*ဦးေလးငယ္*
တီ...တီ...တီ...
ေဆးရံုျကီးတစ္ခု၏Monitorစက္သံမွလြဲလို႔တိတ္ဆိတ္ေနသည့္အထူးၾကပ္မတ္ခန္းတြင္ျဖဴေဖ်ာ့စြာလွဲေလ်ာင္းေနရေသာေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္႐ွိေလသည္...
Airconအျမင့္ဆံုးထားေသာေအးစက္စက္အခန္းအတြင္း...ထိုေကာင္ငယ္ေလးမွာေအးခ်မ္းစြာလွဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနသေလာက္...နံေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာလူတစ္စုမွာတိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ေနပါေသာ္လည္း...အိပ္စက္ေနေသာေကာင္ေလးေလာက္မေအးခ်မ္းႏိုင္....
ေကာင္ငယ္ေလးမွာျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လွဲေလ်ာင္းေနသည္ဟုအေပၚယံထင္ရပါေသာ္လည္း...အနားကပ္ကာေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ႏႈတ္ခမ္းတို႔မွာအနည္းငယ္ျပာႏွမ္းေနၿပီး...အသားတို႔မွာလည္းေတာင့္တင္းကာ...ျပာႏွမ္းႏွမ္းဘက္သို႔ပင္ကူးေနေလသည္...
လက္ထဲဆုပ္ကိုင္မိထားတဲ့ခေလးေလးလက္ေတြကိုေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ျပာႏွမ္းႏွမ္းလက္သည္းခြံေလးေတြရဲ႕ထိပ္မွာပဲ့ထြက္ေနလို႔...ညိဳပုတ္ပုတ္အေရာင္ႏွင့္ေသြးေျခဥေနၾကေသးသည္....
ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ပဲထိုင္ၾကည့္ေနရတာကိုက...ရင္ကိုခြဲပီးဆားသိပ္ခံေနရသလို...
Arrnyi...ထို႔ထက္ပိုနာက်င္ေနေသးသည္...
*ျမန္ျမန္ႏိုးလာပါေတာ့...ဘိုးဘိုးရဲ႕ေျမးေလး...ဘိုးဘိုးကိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘယ္ေတာ့မွခြင္႔့မလႊတ္ႏိုင္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔...
'Appa...နားလိုက္ပါေတာ့လား...သမီးတို႔လည္းေစာင့္ေနတာပဲကို....Appaလည္းက်န္းမာေရးသိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ပဲနဲ႔...´
ခ်စ္ရတဲ့ေျမးငယ္ေလး...သက္သာရဲ႕လားနာက်င္ေနလားဆိုတာေတာင္ေသခ်ာမသိရပဲ...ဘယ္လိုနားေနရပါ့...
လက္ထဲမွမလႊတ္တမ္းကိုင္ထားမိသည့္...စာအုပ္ထဲမွ
ေျမးငယ္ေလးရဲ႕ရင္ဖြင့္သည့္စာတခ်ိဳ႕တို႔သည္...သူ႔ကိုေနာင္တႀကီးႀကီးတစ္ခုရေစသည္...
YOU ARE READING
*ဦးေလးငယ္*
Fanfictionဖိုးဖိုးအားကိုးပီးအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ေမြးစားသား၊ေမေမတို႔အရမ္းခ်စ္ျကတဲ့ေမာင္အငယ္ေလး၊က်ေနာ္ခ်စ္ရပါေသာေမြးစားဦးေလး~~ #ChanBaek #JustFanFic #July15/2017 (Zawgyi+Unicode)