Verloren (VOLTOOID)

Hoofdstuk 7 - Mila

Hoofdstuk 7 - Mila

Raf zweeg. Ik zweeg. Het was stil. Opa en oma waren weg, samen boodschappen doen, en wij zaten naast elkaar op de bank. Raf liep naar de keuken en begon daar te rommelen. Ik zette m'n muziek af.

Raf kwam weer terug. "Ik ga naar boven." zei hij. "Moe." Ik knikte, waarna Raf verdween.

Ik liep naar de keuken, het was inmiddels half 5 en ik zou vandaag voor het eten zorgen. Terwijl opa en oma de boodschappen voor de komende week haalden, maakte ik de laatste dingen op die er nog waren. Zo ging het altijd op dinsdag.

Terwijl ik de aardappels in stukjes sneed, kwamen opa en oma thuis.

"Hee oma, hee opa!" begroette ik mijn grootouders. Ik droogde mijn handen af en liep naar oma toe, waarna ik haar stevig knuffelde. "Hee meid, hoe was het op school?" vroeg oma.

"Wel goed hoor." antwoordde ik, waarna ik mijn opa een knuffel gaf. "Ha, meisje, hoe is het?" vroeg hij aan mij.

Hij was dan misschien wel dement, hij was gelukkig nog niet zó ver dat hij niet wist wie ik was.

"Het gaat goed met me opa, met jou?" vroeg ik. "Ja hoor, het gaat goed." antwoordde hij.

Oma was ondertussen begonnen met het uitpakken van de boodschappen. "Waar is Rafaël?" vroeg ze.

"Die is boven, op z'n kamer. Hij was moe zei hij, en toen verdween hij naar boven." zei ik. Ik liep weer naar het aanrecht om verder te gaan met de aardappels.

"Oh, dan zal ik hem wel even een kop thee gaan brengen. Daar knapt hij vast wel van op." zei oma en zette de waterkoker aan.

Ik glimlachte. Oma was echt een lieverd. Ik gooide alle aardappelen in de pan, terwijl oma een kopje thee klaar maakte en naar boven verdween.

Opa was ondertussen op de bank gaan zitten. "Opa, wil je ook wat te drinken of niet?" vroeg ik. Opa schudde zijn hoofd. "Nee dankjewel, Mila."

*

Het avondeten was lekker geweest, en het was nog een leuke avond geworden. We hadden twee potjes Monopoly gespeeld, allebei gewonnen door Raf natuurlijk. Lachend waren we naar boven gegaan, ieder naar onze eigen kamer. Ik had het me alleen maar verbeeld dat Raf zo stil was geweest.