SPECIAL CHAPTER : The Adams

390 14 0
                                    

// 1 YEAR LATER // 

Zaia's Pov




"Hindi ka pa ba matutulog?" napalingon ako sa pintuan ng banyo at nakita ko roon si Sensui na inaayos yung suot niyang pajamas.




"Hinihintay kita eh" sambit ko rito. Nginitian niya ako. Pinatay niya na ang ilaw at dahan dahan naglakad palapit sa akin. Tanging ang ilaw nalang sa lampara at ang buwan ang nagsisilbing ilaw namin dalawa.



Humiga na siya sa tabi ko at umayos sa pagkakahiga. He wrapped his arms around my waist. Nakatalikod ako sa kanya at alam kong nakangiti ito ngayon.

Ipipikit ko na sana ang mga mata ko para matulog . Naramdaman ko nalang bigla ang hininga niya sa batok ko. I felt a sudden sensation. Mabilis akong napabalikwas at umupo nalang sa kama habang iniirapan siya.

"What!? hahaha" he laughed. Pinalo ko ang balikat niya. Umupo naman siya at mabilis na inilapit ang mukha niya sa mukha ko.



"A-ano ba Sensui. Para kang tanga. Matulog ka na nga" He smirked then move a little away from me. Nginitian niya naman ako ng nakakaloko na mas ikinabilis ng tibok ng puso ko.


Damn! antagal na namin magkasama pero hanggang ngayon kuhang kuha niya pa rin yung paraan para pabilisin ang tibok ng puso ko.



"Hey, we are already married. I can do what ever I can. And please... I'm your husband, you should call me hon, sweety, darling, my king, or anything that'll satisfy me" napasmirk nalang ako sa sinabi niya pero mabilis din itong nabawi ng pinalo ko siya sa kanang hita niya.



"ahh~ kailan ka pa naging maarte sa tawagan? Hey! I've been calling you that for 2 years and you want me to call you anything that'll satisfy you? Hindi ka ba nasasa-satisfy sa sarili mong pangalan" sambit ko rito. Itinagilid niya yung ulo niya. Nagiging hobby niya na yan pag kinakausap ko siya. Tinatagilid niya yung ulo niya. Parang baliw. Para rin siyang si Dora doon sa kimmy dora na movie. Parang ewan.



"Why do you have to call me that? Hindi ako yun. I'm King Azariah Magnus Adams of the Kingdom Engrovia and you are Queen Zarnaya Smith Adams, my wife and you can't do anything about it" pangaasar pa niya. 



"Ahh... so kailan ka pa natutong gumanyan huh?" bigla akong lumapit sa kanya at kiniliti ito sa tagiliran. Mabilis naman itong napabalikwas sa upo at nahulog sa kama. Hinabol ko ito at dinaganan at kiniliti pa ng kiniliti.



"HAHAHAHA! STOP IT! HAHAHA PLEASE STOP IT , BABY! SHIT! AHAHAHAHA" natawa nalang ako sa tawa niya para siyang bata na hindi mo alam kung sinasapian ba.



"Ayoko nga! hahaha" sagot ko rito.



"Pag hindi ka tumigil HAHAHAH humanda hahah ka sakin hahah shit ouch! hahaha" natawa nalang ako sa mga pinagsasabi niya. Kung saan saan na siya bumaluktot pero di niya ako mapigilan kasi nakaupo ako sa tiyan niya.



"Fvck it! Zaia! masakit! ouch! hahahah hindi mo magugustuhan pag di mo tinigil" pananakot niya. Tumigil ako ng unti na siya naman ikinahinga niya ng maluwag.



"Talaga ba? natakot ako hahah" kikilitiin ko pa sana siya ng matigil ako. Napahawak ako ng mahigpit sa damit ni Sensui at napadilat ang mga mata ko. Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. I can feel something hard. Iba na ata yung nauupuan ko. 



"What? I told you... You'll regret it. Humanda ka sakin!" the next thing I new. I was lying on the bed while locked in the kisses of King Azariah Magnus adams or what should I call. SENSUI.

------

Nakaupo lang ako sa may terrace habang pinagmamasdan ang kinabuuan ng Kingdom. Ang  laki  na ng pinagbago ng lugar na ito. Can you believe... the old Engrovia with thick and tall walls around the castle is now gone. You can see the entire Kingdom. I can see the town few kilometers away.



Napangiti nalang ako ng maalala ko ang memories namin ni Sensui sa lugar na ito. Ang dami naming pinagdaanan dito but still, we had a perfectly imperfect happy ending. 

"Ano nginingiti ngiti mo diyan? Nababaliw ka na ba? mag-ingat ka. Naglilihi ka pa naman. Ayoko magkaroon ng anak na baliw" napalingon ako kay Sensui na nakangiti ng nakakaloko sa loob ng kwarto dala dala ang milk and quiche ko.



"ABA BASTOS TO AH" mabilis kong kinuha ang throw pillow sa tabi ko at binato ko iyon sa kanya. Mabilis naman siyang nakailag at kinunutan ako ng noo.



"Hey, be careful. Baka matapon tong gatas saka Quiche na pinaluto mo. Pwede naman kasing iba nalang inutusan mo. Ako pa talaga pinagluto mo" angal niya at inilapag na ang tray sa lamesang nasa harapan ko.



"HOY! Edi sana di mo ko inanakan kung ayaw mong panindigan tong ginawa mo. Just to inform you... twins itong dinadala ko so please... dapat laging maraming pagkain kung ayaw mangayayat yung dalawang bata sa loob" inirapan ko nalang ito. Napangiti nalang siya at umupo sa tabi.



Kukuha na sana siya ng isang Quiche pero pinalo ko ang kamay nito at inirapan. Sinamaan ko ito ng tingin at kinunutan niya naman ako ng noo. Bakit hindi siya magluto ng sarili niyang pagkain diba? hindi yung aagawan niya ko.



"OUCH! what the hell is wrong with you?" tanong nito at napakamot nalang sa batok. He pouted at me which made me more irritated.



"Ano ka ba? akin lahat yan. Magluto ka para sa sarili mo. Tch" inis na sambit ko rito.



"tatlong plato ng quiche yan oh. Dalawa na nga sayo eh. Akin yung isa diyan. Saka antaba taba mo na oh. You are so freaking fat nakakatakot ka. Napakadambuhala mo na. You are too fat for a Queen" sambit nito at aagawin pa sana yung isang plano pero pinalo ko yung kamay niya gamit yung tinidor na hawak ko.



"Manners! Wala kang galang sa buntis tsk tsk tsk" napakamot ulit siya sa batok at tumayo nalang. Sinamaan niya ako ng tingin kaya sinuklian ko naman siya ng mas masama pa sa tingin niya.



"Where do you think you're going, Mr?" tanong ko roon. Bigla siyang lumingon ulit sa akin. Akala ko galit siya pero nginitian niya ako na mas nagpakaba pa sa akin.



"'Im going to cook myself a neapolitan pizza" sambit nito. Nakaramdam ako ng inggit sa sinabi niya. Nginitian ko siya at tumayo sa pagkakaupo ko. 



"You are not going to eat it all by yourself right? bibigyan mo ko diba?" nakangiting tanong ko sa kanya na siya namang ikinatawa niya



"Why would I? You won't even let me eat the Quiche I cooked" nginitian ko nalang siya at hinila ko siya palapit sa lamesa. Pinaupo ko na siya sa tabi ko.





"Joke lang naman yun eh. Oh eto kain ka na. Say ah~" sambit ko rito na mas ikinangiti niya pa. I took a slice of Quiche at isinubo iyon sa kanya.

Who Are You? (COMPLETED/ UNDER REVISION) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon