my fiance; the Italian

** cinque **

'Je heet Milena, je bent twintig jaar oud. Je hebt Ruggero ontmoet in het restaurant en Ruggero geeft veel om je. Hij heeft je weggehaald bij Sartori. Dat klopt tot nu toe, toch?'

Ik knik. 'Mag ik vragen waarom er nagelkrassen op je onderarm zitten' vraagt hij.

'Ik... ehm... dat deed ik zelf omdat... Sartori heeft me... hij...'

'Verkracht' vraagt hij.

Ik sla mijn ogen neer en knik. 'Un altro motivo per ucciderlo' mompelt hij. -Nog een reden om hem te vermoorden-

Hij schud zijn hoofd en kijkt mij aan. 'Hebben er nog meer mensen je pijn gedaan' vraagt hij, 'daar bij Sartori?'

'Nee.'

 'Vreemd, normaal gesproken laat hij meer mannen op zijn gijzelaars los.'

'Dat komt omdat mijn vader daar was' zeg ik zacht.

'Je vader' vraagt hij fronsend.

Ik knik. 'Dus je hoort bij Sartori' vraagt hij.

De toon in zijn stem is veranderd. Hij klinkt afkeurend nu. 'Het is niet wat u denkt' zeg ik snel, 'ik... ik wist niet dat hij daar was... hij...'

Hij fronst steeds meer. Ik zucht diep. 'Ik wil u eerst iets laten zien' zeg ik, 'dan zal ik vertellen waarom ik niet wist dat mijn vader daar was.'

Hij leunt achteruit. 'Laat maar zien.'

Ik sta op, draai me om en laat hem mijn blote rug zien. 'Cosa sono' fluistert hij. -Wat zijn dat-

Ik trek mijn shirt weer goed en ga weer op de stoel zitten. 'Mijn vader en oom hebben die veroorzaakt' zeg ik zacht, 'ze hebben me mishandeld tot mijn achtste. Ik heb zes jaar bij mijn vader gewoond en vier jaar daarvan heeft hij me mishandeld. Mijn vader ging de bak in en mijn oom moest voor mij zorgen. Ik heb twee jaar bij hem gewoond totdat ik aan hem kon ontsnappen.'

Ik slik en probeer de tranen weg te houden. Ik wil dit niet vertellen! Niet aan hem. Straks denkt hij dat ik ook mentaal niet helemaal in orde ben en dan wijst hij me af. 'In die tijd heb ik geen contact gehad met hen. Tot ik bij Sartori kwam. Mijn oom ontdekte me als eerste. Mijn vader kort daarna.'

'Waren ze al bij Sartori toen jij klein was?'

Ik knik langzaam. 'Ze hielden alleen huizen in de gaten zeiden ze, en ze hebben nooit iets gezegd daarover. Mijn oom werd kwaad toen ik zio zei tegen hem. Hij kon zich niet herinneren dat ze Italiaans hebben gepraat in mijn buurt.'

'Van wie heb je het geleerd?'

'Ruggero. Eigenlijk iedereen daar. Ruggero gaf me de vertaling als ze iets zeiden.'

Hij haalt diep adem.  'Ik neem aan dat ze je niet alleen sloegen' zegt hij.

Ik schud mijn hoofd langzaam. 'Ze kleineerden me, zeiden dat ik niets kon, dat ik dom was, dat niemand van me hield.'

Ik snik en veeg een traan weg. Hij staat op en komt op zijn hurken voor me zitten. Ik houd mijn ogen op de grond gericht. 'Kijk me eens aan Milena' zegt hij.

Ik kijk hem aan. 'Je hebt veel doorstaan' zegt hij, 'en je bent sterk gebleven. Ik ben blij dat Ruggero jou heeft gekozen als zijn vriendin. Je bent sterk en gezond.'

Ik knik langzaam en kijk hem aan. 'Vindt u niet dat ik mentaal niet normaal ben' vraag ik.

Hij grinnikt. 'Niemand is normaal, iedereen heeft zijn kwaaltjes. Ook ik.'

'We're all mad here' zeg ik zacht.

'Ja' grijnst hij, 'dat zijn we.'

Hij staat op. 'Ik wil dat je nog één ding doet' zegt hij, 'dan ben je van mij en mijn vragen af.'

'Wat moet ik doen' vraag ik.

'Maak spaghetti voor me.'

'Oké.'

Hij glimlacht en we lopen naar beneden. Daar gaan we naar de keuken. Hij laat me spaghetti maken terwijl hij toekijkt naar wat ik doe. Hij helpt me om de ingrediënten te vinden.  Het is niet mijn keuken dus heb geen idee hoe het werkt. Maar dat vindt hij niet erg.

Als ik klaar ben geef ik het aan hem. Hij knikt en zegt: 'Nog één vraag. Wat gebeurt er als iemand zijn spaghetti snijd bij een Italiaan?'

'Ze worden boos, of in ieder geval vinden ze het niet leuk.'

Hij glimlacht en neemt een hap. Hij kijkt me aan. 'Geslaagd' zegt hij, 'ik zal jullie niet tegenhouden.'

Ik glimlach en haal opgelucht adem. 'Laten we Ruggero dan maar gaan zoeken.'

Ik knik en volg hem naar boven. Hij klopt aan bij een donkerbruine deur. 'Entrando' hoor ik Ruggero zeggen.

Oom Theo duwt de deur open en laat me naar binnen lopen. Neta, Nino en Ruggero liggen op het bed. 'Gattina' zegt Ruggero.

Hij rent naar me toe en trekt me een omhelzing. Hij geeft een kus op mijn hoofd. Hij kijkt naar zijn oudoom. 'Zio' zegt hij.

'Geslaagd' zegt hij, 'geen zorgen.'

Ruggero zucht diep en geeft een kus op mijn hoofd. 'Ik ben benieuwd naar het kindje' zegt oom Theo.