my fiance; the Italian

** venti **

'Ja' zeg ik, 'natuurlijk wil ik met je trouwen!'

Hij pakt iets uit zijn zak en schuift een ring om mijn vinger. De ring is van zilver met allemaal kleine diamantjes erin en één grote diamant. Die zit in het midden. Als die om mijn vinger zit staat hij op en omhelst hij me. Hij drukt een kus op mijn lippen. 'Ik houd van je gattina' zegt hij, 'en ik wil je nooit meer kwijt!'

Ik glimlach naar hem en druk ook een kus op zijn lippen. Hij legt zijn hand op mijn buik. 'En ik houd ook van ons kleintje' zegt hij.

Ik glimlach naar hem. 'Wie gaat de namen bedenken' vraag ik.

'W gaan ze lekker samen bedenken' zegt hij, 'wat vind je daarvan?'

'Prima' zeg ik blij.

Hij grinnikt en drukt nog en kus op mijn lippen. 'Laten we maar weer naar huis gaan' zegt hij, 'vind je ook niet?'

Ik knik en we gaan naar beneden. In de auto zet hij weer p!ink op. Ik begin weer zachtjes te zingen. Hij begint ook opeens mee te zingen. Ik lach erom want het klinkt echt vreselijk!

'Wat lach jij' vraagt hij.

'Het klinkt vreselijk' zeg ik.

Hij grinnikt. 'Maar vind je dat zo erg dan?'

'Nee hoor.'

We grinniken tegelijk. De rest van de rit blijven we zingen. En het klinkt steeds slechter bij Ryu. Wat me nog harder doet glimlachen. Als we bij het huis komen staan Severino, Nonna, Neta, Nino, Carla, Gio en oom Theo ons op te wachten. 'En' vraagt Neta opgewonden.

Ik houd mijn hand omhoog en glimlach. Neta grijnst breed en rent naar ons toe. Ze omhelst ons. 'Eindelijk' zegt ze blij, 'eindelijk kunnen we gaan plannen. Eerst de trouwjurk, dan de gasten, dan-'

'Rustig Neta' zegt oom Theo, 'eerst slapen. Morgen mag je doorratelen daarover.'

'Sì zio' zegt Neta.

'En eten' fluistert ze naar mij, 'en bloemen, en locatie, en-'

'Neta' zegt Carla waarschuwend.

'Oké, oké. Ik houd erover op.' 

Neta maakt plaats voor de rest zodat ook zij mij en Ruggero kunnen omhelsen. Daarna lopen Ruggero en ik naar boven. Ik kleed me om en ga nog even in het raamkozijn zitten terwijl Ruggero zijn tanden poetst. Ik ben veel sneller dan hij is dus heb ik even tijd om na te denken.

Het liefste wil ik mijn vader niet bij de trouwerij hebben. Maar daar heeft hij wel recht op. Om zijn dochter naar het altaar te brengen. Of te zien lopen in ieder geval. Misschien mag ik morgen even met hem praten. Dan kan ik vertellen hoe ik erover denk.

Ruggero komt de badkamer uitlopen. Ik kijk naar hem en glimlach. 'Wat is er gattina' vraagt hij.

'Mag ik morgen met mijn vader praten?'

'Natuurlijk, als je dat wil. Alleen? Of moet ik erbij zijn?'

'Je mag erbij zijn als je dat wil, van mij hoeft het niet.'

Hij knikt en tilt me op. Op het bed  zet hij me weer neer. Hij leunt over me heen en geeft een kus op mijn neus voordat hij naast me gaat liggen. Ik leg mijn hoofd op zin borst en we vallen al snel in slaap.