my fiance; the Italian

** venticinque **

Er is een week verstreken sinds de bruiloft. De man die schoot is overleden. Hij had teveel bloed verloren door een schot in zijn been. Er was een slagader geraakt en hij is doodgebloed. Mijn vader hebben we nog niets kunnen vragen aangezien hij veel heeft geslapen afgelopen week. Maar sinds vanochtend is hij al wakker. Dus we gaan het zo aan hem vragen. Welke theorie hij heeft.

Ruggero en ik hebben ondertussen ook al namen bedacht voor het kindje. We willen niet weten wat het wordt dus laat Gio dat weg bij de echo's. Hij heeft er de afgelopen week nog één gemaakt.

Natuurlijk heeft Neta haar vader proberen over te halen om het haar te vertellen. Maar Gio heeft haar de mond gesnoerd. De ouders en de dokters moeten het weten. Als de ouders ervoor kiezen om het niet te willen weten hoeft dat ook niet. Dus nu probeert ze ons om te praten. Maar we zijn koppig volgens iedereen dus we blijven erbij dat we het niet willen weten.

Ruggero en ik staan voor de kamer van mijn vader. Ik heb de afgelopen dagen veel voor hem gezorgd. Hij moest rusten ook al wilde hij de hele tijd zijn bed uit. Gio had het gezegd dus ik moest hem in zijn bed houden. Wat me ook aardig is gelukt eigenlijk.

Ik klop zacht aan. 'Entrando' hoor ik mijn vader zeggen.

Ruggero opent de deur en we lopen de kamer in. Mijn vader zit in de stoel voor het raam. 'Tesoro' glimlacht hij.

'Hallo padre.'

Hij staat op en geeft een kus op mijn voorhoofd. Daarna begroet hij Ruggero door even kort naar hem te knikken. Ryu knikt kort terug en ik ga op het bed zitten. 'Padre' zeg ik, 'waarom werd u neergeschoten?'

Mijn vader gaat terug in de stoel zitten. 'Ik heb trouw gezworen aan Sartori' zegt hij, 'en ik heb omerta afgelegd. Weet je wat het is?'

Ik schud mijn hoofd langzaam. 'Omerta betekent dat ik geheimhoudingsplicht heb gezworen aan Sartori. Nu ik jou aan Ruggero heb weggeven, een Moretti, betekent dat dat ik een lid van de Moretti ben geworden. Ik kan geheimen van Sartori doorgeven aan Moretti en dat willen ze niet. Daarom moet ik dood.'

'Oh, en ik?'

'Jij niet. Jij zou alleen gegijzeld kunnen worden tot ik weer trouw zweer aan Sartori. Maar dat laat ik niet gebeuren!'

Ik knik. 'Is dat een antwoord op je vraag?'

Ik knik en kijk Ruggero aan. 'Heb jij ook omerta afgezworen?'

'Iedereen hier, behalve jij.'

'Moet ik het ook gaan afzweren?'

'Nope, zio Theo vertrouwt je.'

'Fijn.'

Hij glimlacht en geeft een kus op mijn hoofd. 'Dus hoe ver ben je nu'  vraagt mijn vader, 'hoeveel weken?'

'Elf' zeg ik, 'dus ik moet er nog negenentwintig.'

'Das best wel een tijdje dus' zegt mijn vader.

'Genoeg tijd om nog van alles te regelen bedoelt u' zegt Ruggero.

'Dat ook' zegt mijn vader grijnzend, 'dus gaan jullie maar snel dingen regelen. We willen niet dat het kindje komt en dat er bepaalde dingen niet zijn.'

We grinniken en staan op. Ik geef een kus op zijn wang en daarna gaan we weg. We lopen naar onze kamer en gaan op bed liggen. We praten over de kleur van de babykamer en alle andere dingen die nog moeten gebeuren.