Chapter 30

343 13 0
                                    

Sensui's POV

Ilang kidlat na ang pinabagsak ko pero hindi pa rin maubos ubos ang mga hunters na pumapaligid sa amin.

Napalingon ako kay Zaia na iilang metro lang ang layo sa akin. Walang nakakalapit sa kanya dahil sa ulap na puro kidlat na nakapalibot doon. Anyone who dares to try to get inside of that cloud will be electrified and die.

"Come on, Sensui. Why don't you show her how beast you are?" Jin continued.

"If I am a beast, then what are you?" sarcastic me.

"I'll be the king" I laughed at him and his face was so priceless. He looks really pissed off.

"You can't be a king, Jin. You don't have the Engrovian royal blood" I continued.

"You're worst than me. You are the son of an extra ordinary man and a human. You are cursed, Magnus. You can't be a king" he is right. Hindi ako pwede maging hari dahil isang sumpa ang pagkapanganak ko pero wala silang magagawa dahil ako ang natitirang lalaki sa Engrovian Royal blood.

"I don't get you, Jin. You should be contented on reigning Mustafa" I continued.

"Ayokong maghari sa lugar ng mga demonyo" nakangisi pa nitong sagot. Napatawa naman ako sa sinabi niya.

"Ang tanga mo rin pala ano? Ang isang demonyo ay hindi rin maaring maghari sa isang paraiso" I laughed at him.

As expected, he commanded his hunters to attack us and they are all running towards the cloud that surrounds Zaia. It was now covered with black smoke.

I immediately glanced at Jin who is now laughing. "You can't handle both, Magnus. While you are busy arguing with mw, I was busy on killing the only girl that you love"

Napamura nalang ako at mabilis na tumakbo sa gawi ni Zaia na tuluyan ng nabalutan ng itim na usok ang kaulapan.

Agad agad akong nagpakawala ng puting likido na nakapagpaalis sa mga hunters na pilit pumapasok sa loob. Nagpakawala ako ng isang malakas na kulog dahilan para manginig ang buong lugar kasabay ng pagkawala ng mga itim na usok.

Agad agad akong tumakbo patungo kay Zaia na nananatili pa ring nakapikit at kalmadong kalmado. Lumuhod ako sa harapan niya at niyakap siya ng mahigpit.

Huli na ng malaman ko ang biglang pag-atake ng mga hunters. They are about to capture us so I hugged Zaia tight.

I tried to summon a great lightning but a different defense came out. It was a huge ice that covered us and it is surrounded by the lightning I called.

I was speechless at the moment I see how it happened. I glanced at Zaia who is still leaning on my shoulder.

"Zaia?" I tried to wake her up but she was in a deep sleep. She is as cold as ice.

Cayn is right. It really was a frozen ability, one of the most powerful ability ever made. But hers is cursed one, just like mine.

Nagulat ako ng biglang may liwanag na pabilog ang mapadpad sa harapan ko. Nakita ko roon sila Aldrin na mukhang hingal na hingal.

"Kheana sent us the portal. Boss, we don't have much time" Aldrin.

Agad agad kong binuhat ang natutulog at nanlalamig na si Zaia at dali daling pumasok sa loob ng portal. It is one of Kheana's ability.

Zaia's POV

Nagising ako dahil sa malakas na ihip ng hangin. I slowly opened my eyes and I saw myself laying down on a luxurious bed.

Inilibot ko ang paningin ko at napansin ko ang isang nalaking kwarto na punong puno ng mamahaling gamit. Napakataas ng ceiling nito at kakaiba ang disenyo.

Tumayo ako sa pagkakahiga ko sa kama at dahan dahang naglakad patungo sa terrace sa kaliwa ng kwarto. Nang marating ko iyon, bumungad sa akin ang isang napakagandang kaharian. Napakataas ng terrace na ito at kitang kita ko ang isang pamilyar na lugar.

Napalingon ako sa baba at may mga taong nakasuot na pang knights. Marami ring mga kabayo at kung sino sino pang mga babae na nakasuot ng magagarang gown.

Nilingon ko ang building kung nasaan ako at halos mahulog ang panga ko ng malaman kong nasa kastilyo ako.

"You're awake" I heard a familiar voice inside. Liningon ko iyon at nakita ko si Cayn na nagdala ng tray ng pagkain sa akin.

Pumasok na ako sa loob at sinalubong siya. Naalala ko yung nangyari sa hindi ko alam kung panaginip ba o totoo, it is something about Angelie.

"I'm sorry about Angelie" panimula ko rito kahit alam kong hindi naman dapat.

"I don't wanna hear that name again. Kumain ka na" sagot nito at ibinaba na ang tray sa lamesa at naglakad na kaagad palabas.

"Asan si Sensui?" I stopped him.

"You are in his palace, don't call him Sensui. Give respect, Zaia" sagot nito ng hindi ako nililingon. Is he mad? Ofcourse he is. Ang ganda naman kasi ng bungad ko.

"So I am in Engrovia and I should call him Prince Kyle?" I asked. Narinig ko siyang ngumisi dahil doon.

"He haven't told you about it. Just call him Prince Kyle until he completely introduce himself to you" huling banggit ni Cayn bago lumabas ng kwarto.

So I really am in Engrovia. I am inside a castle.

Who Are You? (COMPLETED/ UNDER REVISION) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon