AYLA

Bonus hoofdstuk 1- Daar heb je gelijk in.

3 weken later...

{Ayla}

Het is precies half tien. Ik loop de gangen op. Op zoek naar klaslokaal waar V3F zit. Wat moet je in een klaslokaal?
Kennen jullie Emily nog? En haar straf? Nou. Hier sta ik dus. Als ik binnen kom, staan alle leerlingen op. 'Goeie morgen mevrouw Khan', zeggen ze allemaal in koor. Ik knik naar ze. Als ik ga zitten gaat de rest ook zitten. Emily loopt zenuwachtig naar voren en begint. Na een dikke halfuur is ze klaar. Tuurlijk duurt het een halfuur. Ik heb haar niet expres een dikke boek gegeven. Echt niet.

'Wat ben jij gemeen zeg', zegt Hussain.

Moet jij zeggen. Die blij word als we iemand dood gaat.

Ze gromt maar verder zegt ze niks. Ik ken haar zwakker punt. En die gebruik ik met plezier.

Ik zegt tegen Emily dat ze mijn moet volgen. Als ze opstaat en mij vlogt naar mijn kantoor. Vraag ik haar of ze thee of koffie wilt. Net als gewoonlijk schudt ze met haar hoofd.

'Ik hoop dat je fouten heb ingezien? En dat je het niet meer doet', vraag/zeg ik.
'Ja mevrouw. Het spijt me', zegt ze zacht en ze kijkt naar de grond.

Ik sta op en loop naar haar toe. Ik buk neer zodat het zelfde lengte heb als haar. Ik til met mijn vingers haar kin omhoog. Waardoor ze recht in mijn rode ogen moet kijken.

'Beter dat je je fouten nu inziet dan later, toch?', zeg ik. Ze knikt. Ik sta weer op. 'Trouwens je hebt het goed gedaan. Je hebt een 7,2. Wees er trots op', zeg ik. Ze knikt en glimlacht. 'Nu kan je gaan', zegt ik.

Ze knikt en loopt vrolijk mijn kantoor uit.

Voordat ze weg is zegt ze nog:'Bedankt mevrouw, u bent echt mijn voorbeeld'.
'Je moet mij niet als je voorbeeld nemen maar Idrees Khan', zeg ik.

Ze knikt verward met haar hoofd en sluit toch de deur. Na een kwartier zitten te werken. Komt Mats binnen gestormt. Voordat ik mijn woede kan uiten door op hem te schreeuwen zegt hij:'Anaya is gearesseert'. Ik grijns. Ik knik naar hem dat hij mag gaan. Wat doet Anaya in de gevangenis? Ze was een bende gestart. Ze vermoorden mensen en haar doel was dat ik diep onder de grond lig. Wat haar niet is gelukt.

'Duh. We zijn wel Dé Hussain en Dé Khan', zegt Hussain grijnzend.

Daar heb je gelijk in. Hussain.

Ik sta op en verlaat mijn kantoor. Als ik beneden kom ga ik naar de receptie. Ik zeg dat over een uur weer terug ben. Ze knikt en zegt nog gedag. Ik loop naar buiten en ga bij de bushalte wachten, want mijn auto is kapot. Tijdens het lopen naar de bushalte kijken de mensen mij nog steeds bang aan. Ik grijns, het voelt goed dat mensen bang van mij worden. Nadat de bus is gekomen check ik in. Ik ga zitten op een plek. Bij de volgende halte, stapt er een oud vrouwtje naar binnen. Ik sta op en geef mijn plek aan haar ze glimlach dankbaar naar mij en gaat zitten. Na een paar haltes stap ik uit en kom ik recht voor een politie bureau. Ik stap naar binnen en vraag of ze weten waar Anaya Said Khan is. Ze wijzen een agent aan en samen met hem loop ik naar de cel van Anaya. Daar aan gekomen grijns ik. De agent loopt snel weer weg.

'Wel, wel wie hebben we hier? Is je plan mislukt? Mini Said?', vraag ik grijnzend.
Ze kijkt op. Haar ogen veranderen van uitegput naar woedend.
'Jij, bent de oorzaak van dit alles. Jij', sist ze boos.
'Weet je dat liegen slecht is?', vraag ik aan haar.
'Ik lieg niet. Door jou heeft mijn vader en broertje zelfmoord gepleegd. Door jou is mijn moeder niet meer op deze wereld. Door jou!', zegt ze.

Nu is het genoeg. Met sleutels van haar cel-die ik stal van de agent- maakte ik haar cel open. Ik stap woedend naar haar toe.

'Niet door mij! Ik werd mishandeld. Ik had een vader die veel aardiger was. Ik had een vriendin die mij altijd hielp. Door jou vader ben ik zo belandt. Als hij mij niet ontvoerde zat jij hier niet. En leefde we gelukkig leven. Dus het is JOUW vaders schuld', sis ik boos.
Ik pak haar bij haar keel, til haar wat op. En duw haar tegen de muur. Ik knijp haar hard in haar keel. 'Begrepen?', sis ik eng.

Ze knikt moeilijk. Ik laat haar weer los.

'Je broer had spijt, dat hij zo tegen mij deed. Maar jij niet. Maar die komt nog wel. Want jij gaat net als jou vader en broer hier weg rotten', zegt ik.
'Want jou dood komt ook wel snel', zeg ik.
Ze slikt. Ik grijns.
'Sorry ik moest dat niet zeggen', zegt ze.
'Beetje laat weetje'...

Dit was dan bonushoofdstuk 1. En wat vond je er van? Er komen echt meer. Ik heb er al in totaal al 5. Maar er gaat ook wat spanning in komen. Maar ik ga doeg!

(Sorry voor fouten)