my fiance; the Italian

** sedici **

'Hoezo met de deur in huis vallen' grijnst mijn vader.

Ik sla mijn armen overmekaar heen. 'Nou? Waarom?'

'Ik wil het kindje zien opgroeien' zegt hij, 'ik wil het kindje de jeugd geven die jij niet hebt gehad. Snap je me tesoro.'

Ik knik langzaam en ga met een zucht op de bank zitten. 'Ben je oké tesoro' vraagt hij.

'Ik had zo'n vermoeden dat u daarom was ontsnapt. Maar waarom? We zouden hier acht weken blijven en daarna weer terug komen.'

'Ik wilde met je praten. Je hebt me niet verteld dat je zwanger was. Waarom niet?'

Ik kijk hem aan. 'Ik ben bang.'

'Waarvoor tesoro?'

'Dat ik uw genen heb, dat ik in paniek raak en het kindje pijn doe.'

Hij gaat op zijn knieën voor me zitten. 'Jij wordt de beste moeder ooit' zegt hij, 'je zult niet in paniek raken. Je bent zorgzaam. Dat is wat een kind nodig heeft. En dat heb ik nooit getoond bij jou.'

Ik knik langzaam en gaap. 'Misschien moeten we morgen maar verder praten' zegt hij, 'dan kun je nu gaan slapen.'

Ik knik. Hij staat op en we lopen de gang weer op. 'Alles oké gattina' vraagt  Ruggero.

Ik knik. 'Ja, ik ben oké. Ben alleen moe. We praten over een paar uur wel verder.'

'Zoals je wilt' zegt Ruggero.

Ik sla mijn armen om hem heen. Oom Theo beveelt weer iets aan de rest en ze duwen mijn vader weg. 'Ben je oké Milena' vraagt Severino.

Ik knik. 'Alleen moe' zeg ik, 'zoals ik al zei.'

'Het is ook laat' zegt oom Theo, 'laten we maar weer gaan slapen.'

Ik knik. Ruggero tilt me op en brengt me naar bed. Ik val nog voordat we in onze kamr zin in slaap.

Ik wordt wakker door de wekker. Ik pak zijn telefoon en zet die uit. Ik draai me om zodat ik Ruggero kan aankijken maar hij ligt niet meer naast me. Ik ga rechtop zitten en hoor dan pas de douche.

Ik sta op en klop zachtjes op de badkamer deur. 'Kom maar gattina' hoor ik Ruggero zeggen.

Ik loop de badkamer in. 'Hoe lang ben je al wakker?'

'Al een tijdje' zegt hij vanuit de douche, 'ik wilde gewoon even nadenken.'

'Waarover?'

'Over je vader en zo.'

Ik ga op het toilet zitten. 'Oh... en wat heb je bedacht?'

'Dat ik geen hoogte kan krijgen van je vader.'

'Dus wat nu?'

Hij draait de douche uit en komt eruit lopen. 'Ik wil met hem praten.'

'Wanneer?'

'Nadat jij met hem gepraat hebt. Eerst mag jij, dan zal ik met hem praten.'

Ik knik en sta op. 'Laten we maar gaan aankleden' zegt hij, 'dan kunnen we daarna naar beneden en ontbijten.'

We lopen de kamer in, gaan naar beneden en ontbijten met de rest. Neta en Nino zijn boos dat mijn vader hier nu is. Ze willen dat ik ongestoord de trouwerij kan voorbereiden. Maar dat gaat waarschijnlijk toch niet gebeuren.

Na het eten gaan Ruggero en ik naar de woonkamer. Mijn vader wordt een tijdje later binnen geduwd en wordt op een stoel geduwd. Ruggero staat op, geeft een kus op mijn hoofd en verlaat daarna de kamer. 'Dus' vraagt mijn vader, 'heb je verder nog wel goed geslapen?'