Cloves Hongerspelen

Hoofdstuk 23

Een paar dagen gaan voorbij. Ik heb niemand vermoord, Cato wel. Omdat er nu minder tributen zijn is het net alsof de arena steeds groter wordt, en dat is best vervelend. Cato opent zijn slaapzak en ik kruip naast hem. Hij slaat zijn armen om mij heen en ik dommel langzaam een beetje in.

Totdat ik wakker word van een overdreven vrolijk trompetgeschal. Wat, het feestmaal? Of gaan ze de regel dat wij samen kunnen winnen terugtrekken? Mijn maag keert om. Dat zou dus betekenen dat ik Cato alsnog moet vermoorden. Maar gelukkig is dat niet het geval. De vrolijke stem van Claudius schettert door de arena.

"Dames en heren, gefeliciteerd dat jullie bij de laatste acht zitten! Proficiat! En daarom deel ik jullie mee, dat het feestmaal weer zal aanbreken." Ik lik langs mijn lippen. Ja, er zal weer bloed gevloeid worden. Maar hij is nog niet uitgepraat.

"Maar voordat sommigen van jullie zullen afhaken; er zal morgen geen voedsel klaarstaan bij de hoorn, maar de spullen die de tribuut of tributen van elk district het hardst nodig hebben! Tot morgen! En mogen de kansen ìmmer in je voordeel zijn!"

En het is stil. Ik hoef niet eens aan Cato te vragen of we zullen gaan, want dat is wel zeker. Er zullen doden vallen, door mijn messen, door zijn zwaard of onze andere wapens. Maar, doden zijn er zeker. De enige tributen die nu nog over zijn, zijn wij, Katpiss en Loverboy - tot mijn ergenis - het meisje uit 5 en de grote jongen uit 11. Dat is het, en het lijkt me geen lastige opgave. Loverboy leeft nog steeds, Cato's wond was niet diep genoeg om hem meteen te vermoorden. En Katpiss zal ongetwijfeld bij hem zijn. Helaas hebben we ze niet kunnen vinden, maar wacht maar. Zelfs met zo veel sponsors is het medicijn die Katpiss nodig heeft te duur om te krijgen. Dat zal dus verschijnen bij het feestmaal. En daar moet ze dus heen als ze hem wil helpen. Ik vraag me af wat er in onze rugzak zal zitten. Eten? Wapens? Of misschien iets om ons te helpen, dat we een voorsprong hebben in de finale. Ik had al aan zien komen dat die neger door zou gaan, maar van dat kleine, tengere meisje uit 5 had ik het niet verwacht. Haar score was heel laag en ik heb haar alleen gezien bij een of ander puzzelbord bij de trainingen. Het zal dus wel gewoon puur geluk zijn van haar kant. Wacht maar, als ik haar vind maak ik haar af. Net zoals ik bij het feestmaal ook bij Katpiss zal doen. Mijn mondhoeken komen omhoog en ik hijs Cato overeind. "Katpiss!" Zeg ik poeslief tegen de camera. "Ik kom er aan hoor!"