Laatste echte hoofdstuk.. snik ~ Nien
Hoofdstuk 42 - Mila
"Raf... Alsjeblieft, blijf bij me," snikte ik en viel hem in de armen. "Rustig maar, Mila," suste hij. "Ik verlaat je niet meer. Nooit meer."
Ik keek hem aan. "Beloof je dat?"
Hij keek me aan. Ondanks dat hij wallen onder zijn ogen had en er niet al te goed uitzag, herkende ik vastberadenheid in zijn ogen.
"Ik zweer het."
Daarna gaf mij me een stevige knuffel.
"Mila, wat is er toch gebeurd?" vroeg hij
Ik zuchtte. "Te veel, Raf... Maar Raf, waar was jij? Waarom was je ineens weg?!" Een boze klank vormde zich in mijn stem.
"Het spijt me," zucht hij. "Ik was in de war en dacht dat... dat je me niet meer zou willen zien."
"Dat had je dan goed in de gaten," mompelde ik. Ik keek hem aan. "Ik heb je gemist, Raf."
Hij keek terug en zei niks. Maar zijn ogen maakten alles duidelijk.
Zo zaten we daar een tijdje, langs de weg. Raf en ik, samen, met zijn twee. Verder hadden we niemand nodig.
JE LEEST
Verloren (VOLTOOID)
Teen FictionNooit zal je me echt leren kennen. Ik zal me afsluiten. Want iedere keer als ik mezelf voor iemand open stel, verlaat diegene me toch. Ik raak iedereen kwijt. Dan ga ik jou ook nooit leren kennen. Dus zullen we geen vrienden worden. Voor de zekerhei...
