my fiance; the Italian

** tredici **

p.o.v Guilio

Ik stap in de trein en ga in een hoekje zitten. Waarom heeft Milena me niet verteld heeft dat ze zwanger is. Ik wil haar dolgraag helpen een goede moeder te worden! Ik wil alles voor haar doen! Ik wil het goedmaken met haar.

Ik ben de slechtste vader ooit geweest dus ik snap heel erg goed dat ze me het niet heeft verteld. Maar ik wil graag helpen. Ik wil mijn kleinzoon of dochter helpen opvoeden. Zo worden ze niet zoals ik. En zo komen ze niets tekort wat Milena wel tekort kwam.

Milena heeft haar grootouders nooit gekend. Ze stierven voordat Milena ze kon leren kennen. Of kon herinneren eigenlijk. En haar kleintje wordt dus mijn kleinzoon of -dochter. En die wil ik graag leren kennen en zien opgroeien.

De trein begint te rijden en ik staar uit het raam naar het voorbij flitsende landschap. Ik ga op weg naar Rome. Want ik weet dat ze daarheen zijn gegaan. Maar waarom en waarheen weet ik niet precies. Wat ik wel weet dat ze ergens dichtbij Rome zijn.

Ik zak een beetje onderuit en leg mijn jas over me heen. Na een tijdje val ik slaap. De reis duurt nog wel even dus dat geeft niet.

p.o.v Milena

We liggen nog steeds op bed maar hebben besloten om een film te kijken. Maar opletten doe ik niet. Ik maak patronen op de borst van Ruggero. Hij kijkt volgens mij ook de film niet meer. Er wordt op de deur geklopt waardoor we beide naar de deur kijken. 'Entrando'  zegt Ruggero.

Zijn oudoom komt binnen. Hij glimlacht zachtjes naar ons. 'Ehi' zegt hij.

'Ehi' zegt Ruggero.

'Betekenis' vraag ik.

'Hoi' zeggen ze tegelijk.

'Ehi' zeg ik grinnikend.

Ze grinniken terug. 'Dus' vraagt oom Theo, 'hoe voel je je Milena? Matteo zei dat je aan het hyperventileren ging nadat Ruggero zei wat er aan de hand was.'

Ik knik zachtjes. 'Ik ben oké nu' zeg ik, 'ik schrok alleen.'

'We zullen hem niet doden als je dat niet wil. Maar ik heb wat vragen voor je.'

Ik ga rechtop zitten. 'Vraag maar.'

'Liever in mijn werkkamer' zegt hij.

Ik knik en stap van het bed af. Ruggero zet de film uit en we volgen zijn oudoom naar zijn werkkamer. Daar zijn Severino, Gio en Matteo ook. Severino loopt naar me toe. 'Ben je oké Milena' vraagt hij.

Ik knik. 'Ik ben oké.' 

'Mooi' zegt hij.

'Ik heb dus wat vragen voor je Milena' zegt oom Theo.

'Ik probeer zoveel mogelijk te vertellen.'

'Als je het niet aankan zeg het' zegt hij, 'ik wil je niet dwingen.'

'Ik zal het aangeven.'

'Fijn, dan de eerste vraag. Hoe heet je vader?'

'Guilio' zegt ik, 'Guilio van Hout.'

'Hoe ziet hij eruit?'

'Bruine haren en bruine ogen. Hij is een kop groter dan ik ben en hij is wat gezetter.'

'Dat wordt leuk' zegt Matteo, 'half Italië ziet er zo uit.'

'Denk je dat hij hierheen komt dan' vraag ik zacht.

Meteen kijkt hij me schuldig aan. 'Ik wil je niet bang maken' zegt hij, 'dat weet je toch?'

Ik knik. 'Maar denk je echt dat hij hierheen komt?'

'Dat verwacht ik wel.'

Ik knik en kijk oom Theo aan. 'Heeft u nog meer vragen?'