my fiance; the Italian

** ventisei **

Er zijn eenendertig weken verstreken sinds de bruiloft. De baby is al een week te laat. Maar sinds gisteren heb ik hele sterke weeën. Gio heeft voorspelt dat de baby of vandaag of morgen komt. Ik hoop vandaag want ik ben nu al uitgeput. ik wil gewoon slapen!

We zijn ondertussen weer terug in Nederland. zo gauw mijn vader mee kon met ons zijn we terug gegaan. Hij wordt gelukkig niet meer behandeld als een crimineel. Maar gewoon als mijn vader.

Mijn oom heb ik niet meer gezien toen we hier terug kwamen. Ze hebben hem en de rest van de Sartori mannen naar een ander huis gebracht waar ze moeten werken voor Moretti. Ze worden goed beveiligd zodat er niemand kan ontsnappen of iemand hen kan vermoorden.

Oom Theo is een week geleden naar Nederland gekomen. Hij wil het kindje zien zodra het is geboren en ik dat toelaat. Neta, nonna en Carla willen hem of haar tegelijk met oom Theo zien. ik moest lachen toen ik het hoorde. Blijkbaar is mijn kindje heel belangrijk voor de familie.

Ik lig nu op bed. Ruggero zit op de rand en wrijft over mijn onderrug. Neta en Gio zijn ook in de kamer. Neta zal zich over het kindje ontfermen zodra het geboren is. Gio zal zich over mij ontfermen. Er zijn maatregelen genomen omdat niets makkelijk gaat bij mij.

Maar tot nu toe is er nog niets gebeurd gelukkig. Nou ja, behalve dat ik een kleine paniekaanval kreeg toen mijn vliezen braken. Maar Ruggero heeft me snel weer rustig gekregen. Ik voel weer een sterke wee en krimp een beetje ineen. Het is één uur 's nachts. 'Dat was een sterke' zegt Ruggero zacht.

Ik knik traag. 'Milena' vraagt Gio, 'mag ik je checken?'

Ik knik en laat hem zijn gang gaan. Na een paar seconden kijkt hij me aan. 'Negen centimeter' zegt hij.

Ik knik en leg mijn hoofd weer op het kussen. Ruggero gaat met zijn vinger over mijn wang. 'Gaat het met je gattina' vraagt hij.

'Ben alleen moe' zeg ik, 'gelukkig is ons kindje er bijna.'

'Inderdaad' glimlacht hij, 'bijna.'

Na nog een half uur voor sterke weeën mag ik eindelijk gaan persen. Na weer een kwartier vult de kamer zich meteen met gehuil. De baby wordt door Gio op mijn buik gelegd. Het kindje huilt zijn longen uit zijn lijf terwijl ik en Neta het kindje droog maken. Gio en Ruggero knippen de navelstreng door waarna Ruggero over mijn haar strijkt. 'Gefeliciteerd met onze zoon gattina' zegt hij zacht.

Ik glimlach naar hem. Hij legt zijn voorhoofd tegen de mijne aan. 'Dus wat is zijn naam' vraagt Neta.

Ik grinnik zachtjes. 'Dat is het enigste waar jij aan denkt hé figlia' zegt Gio.

'Hij is toch gezond' vraagt ze, 'dus ik hoeft nergens anders over te denken.'

Gio rolt met zijn ogen. 'Zijn naam is Emilio Lauro Nicolai Guilio Severino Moretti.'

'Genoeg namen' zegt Neta, 'die Severino graag zal roepen. Inclusief zijn eigen naam.'

Ik gniffel zacht en aai over de haartjes van Emilio. Ruggero neemt Emilio een tijdje later mee. Gio onderzoekt hem terwijl ik even snel ga douchen. Daarna moet ik nog in bed blijven liggen van Neta. Na een paar minuten komen Gio en Ruggero weer terug met Emilio. Ruggero geeft me Emilio. Hij is al aangekleed en draagt een klein mutsje. 'Mag ik zio en jouw vader halen' vraagt Neta.

Ik knik. Ze glimlacht en loopt weg. Mijn vader en Severino komen niet veel later de kamer in. 'Ehi tesoro' zegt mijn vader.

'Ehi padre' zeg ik zacht.

Severino loopt naar me toe en bekijkt zijn kleinzoon. 'Padre'  zegt Ruggero, 'suocere. Mag ik jullie voorstellen aan Emilio Lauro Nicolai Guilio Severino Moretti.'

Mijn vader kijkt mij aan. 'Waarom gaf je hem mijn naam?'

'Omdat ik u vertrouw. En omdat u mijn vader bent.'

Hij glimlacht naar en geeft een kus op mijn hoofd. Daarna kijkt hij naar Emilio. Severino kijkt Gio aan. 'Gezond' zegt Gio, 'en sterk. Alles is goed gegaan.'

'Mooi' zegt Severino, 'ik had niet anders gewild.'