*ဦးေလးငယ္*
'မသြားပါနဲ႔...Soohyun ah~~'
႐ုတ္တရက္ၾကားေယာင္လာေသာအသံေၾကာင့္ေမွးခနဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားရာမွာ...ေခါင္းေထာင္ရင္းခါးကိုအျမန္ျပန္မတ္လိုက္ရသည္...တညလံုးအိပ္ေရးပ်က္ထားလို႔ကားေပၚအိပ္ၿပီးလိုက္ရမလား႐ွိေသး...အိမ္မက္ထဲထိလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနေလသည္...
ကားမွန္ျပတင္းမွအျပင္ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့...ခပ္ေဝးေဝးမွမိႈင္းျပျပပင္လယ္ႀကီးကိုေတာင္လွမ္းျမင္ေနရၿပီ...
တညလံုးသူမ်ားကိုဒုကၡေပးထားတဲ့ဦးေလးငယ္...ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေတာင္အိမ္မက္ကိုဖ်က္ဆီးသည္...
Baekမွာေတာ့ညကသူ႔ကိုမအိပ္မေနလုပ္ေပးလိုက္ရတာ...သူကေတာ့'မသြားပါနဲ႔...Soohyun'ဆိုပဲ....
သိသာလြန္းတယ္...ဦးေလးငယ္...တီေလးကိုႀကိတ္ၾကံေနတာသိသာလြန္းေနတယ္...
'Yah~~ငေျဗာင္...မနက္ေစာေစာစီးစီးကားမွန္ကိုသြားနဲ႔လွမ္းခုတ္ေတာ့မယ္ဆိုဒ္နဲ႔ဘာျဖစ္ေနျပန္တာတုန္း...'
တ႐ွဴး႐ွဴးနဲ႔ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေဒါသထြက္ေနတာကို...Kim Kaiေကာင္အၿငိမ္မေနဘဲလာစပ္စုေနတယ္...
'မသိဖူး...ဘာမွလာမေမးနဲ႔...'
ၿဂိဳလ္ကစ္တစ္ခ်က္ပိတ္ကစ္ေပးလိုက္ၿပီး...ထိပ္ပိတ္ေျပာေပးလိုက္ေတာ့ပြစိပြစိလုပ္ရင္း...အေ႐ွ႕ဘက္ျပန္လွည့္သြားေလေတာ့သည္...
မသိဖူး....ဟုတ္တယ္...
ဘာလို႔ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရျဖစ္ေနလဲ...ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတါင္နားမလည္မိပါ...
ဘယ္ေလာက္စဥ္းစားစဥ္းစားအေျဖမွာသင့္ေတာ္ရာထြက္မလာခဲ့...နံေဘးမွကားမွန္ေပၚကိုေခါင္းအသာေစာင္းတင္လိုက္ရင္း...Baekရင္တြင္းျဖစ္ေပၚေနသည့္ကိစၥရပ္အတြက္သင့္ေတာ္ႏိုင္မည့္အေျဖကိုႀကိဳးစား႐ွာေဖြေနမိသည္...
YOU ARE READING
*ဦးေလးငယ္*
Fanfictionဖိုးဖိုးအားကိုးပီးအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ေမြးစားသား၊ေမေမတို႔အရမ္းခ်စ္ျကတဲ့ေမာင္အငယ္ေလး၊က်ေနာ္ခ်စ္ရပါေသာေမြးစားဦးေလး~~ #ChanBaek #JustFanFic #July15/2017 (Zawgyi+Unicode)