Fortune

ep-10

Zawgyi

ေကာင္းကင္က တိမ္ရိပ္တိမ္စိုင္ ကင္းမဲ့စြာ ၾကည္ျပာသည္။ မြန္းတည့္ခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေနမင္းသည္ သူ၏ စြမ္းအင္မ်ားကို ေဖာေဖာသီသီ စြန္႔ထုတ္ေနသည္။  တိတ္ဆိတ္ေသာ ဝန္းက်င္၌ ဆရာမက ေက်ာင္းသားတစ္စုအား theodolite ၾကည့္ပုံၾကည့္နည္း ရွင္းျပေနသံသာ လႊမ္းမိုးလ်က္ရွိသည္။

သူသည္ လက္တစ္ဖက္မွ ranging poleကို ဆုတ္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ က်န္အားသည့္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ နဖူးေပၚမွ ေခၽြးမ်ားကို သုတ္လိုက္ကာ စိတ္ထဲမွ အတန္းေခါင္းေဆာင္ကို ေမတၱာနာနာပို႔လိုက္သည္။

ဆရာမက staking out building လုပ္ဖို႔ ေျမညီတဲ့ေနရာေရြးဆိုေတာ့ က်န္အဖြဲ႕ေတြက အရိပ္ရေသာ သစ္ပင္မ်ားေအာက္ကိုသာ အဓိကထားၿပီး ေရြးခ်ယ္ၾကသည္။ သူတို႔အဖြဲ႕ကိုေခါင္းေဆာင္ေသာECကေတာ့ ရွည္လ်ားေထြျပားကာ ေဘာလုံးကြင္းကို ေျမတိုင္းဖို႔ေနရာသတ္မွတ္ေလ၏။

က်စ္က်စ္ေတာက္ပူျပင္းေသာေနက နဖူးကေခၽြး ေျခမက်ေစသည္။ အမိုးအကာမရွိေသာ ဟာလာဟင္းလင္းျပင္တြင္ အသားမ်ားက ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ကာ လူက ငါးေျခာက္လွန္းသည့္အတိုင္း ရွိေနသည္။ ေလသည္ တဟူးဟူးတိုက္ခက္လ်က္ရွိ
ရာ တဖြားဖြား လြင့္စင္လာေသာ သဲမႈန္မ်ားၾကာင့္ နက္ျပာေရာင္ပုဆိုးက ခပ္မြဲမြဲျဖစ္လို႔ပင္ေနျပီ။

ဒီ့အျပင္ တိုင္လုံးအား ဆုတ္ကိုင္ထား႐ုံျဖင့္မၿပီးေသးပါ။ theodolite ၾကည့္သူ ၫႊန္းျပသည့္အတိုင္း တိုင္လုံးကို ဘယ္ညာယိမ္းေရြ႕ေပးရသည္။  ဆရာမႏွင့္ အနီးကပ္မေနခ်င္၍ poleကိုင္သည့္တာဝန္ကိုယူမိကာမွ ပိုဆိုးေနသည္။ ေဘးနားက ျခဴးရတီ၏ စကားမ်ားကိုလည္း ထီးေဆာင္းေပးသည္ႏွင့္မတန္ေအာင္  နားအူလာရသည္။ သူသည္ ျခဴးရတီအား ရင္ဖြင့္တိုင္ပင္မိတာ မွားသြားၿပီေလာဟုပင္ ထင္လာသည္။ ေရွ႕ေနငွားမွ ေထာင္လုံးလုံးက်ေတာ့မည္လား မသိပါ။

စိတ္ရွိတိုင္းသာလုပ္ရမည္ဆိုလွ်င္ poleကို ပစ္ခ်ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက သစ္ပင္ေျခရင္းမွာသာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေနခ်င္ပါေတာ့သည္။

"သုတ နင္ ကိုစစ္ကို ခ်စ္တယ္မို႔လား"

ဒီေန႔တစ္ေန႔တည္းႏွင့္ပင္ အလားတူေမးခြန္းေပါင္း သုံးရာေျခာက္ဆယ့္ငါးခု ေမးၿပီးၿပီ။