Who Are You? (COMPLETED/ UNDER REVISION)

Prologue

I saw him still standing there with his arms wide open. I quickly ran towards him and give a warm hug like I always want to.

"I'd love to just hold you tonight." he whispered while he ran his fingers through my hair.

Niyakap ko siya ng mas mahigpit ng maramdaman ko ang mga luhang nangingilid sa aking mga mata. Pero mas niyakap niya ako ng mahigpit kasabay ng matamis na paghalik niya sa aking noo.

"Kung alam ko lang. Kung alam ko lang sa simula na isa ka palang prinsipe. Hindi sana mangyayare lahat ng ito. I'm so sorry for being such a naive, Sensui. " naiiyak na sambit ko rito.

"Shhh... Didn't I told you last time that I don't wanna see you cry? It breaks my heart, Zaia. " he whispered. I faced him and saw his teary eyes.

"Ayoko pang umalis, ayoko pang matapos ang lahat ng ito. Ayoko pa! kung kailan maayos na ang lahat, saka naman lalong hindi pwedeng maging tayo. Takas ka na lang kaya? Dun ka mag stay sa rest house sa gitna ng gubat dati o kaya magtayo tayo ng bahay don sa paraiso. We can spend the rest of our li-" he stopped me with a soft peck then he smiled at me.

"You want me to run away with you?" he smirked at me. "Utak ipis ka rin eh."

"Eh kasi naman ayoko naman kasi talagang mahiwalay sa'yo. Hindi ko kakayanin, Sensui."sagot ko rito.

"Zaia."he ran his fingers through my hair. "You know every moment we spent together is very special to me and I won't ever forget that." Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at pinunasan ang mga luha ko. He smiled at me with his pinkish lips.

"Don't talk to me as if you're really leaving me."nag-iwas ako ng tingin dito.

"Look at me."I heard him whispered pero hindi pa ko pa rin siya hinarap. "Tsk. Wag ka na magtampo."

"Hindi ako nagtatampo." simpleng sagot ko rito. Nagulat ako ng hinawakan niya ang baba ko at iniharap ang mukha ko sa kanya. His face was so calm but the tears in his eyes was too painful to see.

"Eh anong problema ng baby ko?" ang lambing lambing pa ng boses niya. Akala niya siguro makukuha niya ako sa ganyan.

"Eh basta! kung aalis ka, umalis ka na! Siguraduhin mong huwag ka ng babalik ah."  nag-iwas ulit ako ng tingin. Linayuan ko rin siya ng kaunti at alam kong nagulat siya sa ikinilos ko.

"Don't make me choose between you and the throne, Zaia. Ito nanaman tayo eh." nangangamoy away nanaman 'to ah.

"Sino bang may sabing pinapapili kita? Hindi naman na kailangan dahil alam ko namang yung trono ang pipilii-" He stopped me again with a peck from his soft lips. Agad ko siyang tinulak palayo.

"Hindi sa ayaw kong maging hari ka. Nakakproud nga 'yon eh. Ayoko lang eh bakit kailangan ikasal ka pa sa iba? Andito naman ako. Bakit kailangan doon ka ikasal sa babaeng hindi mo naman mahal. Diba ang mahal mo ay ako, bakit hindi ako ang pakasalan mo!?" halos mag rap na ako sa sobrang bilis ng pagsasalita ko. And you know what? He just laughed at me. He freakin' laughed at me. What the eff?

Lumapit siya sa akin habang tumatawa at hinila ako dahan dahan sabay niyakap niya ako mula sa likod.

"Yung baby ko, nagtatampo nanaman." he whispered. Hindi ko na lang siya pinansin at hinintay ko na lang siyang magsalita pa. "Kapag maayos na ang lahat, babalikan kita. Hintayin mo ako sa bahay niyo at ako mismo ang susundo sa'yo." Agad ko siyang itinulak papalayo at nagulat naman siya sa inasal ko. 

"Kailan pa 'yon? kapag gurang ka na? kapag uugod ugod na tayo? Kapag nasulit ka na ng Shelina na 'yon?tapos required pa kayo gumawa ng bata para may pagpasahan ng trono. At hanggat walang kayong prinsipeng nabubuo, hindi kayo titigil? Hindi pa nga kita naiisahan tapos mauunahan pa ako ni Sheli-" napatigil na lang ako sa pagsasalita dahil tinalikuran niya na ako at naglakad na siya pabalik doon sa kastilyo. He left me there. Confused.

"Iiwan mo na talaga ako dito!? ganon ganon na 'yon? Sige umalis ka na at wag ka ng babalik!" I shouted. Tumigil naman ito bigla sa paglalakad ng nasa ilang metro na ang layo niya mula sa akin.

"Aalis na ako para makabalik ako agad sa'yo! Tatapusin ko lang lahat lahat then... then I'll run away with you!" mabilis pa sa racing car ng tumakbo ako papalapit sa kanya at tinalunan ko siya ng isang mahigpit na yakap.

"Siraulo ka talaga! Anong run away with you? Hindi pwede 'yon."sigaw ko rito sa pagitan ng yakap habang pinapalo palo ang dibdib niya.

"Akala ko ba ayaw mo?" he asked.

"Ayaw ko pero wala naman kasing choice eh. Ayy! basta babalik ka naman at uuwi ka rin sa akin. IIwan kong bukas ang pinto ko tuwing gabi para sa'yo. Hihintayin kita."I faced him and smiled at him sweetly.

"You'll let me go?" he was confused but I just smiled at him and ran my fingers through his hair.

"May tiwala naman ako sa'yo eh. Alam ko namang ako lang ang babaeng mamahalin mo eh. At kilalang kilala kita. Gagawa ka at gagawa ng paraan para hindi ikasal sa iba kundi sa akin lang. Yes! I'm selfish pero wala akong pake. Akin ka lang at ang akin ay akin lang. Ang sinumang humawak ay mananagot" I smirked and so did he. 

"You got it. Just wait for me. I'll be back to show you the whole me. Just wait because I'm all yours and what's yours is yours. Who ever dares to touch it will be punished" 

Date started: 11/14/17
Date Ended : 02/ 27/18
STILL EDITING.