AYLA

Hoofdstuk 29-Maar hoe weet jij dit?

Huh...wat bedoelt vader met:'Nee, ze weet het. Dit word mijn dood'...

{Ayla}

'Jammer genoeg moet ik het jou vertellen', zei Hussain.

Oké...

'In die tijd toen wij vijf waren. Waren we super goed in schieten. We konden zelf mensen vermoord, maar nadat dat we ze ons hebben ontvoert. Hebben ze onze geheugen gewist. Waardoor jij dacht dat Zahid Said Khan onze vader was, maar onze vader is. Idrees Hussain Khan. En Ali is zijn zoon, dus onze broer', zei Hussain zuchtend.

Maar hoe weet jij dit?

'Leg ik later wel een keer uit, maar nu moeten we die idioot voor ons even duidelijk maken wie WIJ zijn!', zei ze vrolijk.

Ik grijns gemeen, van de oude Ayla is er niet meer. De nieuwe vind ik veel leuker.

'Jep, ik weet dat ik jou dochter niet ben. Ik weet dat ik een broer heb en een vader die veel beter is dan jou. En Said IK ga zelf jou leven een hel maken en jou "bende" kapot maken dat er dan niemand overblijft', zei ik trots.

Ik voelde hoe een kusje op mijn kruin werd gegeven. Ik keek naar degene. Het was Idrees Hussain Khan. Mijn vader! Ik glimlach.

'En ze is niet alleen. Nu MIJN dochter terug is bij haar ECHTE vader', zei vader.

'Niet voordat ze bij mij is', siste Said. (Zahid Khan)

'Wanneer je hebt geprobeerd ben je al lang dood. Misschien door mij of door jezelf', zei ik.

'Ooh ik heb mijn spullen nog bij jou thuis. Dus ik haal ze vandaag zelf al op', voegde ik erbij.

'Dan kom jij alleen', zei Said grijnzend.

'Nee ik ga ook mee', zei mijn vader.

'Bedankt vader', zei ik zacht.

'Geen dank mijn roosje', zei hij.

'Oké volg mij maar, dan kan Ayla haal haar spullen pakken', zei Said zuchtend na veel geklaag.

Mijn vader knikte. Ik keek om mij heen.

'Wie zoek je roosje?', vroeg mijn vader.
'Mijn broer Ali', zei ik.
'Hij is nu naar de wc', zei hij. Ik knikte en gaf hem een kusje op zijn wang.

Ik rende zonder erbij na te denken de jongens wc in. Ik zag mijn broer bij een was tafel. Hij draaide zich om. Ik rende naar hem toe en gaf hem een dikke knuffel. Ik snikte ook zacht.

'Kon jij mij niet vertellen dat ik andere vader had en dat jij mijn broer ben', snikte ik.

'Sorry kabourtje, ik was bang voor jouw reactie. Ik was bang dat je mij niet geloofde', zei hij zacht.

'Lieg niet, als mij had vertelt dat eenhoorns bestaan zou ik je geloven', zei ik lachend.

Hij lachte mee. Ik verloste aan de knuffel en zag dat een grote wond had op zijn wang. Ik keek hem aan met een blik die zegt dat ik er meer wil weten wie dit heeft gedaan. Hij knikte dat hij het zou zeggen. Ik zoek een EHBO-kofferje ofzo. Na een tijdje te hebben gezocht. Verschoonde ik zijn wond en zette een grote pleister erop.

'Ik ben echt kapot', zei Ali.
'Dan kan je mee met de jongens en Zarah. Ik ga even met vader al mijn spullen halen en dan kom ik ook thuis', zei ik.
'Is goed', zei hij. Hij gaf mij een kusje op mijn voorhoofd en liep de wc uit. Ik volgde hem en liep met mijn vader mee. We stapte in. En reden naar Said' huis. Said zat in zijn kleine Fiat. En ik? Ik zat in een Bently! Vader volgde hem en voor het huis volgde hem naar binnen. Ik rende de trap op. Pakte mijn koffer en deed alle kleren erin. Terwijl mijn vader mij mee hielp. Ik pakte mijn rugtas en daar in deed ik al mijn andere spullen erin. Nadat we dat hadden gedaan. Kwam ik erachter dat ik Anaya's ring nog aan had. Ik deed het uit en rende naar haar kamer en schreef een brief. Ik wil die ring niet, wat ik nu zeg is gemeen, maar ik wil niks met hun te maken hebben. Ik liep mijn kamer binnen waar ik mijn vader zag aan de telefoon. Hij zei dat hij nu moest gaan en hangde op. 'Ik ben klaar. Gaan we vader?', zei ik. 'Ja tuurlijk. Wij gaan naar ons huis', zei hij. Ik knikte en vader pakte mijn koffer en ik pakte mijn rugtas. We stonden voor Said. Hij keek mij vies aan.

'Het voelt goed om jou als vijand te noemen. En jij ben nog niet van mij af', zei ik. Terwijl ik in gevoelig plek schopte...

Hoi, lezers. Ik wou zeggen dat we dichterbij het einde komen. Ik weet niet hoeveel, maar ik zal dat wel eens vermelden. En ik heb de inleiding van Ayla veranderd. Nu heb ik gezegd wat ik wou zeggen. Dus...doei!