my fiance; the Italian

** dodici **

Ik spring van het bed. 'Waarom heb je hem gedood?'

'Ik wilde van hem af! De laatste woorden die hij heeft uitgesproken maakte me razend!'

'Wat zei hij?'

Ik sla mijn armen over mekaar. Ik probeer boos te kijken en boos te zijn. Maar ergens weet ik dat ik niet goed ben in lang boos zijn. Wel in lang verdrietig zijn. Maar dat ben ik nu niet. 'Hij zei dat hij het leuk vond om jou gekend te hebben. Zowel van buiten als van binnen.'

Ik slik. Hij staat op. 'Begrijp je dat ik boos werd?'

Ik sla mijn ogen neer en knik. 'Het spijt me' zeg ik, 'dat wist ik niet.'

Hij zucht diep en slaat zijn sterke om me heen. 'Sorry dat ik schreeuwde' zegt hij.

'Het geeft niet' zeg ik, 'ik had ook niet boos mogen worden.'

Hij geeft een kus op mijn haren. 'Ik houd van je gattina' zegt hij, 'dat weet je toch?'

Ik knik. 'Dat weet ik, ik hou ook van jou. Maar ik wil niet dat jij moorden op je geweten hebt.'

'Ik vermoord alleen mensen als ze echt gevaarlijk worden. Of mijn geliefden pijn hebben gedaan of willen pijn doen. En Sartori heeft jou pijn gedaan. En daar moest hij voor boeten!'

Ik knik en kijk naar hem op. 'Wat ga je doen met mijn vader als hij gevonden wordt?'

'Weet ik niet zeker, ligt eraan waarom hij wegrende. En of hij zichzelf aangeeft.'

'Als hij zichzelf aangeeft... wat ga je dan doen?'

'Praten, ik wil vooral weten waarom hij wegrende.'

'En als hij nou wegrende omdat hij mij wilde zien?'

'Dan wil ik weten waarom hij jou wilde zien.'

Ik knik en leg mijn hoofd op zijn borst. Zijn hart klopt zachtjes en zijn ademhaling maakt me rustig. 'Milena' vraagt hij opeens.

Ik kijk op. 'Mmh?'

'Heb je bij Sartori nog paniekaanvallen gekregen?'

'Eén overdag, en één 's nachts. Toen had ik een nachtmerrie.'

'Wanneer was die ene overdag?'

'Ze zeiden dat ik niet de eerste was.'

'Hoe bedoel je?'

'Dat ik niet je eerste vriendin was.'

'Ik ga eerlijk zijn' zegt hij, 'je was inderdaad niet de eerste. De eerste-'

'Ik heb Neta al gevraagd hoe dat zat.'

'Wanneer vroeg je dat?'

'Toen je weg was om Vriend te halen.'

'Wat zei ze precies?'

'Dat ze toen ook ruzie kregen met Sartori. En dat je het uitmaakte om haar te beschermen. Maar vlak nadat je weg was dat ze toen werd neergeschoten.'

'Ja, snap je waarom ik je ontvoerde? Ik wilde niet dat ik weer iemand kwijt zou raken.'

Ik knik. 'Dat begrijp ik Ryu, en ik ben blij dat je dat hebt gedaan. Anders was ik niet zwanger geraakt van de baby.'

Hij grinnikt en geeft een kus op mijn haren. 'Dus nu moeten we hier blijven vna je oom?'

'Waarschijnlijk wel, tenzij we heel veel bodyguards meenemen.'

'Dus hoe ga je me dan ten huwelijk vragen?'

'Weet ik nog niet zeker. Ik heb wel een idee maar dat ga ik je lekker niet vertellen.'

'Fair enough.'

Ik ga rechtop zitten en buig naar hem toe. Ik duw een kus op zijn voorhoofd. 'Ik hou van je Ryu.'

Hij trekt me tegen zich aan. 'Ti amo.' -Ik hou ook van jou-