဘူးဟု ေျပာရဲေသးသည္။ အရင္ကျဖင့္ သူ႔ကိုေတြ႕တိုင္း စားမတတ္ဝါးမတတ္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနၿပီး ပေလာင္းပလဲႏွင့္ အျမင္ကပ္စရာေကာင္းသည္။

YOU ARE READING
Fortune
Romanceအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို လူသားေတြဟာ အဓိပၸာယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဖြင့္ဆိုၾကတယ္။ကိုယ္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ လို႔ဖြင့္ဆိုခ်င္တယ္။ သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ဆိုရင္ ကိုယ့္အသက္ကိုေပးဆပ္ဖို႔ေတာင္ ဝန္မေလးဘူး။ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကို လူသားတွေဟာ အဓိပ္...