** dici **

1.7K 66 91
                                    

p.o.v Ruggero

Milena begint te hyperventileren. Ik pak haar beet en trek haar de kamer uit. In de gang laat ik haar op de grond zitten. 'Adem Milena' zeg ik, 'adem.'

Ze haalt schokkerig adem. 'Hij zal je niets doen' zeg ik, 'echt niet. Daar zorg ik voor.'

Langzaam begint ze weer adem te halen. Ik til haar op en breng haar naar onze kamer. Ik ga met haar op bed liggen. 'Ben je oké' vraag ik zacht.

Ze schud haar hoofd. 'Waarom kan hij me nou gewoon niet met rust laten' vraagt ze zacht.

'Dat weet ik niet gattina, maar hij komt niet bij jou in de buurt. Ik zal je echt niet meer alleen laten.'

Ze knikt en kijkt me aan. 'Beloof je me dat hij gepakt is voordat het kindje geboren wordt? En voordat we trouwen?'

'Die belofte kan ik niet doen gattina, we weten niet waar hij is. Als hij naar Sartori is gegaan dan zal het langer duren. Maar ik laat jou niet meer bij hem in de buurt komen. Of hij bij jou.'

Ze kijkt me met haar mooie, maar verdrietige ogen aan. Ik wil haar niet verdrietig zien. Maar het verdriet kan ik nu niet wegnemen. Nog niet in ieder geval! Maar ik ga mijn best doen om haar veilig te houden.

Ons kindje moet in alle rust worden geboren. En Milena moet in alle rust ons kindje kunnen dragen. En we moeten eerst in alle rust trouwen. Zonder te veel poeha. Maar waar kan haar vader zijn?!

Er wordt op de deur geklopt. 'Entrando' zeg ik.

Neta komt binnen. 'Je moet naar zio' zegt ze, 'ik blijf wel bij haar.'

Ik geef een kus op haar hoofd en loop weg. Neta sluit de deur achter me en ik ga naar de werkkamer van mijn oom. Ik weet nog goed hoe zenuwachtig ik was toen ik hier de eerste keer was. Ik wilde graag indruk maken op mijn oom. Maar ik werd al geaccepteerd voordat ik iets had gezegd. Maar ik wilde me bewijzen dus dat heeft hij me laten doen.

Ik klop aan bij de werkkamer. 'Entrando' hoor ik mijn oom zeggen.

Ik loop naar binnen en sluit de deur direct achter me. Mijn vader, oom, oudoom en Metteo kijken me aan. 'Hoe is ze' vraagt Matteo.

Alleen hij weet natuurlijk dat Milena aan het hyperventileren was. Waarschijnlijk heeft hij het al wel verteld aan de rest.

'Rustiger' zeg ik, 'maar we moeten hem zo snel mogelijk vinden! Ik wil niet dat ze zich zorgen maakt.'

'Natuurlijk niet' zegt oom Theo, 'ik heb iedereen al gewaarschuwd. Maar tot hij gevonden is blijven jullie hier.'

Ik knik. 'Capisco che' zeg ik.  -dat begrijp ik-

Hij knikt kort en vraagt: 'We gaan Sartori wel doden. Over een kwartiertje al.'

'Dan blijf ik nog heel even weg bij Milena, ik wil hem zien sterven!'

Ze knikken allemaal tegelijk. 'Laten we Lilia dan maar gaan opzoeken.'

We lopen naar beneden. Lilia slaat Sartori hard in zijn gezicht. In de hoeken van de kamer staan nog drie meisjes. Het is donker hier dus  kan ik ze niet goed zien. Maar ik weet wel dat je hen niet tegen wil komen in een donker steegje. Dat overleef je gewoon niet.

Maar mijn aandacht wordt vooral getrokken naar de man in de stoel. Sartori ziet er alles behalve goed uit. Hij is mager en ernstig verzwakt volgens mij. 'Lilia' zegt mijn oudoom.

Ze draait zich om en doet wat stappen weg. Ze doet haar handschoenen uit en leunt tegen de muur aan. 'Il tuo tempo è scaduto, Sartori' zegt oom Theo. -Je tijd is om, Sartori-

Sartori kijkt mijn oudoom aan. Zijn oog is blauw en dik en zijn lip bloedt hevig. Het liefste wil ik hem ook nog even in mekaar slaan maar dat zal ik niet doen. Oom Theo pakt zijn pistool vanachter zijn broeksband en richt het op Sartori. 'Avete delle ultime parole Fabrizio?' -Heb je nog laatste woorden Fabrizio-

'E 'stato bello aver conosciuto Milena, sia all'esterno che all'interno.' -Het was leuk om Milena gekend te hebben, zowel van buiten als van binnen-

Mijn vader en oom pakken ook hun pistolen en laden die. Mijn oudoom snuift en wil de trekker overtrekken maar ik zeg: 'Aspeta zio.' -wacht oom-

Mijn oudoom kijkt naar mij. 'Voglio ucciderlo' zeg ik. -Ik wil hem doden-

---------------------------------------------------------------------------------------

A/N lieve lezers,

Zoals jullie misschien al weten bestaat Lilia echt. Op watppad heet ze: Liliastories

En de drie meisjes in de hoeken bestaan ook echt. Hun namen weet ik niet. Maar ze wilden Milena zo graag beschermen dat ik ze ook een kleine rol heb gegeven in het boek. En ik heb ze ook een rol gegeven omdat ik heel erg hard heb gelachen om jullie gesprek met liliastories.

Deze drie meisjes zijn: Eagle_Warrior_06  en CollindaSchellekens en desy19spencer

ik hoop dat jullie comments blijven schrijven want ik wordt er heel erg vrolijk van. Ook al reageer ik er niet altijd op.

xxx Mairin

my fiance; the ItalianWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu